|
Αλέξανδρος Β΄ της Μολδαβίας
Ο Αλέξανδρος Β΄ της Μολδαβίας ή Αλεξάντρελ (ρουμ. Alexăndrel ή Alexăndru II (1429 – 25 Μαΐου 1455) ήταν ηγεμόνας της Μολδαβίας (ο επίσημος τότε τίτλος ήταν «βοεβόδας», μεταφραζόμενος τυπικά ως «πρίγκιπας της Μολδαβίας») σε τρεις χρονικές περιόδους: το 1449, από το 1452 έως το 1454, και τέλος το 1455. Ο Αλέξανδρος Β΄ ήταν γιος του Ηλία Α΄ της Μολδαβίας και της συζύγου του Μαρίας, και εγγονός του συνονόματού του Αλέξάνδρου Α΄ του Καλού. Πολιτική και βίοςΟ Αλέξανδρος Β΄ προτιμούσε τη συμμαχία με την Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία[2], σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Πέτρο Γ΄ της Μολδαβίας, ο οποίος ήταν προστατευόμενος του κυβερνήτη της Ουγγαρίας Ιωάννης Ουνυάδης.[3] Η επιρροή της Ουγγαρίας εξασθένησε μετά τη συντριβή του στρατού του Ουνυάδη από τους Οθωμανούς στη Β΄ Μάχη του Κοσσυφοπεδίου, τον Οκτώβριο του 1448.[2] Με την υποστήριξη των βογιάρων, οι οποιοι προτιμούσαν μια συμμαχία με την Πολωνία-Λιθουανία, ο Αλέξανδρος εξεδίωξε τον Πέτρο Γ΄ από τη Μολδαβία και ανέλαβε την εξουσία[2][3] τον Φεβρουάριο του 1449.[4] Στην πρώτη του αυτή «θητεία», που διήρκεσε μόνο ένα τετράμηνο, επιβεβαίωσε τα προνόμια των εμπόρων του Μπρασόβ.[2] Σύμφωνα με το Μολδαβοπολωνικό Χρονικό, ο Αλέξανδρος παρεχώρησε και την Κιλία (τη σημερινή Κίλιγια της Ουκρανίας) στην Ουγγαρία, ωστόσο δύο άλλα μολδαβικά χρονικά αποδίδουν την πράξη αυτή στον προκάτοχό του.[5] Το 1449[4] ο έτερος προστατευόμενος του Ουνυάδη, ο Μπογκντάν Β΄, εισέβαλε στη Μολδαβία, υποχρεώνοντας τον Αλέξανδρο να διαφύγει.[6][2] Μετά τη δολοφονία του Μπόγκνταν ο Αλέξανδρος και ο Πέτρος Ααρών (νόθος γιος του Αλεξάνδρου Α΄) μοίρασαν τη Μολδαβία μεταξύ τους.[7] Ο Αλέξανδρος ανέλαβε τον έλεγχο της νότιας Μολδαβίας.[7] Αργότερα ένωσε τη χώρα με την υποστήριξη του Ουνυάδη[7], με τον οποίο υπέγραψε συνθήκη στις 16 Φεβρουαρίου 1453, αναγνωρίζοντάς τον ως «προστάτη» της Μολδαβίας.[6] Ωστόσο ο Π. Ααρών εξεδίωξε τον Αλέξανδρο από την εξουσία και τη χώρα τον Μάρτιο ή τον Μάιο του 1455.[8] Ο Αλέξανδρος Β΄ ήταν άγαμος και δεν άφησε απογόνους του. Κατά τα έτη της ηγεμονίας του, ο Αλέξανδρος Β΄ αντιμετώπισε και τον εκκλησιαστικό διχασμό που είχε προέλθει από την Ένωση των Εκκλησιών στη Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας: Ο Μητροπολίτης Μολδαβίας Δαμιανός, ο πρωτοπαπάς Κωνσταντίνος και ο βογιάρος Νεαγκόι υπέγραψαν τις αποφάσεις της Συνόδου, αλλά, όπως και στην Κωνσταντινούπολη, ο λαός δεν αποδέχθηκε την Ένωση. Μετά τον θάνατο του Δαμιανού το 1451 ζήτησαν για νέο μητροπολίτη τον Θεόκτιστο, διάκονο του αρχηγού των ανθενωτικών Μάρκου του Ευγενικού. Επειδή όμως οι ενωτικοί στην Κωνσταντινούπολη αντέδρασαν, η χειροτονία έγινε από τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδας Νικόδημο. Ο Θεόκτιστος ως Μητροπολίτης υποστηρίχθηκε από τον Αλέξανδρο Β΄ και, όντας βουλγαρικής καταγωγής, συνετέλεσε στη διάδοση της σλαβονικής γλώσσας στη Μολδαβική Εκκλησία και στις κρατικές δομές.
Παραπομπές
Πηγές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|
||||||||||||||||||||||||||||||
