Дыферэнцыя́л[1][2][3] (лац.: Differentia — рознасць, адрозненне) — галоўная лінейная частка поўнага прырашчэння функцыі.
Гісторыя
Тэрмін «дыферэнцыял» уведзены Лейбніцам.
Першапачаткова ўжывалася для абазначэння «бясконца малой» — велічыні, якая менш усякай канчатковай велічыні і ўсё ж не роўная нулю. Падобны погляд апынуўся нязручным ў большасці раздзелаў матэматыкі за выключэннем нестандартнага аналізу.
Абазначэнні
Звычайна дыферэнцыял функцыі пазначаецца .
Некаторыя аўтары аддаюць перавагу пазначэнню шрыфтам прамога напісання, жадаючы падкрэсліць, што дыферэнцыял з’яўляецца аператарам.
Дыферэнцыял ў кропцы пазначаецца , а часам ,
а таксама , калі значэнне ясна з кантэксту.
Адпаведна, значэнне дыферэнцыяла ў кропцы ад
можа пазначацца як , а часам , а таксама , калі значэнне ясна з кантэксту.
Выкарыстанне знака дыферэнцыяла
Знак дыферэнцыяла выкарыстоўваецца ў выражэнні для інтэграла. Пры гэтым часам (і не зусім карэктна) дыферэнцыял уводзіцца як частка вызначэння інтэграла.
Таксама знак дыферэнцыяла выкарыстоўваецца ў пазначэнні Лейбніца для вытворнай. Гэта абазначэнне матываванае тым, што для дыферэнцыялаў функцыі і аналагічнай функцыі верныя суадносіны
:
Вызначэнне
Для функцый
Дыферэнцыял функцыі у кропцы можа быць вызначаны як лінейная функцыя
дзе абазначае вытворную у кропцы .
Такім чынам ёсць функцыя двух аргументаў .
Дыферэнцыял можа быць вызначаны наўпрост, г.зн., без прыцягнення вызначэння вытворнай, як функцыя , якая лінейна залежыць ад , і для якой верныя наступныя суадносіны
Для адлюстраванняў
Дыферэнцыялам адлюстравання у кропцы называюць лінейны аператар такі, што выконваецца ўмова
Звязаныя вызначэння
Адлюстраванне называецца дыферэнцуемым у кропцы калі вызначаны дыферэнцыял.
Справочник по высшей математике / М. Я. Выгодский. — М.: ACT: Астрель, 2006. — 991, [1] с: ил. — ISBN 5-17-012238-1 (ООО «Издательство ACT»), ISBN 5-271-03651-0 (ООО «Издательство Астрель»). (руск.)
Г. М. Фихтенгольц «Курс дифференциального и интегрального исчисления»