Жан I (герцаг Латарынгіі)

Жан I
фр.: Jean Ier de Lorraine
Нараджэнне	люты 1346[1] невядома
Смерць	23 верасня 1390[1] (44 гады) Парыж, Каралеўства Францыя[1]
Род	Латарынгскі дом[1]
Бацька	Рауль Храбры[d][1]
Маці	Марыя дэ Шацільён[d][1]
Жонка	Сафія Вюртэмбергская[d][1][2]
Дзеці	Феры I[d][3], Карл II[d][1] і Ізабэла Латарынгская[d][1][4]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан I (фр.: Jean Ier de Lorraine; люты 1346 — 23 верасня 1390) — герцаг Латарынгіі з 1346 года, сын Рауля I і Марыі дэ Шацільён.

Жану было 6 месяцаў, калі яго бацька загінуў у бітве пры Крэсі. Да 1353 года рэгентамі пры ім былі яго маці і граф Эберхард II Вюртэмбергскі.

У снежні 1353 года падчас знаходжання ў Латарынгіі імператара Карла IV Люксембургскага Жан прынёс яму амаж за герцагства, а той прызначыў яго «генеральным лейтэнантам імперыі ў Мозельскай вобласці».

У 1356 і 1365 гадах Жан разам з рыцарамі Тэўтонскага ордэна ўдзельнічаў у крыжовых паходах супраць літоўцаў. На боку французскага караля ўдзельнічаў у бітве пры Пуацье (1356), дапамагаў дафіну Карлу здушыць паўстанне парыжан.

У 1364 годзе адправіўся ў Брэтань дапамагчы свайму дзядзьку Карлу дэ Блуа ў яго барацьбе з Жанам IV дэ Манфорам. Вайна за брэтонскую спадчыну скончылася бітвай пры Орэ 29 верасня 1364 года: Карл дэ Блуа быў забіты, Жан Латарынгскі і Бертран Дзюгеклен патрапілі ў палон. Пазней удзельнічаў у вайне за вызваленне французскіх тэрыторый, захопленых англічанамі.

У канцы свайго кіравання зблізіўся з герцагам Бургундыі Філіпам Смелым.

Жан Латарынгскі ў 1361 годзе ажаніўся з Сафіяй Вюртэмбергскай (1343—1369), дачкой графа Эберхарда II і Елізаветы фон Хенеберг. Дзеці:

• Карл II (1364—1431), герцаг Латарынгіі
• Феры I (1371—1415), граф Вадэмон
• Ізабела, з 1381 у шлюбе з Ангеранам VII, сірам дэ Кусі (пам. 1397)

• Henry Bogdan  (фр.) (бел., La Lorraine des ducs, sept siècles d’histoire, Perrin, 2005 [détail des éditions] (ISBN 2-262-02113-9)