Ας με κρίνει η κοινωνία
Το Ας με κρίνει η κοινωνία (πρωτότυπος τίτλος: Touchez Pas Au Grisbi), είναι γαλλοϊταλικό φιλμ νουάρ του 1954 σε σκηνοθεσία Ζακ Μπεκέρ. Πρωταγωνιστούν οι: Ζαν Γκαμπέν, Ζαν Μορό και Λίνο Βεντούρα στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση. ΠλοκήΟ Μαξ, ένας αξιοπρεπής και με αρχές γκάνγκστερ, έχει δείπνο στο εστιατόριο της Μαντάμ Μπουσέ, ένα στέκι για εγκληματίες, με τον πολύχρονο συνεργάτη του Ριτόν, και με τις φίλες τους χορεύτριες και προστατευόμενες του Μαρκό. Εκεί διαβάζουν στην εφημερίδα ότι έγινε κλοπή ράβδων χρυσού. Στη συνέχεια η παρέα θα πάει στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης Πιερό, όπου εργάζονται τα κορίτσια. Ο Μαξ θα πάρει τον Μαρκό για μια δουλειά με έμποριο ναρκωτικών. Μετά την παράσταση, ο Μαξ ανακαλύπτει ότι η φίλη του Ριτόν, Τζόσυ έχει σχέση με τον Αντζέλο, έναν άλλον γκάνγκστερ αλλά δεν αποκαλύπτει τίποτα στο φίλο του. Καθώς ο Μαξ παίρνει ένα ταξί για το σπίτι του, θα ακολουθηθεί από δύο άνδρες του Αντζέλο αλλά θα καταφέρει να τους ξεφύγει και να τους οδηγήσει μακριά. Ο Μαξ θα μιλήσει με τον Ριτόν και τον προειδοποιεί να μην πάει στον Αντζέλο, ο οποίος μόλις είχε ζητήσει από τον Ριτόν να κάνουν μια δουλειά μαζί. Ο Μαξ και ο Ριτόν θα πάνε σε ένα κρυσφήγετο του Μαξ, το οποίο ο Αντζέλο δεν γνωρίζει. Ο Μαξ με τον Ριτόν είχαν προηγουμένως κλέψει μια μεγάλη ποσότητα χρυσού, η οποία επρόκειτο να είναι και η οριστική μεγάλη δουλειά τους και να τους εξασφαλίσει τη συνταξιοδότησή τους. Ο Μαξ διαβεβαιώνει τον Ριτόν ότι ο χρυσός είναι ασφαλής σε μια ειδική κρύπτη στο αυτοκίνητό του κάτω στο γκαράζ. Ο Ριτόν λέει ότι τα κίνητρά του για την κλοπή του χρυσού ήταν ο φόβος του να μην χάσει την Τζόσυ, και παραδέχεται ότι υπαινίχθηκε γι' αυτό στην ίδια, για να κρατήσει την αγάπη της. Ο Μαξ θα αποκαλύψει στον Ριτόν ότι είδε την Ζοζί και τον Αντζέλο να αγκαλιάζονται στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, και θα κατηγορήσει τον Ριτόν ότι κακώς έκανε και ανέφερε την κλοπή του χρυσού στην Ζοζί, η οποία θα πρέπει να ήταν πληροφοριοδότης του Αντζέλο. Την επομένη μέρα ο Μαξ θα πάρει τον χρυσό και θα πάει στον θείο του Όσκαρ ο οποίος είναι κλεπταποδόχος. Ο Όσκαρ θα πει στον Μαξ ότι θα πάρει λίγο χρόνο να συγκεντρώσει τα χρήματα. Ο Μαξ θα επιστρέψει στο διαμέρισμά του και θα διαπιστώσει ότι ο Ριτόν έχει φύγει, και καλεί το ξενοδοχείο που μένει η Ζοζί. Διαπίστωσε ότι ο Ριτόν ήταν εκεί, αλλά μετά τον πήραν μακριά δύο άντρες με ένα αυτοκίνητο, προφανώς αυτό που είχε χρησιμοποιηθεί από τους άνδρες του Αντζέλο νωρίτερα. Ο Μαξ θα ξεκινήσει να πάει στο εστιατόριο της Μάνταμ Μπους και θα προσλάβει τον Μαρκό ως βοηθό του. Πηγαίνουν μαζί στο ξενοδοχείο της Ζοζί, όπου ο Μαξ θα την ανακρίνει για τον Αντζέλο, ενώ ο Μαρκό συλλαμβάνει τον Φιφή, έναν από τους κακοποιούς του Αντζέλο. Χωρίς να μάθουν χρήσιμες πληροφορίες, θα πάνε στο σπίτι του Πιερό και θα ανακρίνουν τον Φιφή, με λίγη περισσότερη βία, αλλά χωρίς πολύ μεγάλη επιτυχία. Ο Αντζέλο τηλεφωνεί τότε και προτείνει να γίνει ανταλλαγή του Ριτόν με τον κλεμμένο χρυσό. Ο Μαξ θα δεχθεί να γίνει η ανταλλαγή και θα προμηθευθούν όπλα και θα πάρουν τον χρυσό μαζί τους. Καθ'οδον για την συναντήση με τον Αντζέλο θα πετάξουν τον Φιφή έξω από το αυτοκίνητό τους. Η ανταλλαγή γίνεται σε έναν ερημικό δρόμο. Ο Ριτόν επιστρέφει σώος και ο χρυσός δίνεται στον Αντζέλο. Καθώς το αυτοκίνητο του Αντζέλο απομακρύνεται μακριά, ο Ριτόν λέει στον Μαξ ότι αν και με δεμένα τα μάτια του, άκουσε ένα δεύτερο αυτοκίνητο. Το δεύτερο αυτοκίνητο έρχεται από το βάθος του δρόμου και ο Μαξ λέει σε όλους να καλυφθούν. Το αυτοκίνητο πλησιάζει και οι άντρες που επιβαίνουν σε αυτό πετούν χειροβομβίδες και ανατινάζουν το αυτοκίνητο του Μαξ, σκοτώνοντας τον Μαρκό. Οι άντρες του Αντζέλο επιστρέφουν για να δούνε αν σκοτώθηκαν όλοι, αλλά ο Μαξ με τον Ριτόν και τον Πιερό θα τους σκοτώσουν. Ο Μαξ ανακτά τον χρυσό και φεύγουν όλοι για το κρησφύγετό τους. Διανομή ρόλων
ΚυκλοφορίαΣτην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 19 Δεκεμβρίου 1956 στον κινηματογράφο Αττικόν στην Αθήνα.[8] ΑπήχησηΕισπράξειςΗ ταινία ήταν η πέμπτη πιο δημοφιλής στο γαλλικό box office το 1954.[9] ΚριτικέςΣτον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία έχει ποσοστό αποδοχής 100% βασισμένες σε 25 κριτικές, με μέσο όρο 8.3 στα 10. [10] Επίσης ο κριτικός Ρότζερ Ίμπερτ την συμπεριέλαβε στον κατάλογο με τις Μεγάλες Ταινίες του.[11] ΔιακρίσειςΟ Ζαν Γκαμπέν για την ερμηνεία του κέρδισε το βραβείο Βόλπι Α' Ανδρικού Ρόλου στο 12ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.[12] Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι |