|
ΑπτΣυντεταγμένες: 43°52′34″N 5°23′47″E / 43.87611°N 5.39639°E
H Απτ (γαλλικά: Apt) είναι κοινότητα στα νότια του νομού Βωκλύζ στην περιοχή Προβηγκία-Άλπεις-Κυανή Ακτή της νοτιοανατολικής Γαλλίας. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 11.710 κατοίκους (2016). Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Καλαβόν, 54 χιλιόμετρα ανατολικά της Αβινιόν.[7] Είναι η κύρια πόλη της οροσειράς Λυμπερόν. Οι κάτοικοι αναφέρονται ως Απτεζιέν ή Απτουά (ζ).[8] Γεωγραφικά στοιχεία_France,_view_from_west,_by_Rosier.jpg) Η κοινότητα Απτ βρίσκεται ανάμεσα στα όρη του Βωκλύζ και την οροσειρά του Λυμπερόν, στην κοιλάδα του ποταμού Καλαβόν. Η πόλη θεωρείται το κέντρο του Λυμπερόν και βρίσκεται περίπου 58 χιλιόμετρα βόρεια της Αιξ-αν-Προβάνς. Είναι χτισμένη στην όχθη του ποταμού Καλαβόν σε υψόμετρο 170 έως 567 μέτρα[9], στους πρόποδες του Λυμπερόν. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 11.710 κατοίκους (2016). Η κοινότητα είναι μέρος του Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου Λυμπερόν. ΙστορίαΠροϊστορία και αρχαιότητα Οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής εγκαταστάθηκαν σε δύο προϊστορικούς οικισμούς μεγάλης σημασίας για την αρχαιολογική έρευνα. Ο πρώτος ήταν στο Ανιέλ. Έδωσε σημαντικά στοιχεία για τη Μεσολιθική περίοδο και χρονολογείται από 9.000 έως 6.000 χρόνια π.Χ. Καταγράφηκαν πάνω από πέντε χιλιάδες επεξεργασμένες πέτρες που αντιστοιχούν σε οκτώ διαφορετικούς τύπους. Οι κάτοικοι ήταν κυνηγοί-συλλέκτες και κατανάλωναν αυγοτάραχο, ελάφι, αγριογούρουνο και κουνέλι. Ο δεύτερος οικισμός βρίσκεται στο Ροκφύρ, στην αριστερή όχθη του Καλαβόν, και αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης εννέα αρχαιολογικών επιπέδων από την Ύστερη παλαιολιθική έως τη Νεολιθική περίοδο.  Η πόλη Απτ ιδρύθηκε το 45 π.Χ. με εντολή του Ιουλίου Καίσαρα και ολοκληρώθηκε σε πέντε χρόνια. Έλαβε το όνομα Άπτα Γιούλια (Apta Julia) [10] και έγινε η πρωτεύουσα της γαλατικής φυλής των Βουλγκεντίων. Αρκετά προ-ρωμαϊκά οχυρά(oppida) υπήρχαν στα υψώματα της πόλης, προκειμένου να την προστατεύσουν και να διατηρήσουν την ειρήνη. Ορισμένα από αυτά καταστράφηκαν ήδη από τους Ρωμαίους. Η πόλη κατά τη ρωμαϊκή περίοδο ήταν πλέον σημαντικός σταθμός πάνω στη Δομιτία οδό που ένωνε τη Ρώμη με την Ισπανία. Την εποχή της Ναρβωνικής Γαλατίας, της οποίας η Απτ ήταν μία από τις 24 πόλεις, με περίπου 10.000 κατοίκους[11], δύο επιγραφές την αναφέρουν Col. Iul. Apta και Nymphus Attis. Η Apta Julia έφθασε στη μεγαλύτερη ακμή της κατά τον 2ο αιώνα. Κατασκευάστηκαν πολλά δημόσια οικοδομήματα, όπως φόρουμ, Αψίδα του Θριάμβου, καπιτώλιο, ναοί, λουτρά και ένα θέατρο. Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι ήταν ισοδύναμη με την Οράνζ. Τα λουτρά βρίσκονται κάτω από το σημερινό κτίριο της Υπονομαρχίας. Μεσαίωνας  Από τον 3ο έως τον 8ο αιώνα η περιοχή της Απτ, όπως και όλη η Προβηγκία, καταστράφηκε από διαδοχικές εισβολές: Αλαμανοί, Φράγκοι (276), Βουργουνδοί, Βησιγότθοι, Οστρογότοι, Φράγκοι (5ος αιώνας), Λομβαρδοί, Σάξονες (6ος αιώνας). Στη συνέχεια παρατηρείται μια μετακίνηση του πληθυσμού προς τα βουνά όπου δημιουργήθηκαν οχυρά κάστρα και ο πληθυσμός συγκεντρώθηκε γύρω τους. Για σχεδόν τρεις αιώνες, η κατεστραμμένη πόλη εγκαταλείφθηκε. Η σχετική ηρεμία του 8ου αιώνα επέτρεψε στη θρησκευτική κοινότητα, γύρω από τον πνευματικό ηγέτη της, να αποθέσει σε ένα ρωμαιογαλατικό κτίσμα τα λείψανα των πρώτων μαρτύρων. Σ 'αυτό το χώρο, σύμφωνα με την παράδοση, κτίσθηκε ιερό το οποίο αργότερα έγινε ο καθεδρικός ναός της πόλης.   Ισχυρά τείχη κατασκευάστηκαν γύρω από την πόλη από τον Μεσαίωνα αλλά η πόλη λεηλατήθηκε από τους Σαρακηνούς γύρω στο 895[12] και οι καταστροφές που υπέστη ήταν η αιτία μιας νέας παράλυσης της πόλης που μόλις είχε ξαναγεννηθεί. Σύντομα η Απτ βρέθηκε υπό την κυριαρχία των Γερμανών αυτοκρατόρων της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1032 - 1246). Ορισμένοι ισχυροί οίκοι (Agoult-Simiane) επέκτειναν τα εδάφη τους και ενίσχυσαν την εξουσία τους συχνά σε βάρος του επισκοπικού τομέα (10ος-11ος αιώνας). Το 1286, οι πρίγκηπες-επίσκοποι της Απτ διαδραμάτισαν διεθνή ρόλο. Όταν ο Κάρολος Β' ο Χωλός, κληρονόμος της κομητείας της Προβηγκίας αιχμαλωτίσθηκε από τον Ιάκωβο Β΄ της Αραγωνίας, οι δύο πρίγκιπες κατέληξαν να υπογράψουν τη Συνθήκη της Κεφαλού. Το αντίγραφό της μεταφέρθηκε στον Πάπα Ονώριο Δ΄ από τον επίσκοπο της Απτ Ραϋμόνδο Α'. Στην Απτ βρέθηκαν σημαντικά μουσικά χειρόγραφα του 12ου και 13ου αιώνα. Είναι γνωστά ως Χειρόγραφα της Απτ (Apt Manuscript) και Κώδικας Ιβρέα (Ivrea Codex). Περιέχουν μοτέτα και λειτουργικά, τα οποία είναι πολυφωνικά. Εννέα από τα δεκατέσσερα Μοτέτα του Φιλίπ ντε Βιτρύ καταγράφονται στον Κώδικα Ιβρέα, μια συλλογή από ογδόντα μία συνθέσεις που χρονολογούνται από το 1360. Θεωρείται ότι προέρχονται από τις συνθέσεις του παπικού παλατιού της Αβινιόν και αποτελούν προσπάθειες ανανέωσης της μουσικής, όπως εκφράστηκε τον 14ο αιώνα από την Ars Nova. Η εβδομαδιαία αγορά της Απτ ανάγεται στον Μεσαίωνα και οφείλεται σε δύο Ρενέ: Ο πρώτος, ο βασιλιάς Ρενέ, ο οποίος το 1470 παραχώρησε στην πόλη το δικαίωμα να εμπορεύεται κάθε Τρίτη. Στη συνέχεια, το 1523, ο Ρενέ της Σαβοΐας, κυβερνήτης της Προβηγκίας, μετακίνησε την αγορά από την Τρίτη για το Σάββατο το πρωί, ημέρα αγοράς που ισχύει έως σήμερα. ΟικονομίαΗ οικονομία της Απτ βασίζεται κατά κύριο λόγο στη βιομηχανία (Deltaplus, Kerry, Blachère κ.ά.) αλλά και στον τουρισμό που διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο όσον αφορά την πολιτιστική και περιβαλλοντική πολιτική. Η Απτ περιβάλλεται από πολλούς οπωρώνες και αμπελώνες στις πλαγιές του όρους Βαντού. Επιπλέον, η πόλη είναι το οικονομικό κέντρο της αραιοκατοικημένης περιοχής Λυμπερόν στην κεντρική Προβηγκία. Κάθε Σάββατο στο κέντρο της πόλης γίνεται μια μεγάλη αγορά, αδιάλειπτα από το 1470. Η περιοχή παράγει κρασί, μέλι, τρούφες και φρούτα, πολλά από τα οποία μετατρέπονται σε κρυσταλλωμένα φρούτα τόσο από βιομηχανίες ή οικοτεχνίες. Άλλωστε η Απτ είναι γνωστή ως η «Πρωτεύουσα των Ζαχαρωτών». ΑξιοθέαταΚυριότερα αξιοθέατα στην Απτ: 
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
