Ламберт Спалецкі

Ламберт Спалецкі
лац.: Lambert Spoletensis італ.: Lambert di Spoleto
кароль Італіі май 891 — 15 кастрычніка 898
Каранацыя	май 891, Павія, Італія
Папярэднік	Гвіда III Спалецкі
Пераемнік	Арнульф Карынтыйскі
8-ы імператар Захаду 30 красавіка 892 — 15 кастрычніка 898
Каранацыя	30 красавіка 892, Рым, Італія
Папярэднік	Гвіда III Спалецкі
Пераемнік	Арнульф Карынтыйскі
герцаг Спалета 12 снежня 894 — 15 кастрычніка 898
Папярэднік	Гвіда III Спалецкі
Пераемнік	Альберых I Спалецкі
маркграф Камерына 12 снежня 894 — 15 кастрычніка 898
Папярэднік	Гвіда III Спалецкі
Пераемнік	Альберых I Спалецкі
Нараджэнне	880[1] ці 876[2] Італія
Смерць	15 кастрычніка 898[2] Марэнга[d], Алесандрыя, правінцыя Алесандрыя, П’емонт, Італія
Месца пахавання	П’ячэнца
Род	Гвіданіды[d]
Бацька	Гвіда Спалецкі[3]
Маці	Агельтруда[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ламберт Спалецкі (каля 875/880 — 15 кастрычніка 898) — сын Гвіда III і Агельтруды, дочкі князя Беневента Адэльхіза. Кароль Італіі (891 — 898) і імператар (892 — 898), а таксама герцаг Спалета (894 — 898) і маркграф Камерына (894 — 898). Натхніцель і ўдзельнік Трупнага сінода (897).

На асамблеі ў Павіі ў маі 891 года Гвіда дамогся каралеўскага тытула для свайго сына Ламберта, якому тады было каля дванаццаці гадоў. Прыкладна ў той жа час, 30 красавіка 892 года, новы Папа Фармоз каранаваў у Равене Ламберта імператарскай каронай і ён стаў суправіцелем свайго бацькі.

Пасля смерці бацькі Ламберт у студзені 895 года заняў Павію, апярэдзіўшы Берэнгара I Фрыульскага. Карыстаючыся падтрымкай Папы Фармоза, які расчараваўся ў Арнульфе Карынтыйскім, ён карыстаўся падтрымкай сваіх васалаў. Але ў 895 годзе ён дазволіў маці ўцягнуць сябе ў авантуру з адваяваннем княства Беневента для Гвіда IV, маркграфа Спалета, у Візантыі. Гэты паход, распачаты ў жніўні 895 года, выклікаў незадаволенасць Папы, які зноў звярнуўся з заклікам да Арнульфа Карынтыйскага, які ў кастрычніку ўварваўся ў Італію. Пры гэтым з Арнульфам дамовіўся аб дапамозе і імператар Візантыі Леў VI, які заключыў саюз таксама з каралём Ніжняй Бургундыі Людовікам III. У лютым 896 годзе Арнульф заняў Рым, дзе каранаваўся імператарскай каронай. Каралева Агельтруда бегла з Рыма ў Спалета, Ламберт з'ехаў туды яшчэ раней для арганізацыі абароны. Арнульф выступіў следам, але нечакана яго разбіў параліч, у выніку чаго германская армія вярнулася ў Баварыю. Праз некаторы час, 4 красавіка 896 года, памёр Папа Фармоз.

У кастрычніку ці лістападзе 896 года Ламберт і Берэнгар сустрэліся ў Тычына, дзе заключылі мірныя дагаворы. Яны падзялілі каралеўства, Берэнгар атрымаў землі паміж рэкамі По і Ада, астатняя частка засталася ў Ламберта. У канцы года Ламберт, Агельтруда і Гвіда IV змаглі выбіць з Рыма германцаў. Пасля гэтага ў студзені 897 года Папа Стэфан VI склікаў Трупны сабор, які прызнаў незаконным абранне Папам Фармоза, і, такім чынам, каранацыю імператарам Арнульфа. Пасля чаго Ламберт вярнуўся ў Павію, а яго маці адправілася ў Беневента, дзе ад імя імператара перадала кіраванне свайму брату Радэльхізу. У гэты ж час у Рыме ўспыхнула паўстанне, якое зрынула Папу Стэфана.

У маі 898 года Папа Ян IX на сінодзе ў Равене ануляваў каранацыю Арнульфа і падтрымаў Ламберта. А ў жніўні ўспыхнула паўстанне маркграфа Тасканы Адальберта II. Ламберт выступіў супраць мяцежніка і яму ўдалося захапіць Адальберта. Ён быў адпраўлены ў Павію чакаць суду. Але 15 кастрычніка на паляванні Ламберт зваліўся з каня і загінуў. З яго смерцю род загас, паколькі яго кузен, маркграф Гвіда IV, памёр годам раней.

• Фазоли Джина. Короли Италии (888—962 гг.) / Пер. с итал. Лентовской А. В.. — СПб.: Евразия, 2007. — 288 с. — 1 000 экз. — ISBN 978-5-8071-0161-8

Імператары Свяшчэннай Рымскай імперыі (да Атона I — «рымскія імператары») (800—1806)

800 814 840 843 855 875 877 881 887 891    Карл I Людовік I  —  Лотар I Людовік II Карл II  —  Карл III  —

891 894 898 899 901 905 915 924 962 973 983    Гвіда Ламберт Арнульф  —  Людовік III  —  Берэнгар I  —  Атон I Атон II

983 996 1002 1014 1024 1027 1039 1046 1056 1084 1105 1111 1125 1133 1137 1155     —  Атон III  —  Генрых II  —  Конрад II  —  Генрых III  —  Генрых IV  —  Генрых V  —  Лотар II  —

1155 1190 1197 1209 1215 1220 1250 1312 1313 1328 1347 1355 1378 1410    Фрыдрых I Генрых VI  —  Атон IV  —  Фрыдрых II  —  Генрых VII  —  Людовік IV  —  Карл IV  —

1410 1437 1452 1493 1508 1519 1530 1556 1564 1576 1612 1619 1637    Жыгімонт — Фрыдрых III — Максіміліян I — Карл V Фердынанд I Максіміліян II Рудольф II Маціяс Фердынанд II

1637 1657 1705 1711 1740 1742 1745 1765 1790 1792 1806    Фердынанд III Леапольд I Іосіф I Карл VI  —  Карл VII Франц I Іосіф II Леапольд II Франц II

Каралінгі — Саксонская дынастыя — Салічная дынастыя — Гогенштаўфены — Вітэльсбахі — Габсбургі