ΊστριοςΣυντεταγμένες: 36°6′39.298″N 27°49′44.360″E / 36.11091611°N 27.82898889°E
Η Ίστριος είναι οικισμός στην Ρόδο και τα Δωδεκάνησα.[1][2] Γενικά στοιχείαΗ Ίστριος βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νησιού και προς το νότιο, κτισμένο σε οροπέδιο με υψόμετρο 260 μέτρων[1] από την επιφάνεια της θάλασσας. Διοικητικά είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Νότιας Ρόδου του Δήμου Ρόδου[3] και απέχει περίπου 80 χλμ. (μέσω νέου οδικού άξονα) ή 85,2 χλμ. (μέσω παλαιού οδικού άξονα) από το κέντρο της πρωτεύουσας του νησιού. Η περιοχή που εκτείνεται γύρω από την Ίστριο προς το Φράγμα Απολακκιάς και προς Προφίλια, αποτελεί καταφύγιο άγριας πανίδας (πέρδικα, λαγός, ελάφι Dama dama, γνωστότερο ως «πλατόνι της Ρόδου» κ.α.) και προστατεύεται από το ευρωπαϊκό δίκτυο "Natura 2000".[4] Χάρη στη μεγάλη φυσική της ομορφιά (πευκοδάση, αμπέλια, ελαιώνες, καταρράκτες κ.α.), η Ίστριος και τα περίχωρά της αποτελούν ένα από τα ομορφότερα τοπία ιδανικά για πεζοπορία και επαφή με τη φύση. Από τα ψηλότερα σημεία του χωριού μπορεί κανείς να απολαύσει την πανοραμική θέα προς την Απολακκιά και στο βάθος του ορίζοντα τα βουνά προς τα Σιάννα και τη Μονόλιθο. Το χωριό διαθέτει αρκετές εκκλησίες και ξωκλήσια, όπως αυτό του Αγίου Μερκουρίου χτισμένο τον 17ο αιώνα[5] πάνω σε παλιότερο βυζαντινό ναό, καθώς και τη μεγάλη ενοριακή εκκλησία του ιδίου Αγίου[6] στο κέντρο του χωριού με το ξυλόγλυπτο τέμπλο, το βοτσαλωτό δάπεδο και την εικόνα του Αγίου ιστορημένη από Κρητικό ζωγράφο. Το χωριό πήρε το όνομά του, από τον Ίστρο, κάτοικο κάποιου οικισμού. Άλλη παράδοση λέει ότι το χωριό πήρε το όνομά του από τον ποταμό Ίστρο που βρίσκεται δίπλα από το χωριό. Σαν οικισμός, το χωριό υπήρχε στα αρχαία χρόνια. Αυτό το μαρτυρούν οι τάφοι κλασικής περιόδου που βρέθηκαν το 1948 στην τοποθεσία Κοκκινάι, κατά την διάνοιξη του δρόμου Ίστριος-Απολακκιά. [7] Ο οικισμός την κλασσική περίοδο ανήκε στο δήμο Βρασίων του κράτους των Λινδίων. Την εποχή της Ιπποκράτειας σε διάταγμα του μεγάλου Μαγίστρου Battista Orsini(1474-1475) το χωριό αναφέρεται σαν Stridio. Ο οικισμός εξακολουθεί να υπάρχει και κατά την βυζαντινή περίοδο και κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Το γλωσσικό ιδίωμα της Ιστρίου κατατάσσεται στην δωρική διάλεκτο. Αυτό φαίνεται από τις λέξεις-τοπωνύμια. Βάσσες, δωρικός τύπος του βήσσα=κοιλάδα με δάση. Σαλάνες-τοποθεσία με κήπους κλειστή γύρω γύρω από λόφους, από το δωρικό σελάνα=σελήνη.[8] Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|