Барыс Яўгенавіч Патон

Барыс Яўгенавіч Патон
Барыс Яўгенавіч Патон
	укр.: Борис Євгенович Патон
Дата нараджэння	14 лістапада 1918
Месца нараджэння	Кіеў, Украінская дзяржава;
Дата смерці	19 жніўня 2020 (101 год)
Месца смерці	Кіеў, Украіна;
Месца пахавання	Байкавыя могілкі;
Грамадзянства	СССР; Украіна;
Бацька	Evgeny Paton[d]
Маці	Q112630252?
Дзеці	Eugenia Paton[d]
Род дзейнасці	металург, інжынер, палітык, вынаходнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	металургія, тэхналогія і палітыка
Месца працы	Інстытут электразваркі імя Я. А. Патона НАН Украіны; Krasnoye Sormovo Factory No. 112[d]; Наука и жизнь[d]; Маскоўскі фізіка-тэхнічны інстытут;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1952)
Навуковае званне	прафесар; спіс правадзейных членаў АН СССР[d]; акадэмік РАН[d]; прафесар[d]; акадэмік;
Альма-матар	Кіеўскі політэхнічны інстытут (1941); Нацыянальны авіяцыйны ўніверсітэт;
Партыя	Камуністычная партыя Савецкага Саюза;
Член у	Акадэмія навук ГДР[d]; Нацыянальная акадэмія навук Украіны; Расійская акадэмія навук; Акадэмія навук СССР; Акадэмія навук Малдовы; ЦК КПСС; Нацыянальная акадэмія навук Украіны; Балгарская акадэмія навук; Акадэмія навук і мастацтваў Босніі і Герцагавіны; Нацыянальная акадэмія навук Рэспублікі Арменія; Нацыянальная акадэмія навук Беларусі; Нацыянальная акадэмія навук Казахстана; Акадэмія навук Грузіі; Акадэмія навук Рэспублікі Таджыкістан[d]; Kyrgyz Academy of Sciences[d]; Рымскі клуб[d]; Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d]; Еўрапейская акадэмія[d];
Прэміі
Узнагароды	; ; ; Knight of the Order of Merit of the Italian Republic[d] (1996) ; ; Вялікі залаты медаль імя М. В. Ламаносава (1980) ; ; ; ; ; Медаль ЮНЕСКА імя Альберта Эйнштэйна[d] Глабальная энергія[d] (2010) Залаты медаль імя С. І. Вавілава[d] (1978) Залаты медаль імя С. П. Каралёва[d] (2003) ганаровы доктар Кіеўскага нацыянальнага ўніверсітэта імя Тараса Шаўчэнкі[d]
Подпіс
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бары́с Яўге́навіч Пато́н (27 лістапада 1918, Кіеў, Украінская дзяржава — 19 жніўня 2020, Кіеў) — украінскі навуковец у галіне металургіі і тэхналогіі металаў, доктар тэхнічных навук, прафесар. З 1962 года — прэзідэнт Нацыянальнай акадэміі навук Украіны. З 1953 года — дырэктар Інстытута электразваркі імя Я. А. Патона. Найстарэйшы (адначасова па ўзросце і па тэрміне знаходжання на пасадзе) прэзідэнт дзяржаўнай Акадэміі навук у свеце, а таксама найстарэйшы (як па ўзросце, так і па працягласці знаходжання ў статусе) сапраўдны член Нацыянальнай акадэміі навук Украіны і Расійскай акадэміі навук.

Акадэмік АН СССР (1958; член-карэспандэнт 1951). Двойчы Герой Сацыялістычнай Працы (1969, 1978). Герой Украіны (1998). Заслужаны вынаходнiк СССР (1983). Лаўрэат Ленінскай прэміі (1957), Сталінскай прэміі трэцяй ступені (1950), прэміі Савета Міністраў СССР і двух Дзяржаўных прэмій Украіны (1970, 2004). Член КПСС з 1952 года, член ЦК КПСС (1966—1991).

Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР (1962—1989), член Прэзідыума Вярхоўнага Савета УССР (1963—1980), прэзідэнт Міжнароднай асацыяцыі акадэмій навук, ганаровы член Рымскага клуба, ганаровы грамадзянін Кіева (1998) і Марыупаля (1998).

Навуковыя інтарэсы

Аўтар звыш 1000 публікацый, у т.л. 20 манаграфій; звыш 400 вынаходніцтваў. Навуковыя даследаванні прысвечаны працэсам аўтаматычнага і паўаўтаматычнага зварвання пад флюс, распрацоўцы тэарэтычных асноў стварэння аўтаматаў і паўаўтаматаў для дугавога зварвання і зварачных крыніц сілкавання; умовам працяглага гарэння дугі і яе рэгуляванню; праблеме кіравання зварачнымі працэсамі. Вывучае сістэмы кіравання з разнастайнымі кібернетычнымі прыборамі, працуе над стварэннем зварачных робатаў. Вялікую ўвагу надае вывучэнню металургіі зварвання, удасканаленню існуючых і стварэнню новых металічных матэрыялаў.

Узначальваў даследаванне па выкарыстанні зварачных крыніц цеплыні ў спецыяльных плавільных агрэгатах, якія ўвянчаліся стварэннем новай галіны якаснай металургіі — спецэлектраметалургіі (электрашлакавай, плазмава-дугавой і электронна-прамянёвай).