Όντο Α΄ του Μπλουά
Ο Όντο Α΄ του Μπλουά ή Εύδης Α΄ του Μπλουά (Eudes Ier de Blois, περί το 950 - 12 Μαρτίου 996) κόμης του Μπλουά, Σαρτρ, Ρενς (975 - 995) ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Θεοβάλδου Α΄ κόμη του Μπλουά και της Λιουτγκάρδης του Βερμαντουά.[6] Δέχτηκε από τον βασιλιά των Φράγκων Λοθάριο τον τίτλο του κόμητος του Παλατινάτου ο οποίος ανήκε παραδοσιακά στην οικογένεια του. Όπως όλοι οι συγγενείς του οι κόμητες του Βερμαντουά παρέμεναν πιστοί στους Καρολίδες στον πόλεμο με τους Καπέτες, στον πόλεμο ανάμεσα στον πατέρα του και τον Οδαλρίκ, αρχιεπίσκοπο του Ρενς για το κάστρο του Κουκί ο ίδιος ο Όντο ανέλαβε να προστατέψει το κάστρο από τον αρχιεπίσκοπο. Στα μέσα της δεκαετίας του 970 στον πόλεμο διαδοχής της Βρετάνης κατόρθωσε να υποτάξει την κομητεία του Ρενς και ο κόμης Κόναν Α΄ της Βρετάνης επιβεβαίωσε τα δικαιώματα του στην περιοχή, με τον θάνατο του πατέρα του γύρω στο 995 κληρονόμησε τις υπόλοιπες κομητείες. Υποστήριξε τον Κάρολο της Κάτω Λωρραίνης στην ανακατάληψη της Λoν (Laon) το 988. To 991 πολιόρκησε το Μελάν το οποίο ανήκε στον Μπουσάρ τον σεβάσμιο υποτελή του Ούγου Καπέτου, σύντομα συνασπίστηκαν εναντίον του ο Ούγος Καπέτος, ο Ριχάρδος Α΄ της Νορμανδίας και ο Φούλκων Γ΄ του Ανζού οι οποίοι τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την πολιορκία. Ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στον ίδιο και τον Φούλκωνα (995) ο οποίος βρισκόταν ήδη σε πόλεμο με τον Γοδεφρείδο Α΄ της Βρετάνης, ο Όντο συμμάχησε εναντίον του Φούλκωνα με τον γαμπρό του Γουλιέλμο Δ΄ της Ακουιτανίας και τον Βαλδουίνο τον Γενειοφόρο, στο πλευρό του ήρθε ακόμα και ο παλιός του εχθρός Ριχάρδος της Νορμανδίας. Τον χειμώνα του 995 - 996 στην πολιορκία του Λανγκέ αρρώστησε, μεταφέρθηκε στο μοναστήρι του Μαρμουτιέ στην Τουρ όπου και πέθανε στις 12 Μαρτίου 996.[7][8] ΟικογένειαΜε τη σύζυγό του Μπέρτα των Παλαιών Γουέλφων, κόρη του Κορράδου Α΄ βασιλιά της Βουργουνδίας, απέκτησε τέκνα:[9]
Πρόγονοι
Παραπομπές
Πηγές
|