|
Святы Эмерык
Святы Эмерык, Святы Імрэ, Эмерык Венгерскі (венг.: Imre); каля 1000 года ў Веспрэме, памёр 2 верасня 1031 года ў Трансільваніі — каталіцкі святы, венгерскі каралевіч з дому Арпадаў, сын караля Іштвана Святога. Пра жыццё Імрэ захавалася мала звестак. Ён быў меркавана другім сынам караля Іштвана і адзіным, які дажыў да сталага ўзросту. Пра паходжанне імя Імрэ існуе дзве версіі. Па адной, Імрэ быў названы ў гонар дзядзькі, імператара Генрыха Святога, такім чынам, Імрэ - венгерскі варыянт імя Генрых[2]. Па іншай версіі, Імрэ - гэта венгерскі варыянт нямецкага імя Эмерых[3]. У маладосці яго настаўнікам быў Святы Гелерт, які выхоўваў прынца ў строгім і аскетычным духу. Іштван I бачыў у Імрэ свайго пераемніка, пісаў для яго павучання, у якіх выкладаў саветы па кіраванні дзяржавай і планаваў у канцы жыцця зрабіць яго сваім суправіцелем. Існуе паданне, што Імрэ даў у кафедральным саборы Веспрэма зарок цноты[4]. Ва ўзросце 31 года Імрэ загінуў ад нападу кабана падчас палявання ў Трансільваніі на тэрыторыі сучаснага румынскага жудзеца Біхор. Быў пахаваны ў каралеўскім магільным склепе ў Секешфехервары. Аж да пачатку турэцкага прыгнёту магіла Эмерыка была аб'ектам паломніцтваў. У 1083 годзе Імрэ быў кананізаваны папам Рыгорам VII адначасова са сваім бацькам. Дзень памяці ў Каталіцкай царкве — 4 лістапада. Галоўны іконаграфічны атрыбут — лілея, сімвал бязгрэшнасці. Шанаванне святога Эмерыка прывяло да таго, што імя Эмерык (формы Эмеры, Эмары, Эмрык, Амерыкус, Амерыга) распаўсюдзілася па Еўропе паралельна з імем Генрых.[2]. Зноскі
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
