Масіма Джыроці

Масіма Джыроці
італ.: Massimo Girotti
Дата нараджэння	18 мая 1918(1918-05-18)[1][2][…]
Месца нараджэння	Мальяна, правінцыя Мачэрата, Марке, Каралеўства Італія
Дата смерці	5 студзеня 2003(2003-01-05)[1][2][…] (84 гады)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія[3]
Месца пахавання	Кампа Верана[d][4]
Грамадзянства	Італія  Каралеўства Італія
Прафесія	тэлеакцёр, тэатральны акцёр, кінаакцёр, ватэрпаліст, плывец, мадэль
Узнагароды	Прэмія «Давід дзі Данатэла» за лепшую мужчынскую ролю[d] (2003) прэмія «Сярэбраная стужка» за лепшую мужчынскую ролю[d] (1949)
IMDb	ID 0320988
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Масіма Джыроці (італ.: Massimo Girotti; 18 мая 1918 — 5 студзеня 2003) — адзін з самых паспяховых і запатрабаваных італьянскіх кінаакцёраў XX стагоддзя.

Пачынаў як спартовец, напярэдадні Другой сусветнай вайны выйграў чэмпіянат Італіі па водным пола. Зоркай яго зрабіла галоўная роля ў дэбютным фільме Лукіна Вісконці «Апантанасць» (1943). Пасля ён працаваў з Вісконці над фільмамі «Пачуццё» і «Нявінны», а таксама сыграў некалькі яркіх роляў у фільмах іншых неарэалістаў. У 1950 г. выканаў галоўную ролю ў кінадэбюце іншага гіганта сусветнага кіно, Мікеланджэла Антаніёні, — стужцы «Хроніка аднаго кахання». Ён таксама шмат здымаўся ў італьянскіх поплумах у ролях герояў антычнасці.

У 1960-я гг. Джыроці адыходзіць ад амплуа секс-сімвала. Ён здымаецца ў Пазаліні ў «Тэарэме» і «Медэі», а таксама спрабуе сябе ў характэрных ролях («Чырвоны намёт», «Апошняе танга ў Парыжы»).