Γουλιέλμος Φρειδερίκος Φίλιππος της ΒυρτεμβέργηςΟ Γουλιέλμος Φρειδερίκος Φίλιππος, γερμ. Wilhelm-Friedrich-Philipp (27 Δεκεμβρίου 1761 - 10 Αυγούστου 1830) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν πρίγκιπας της Βυρτεμβέργης. Έγινε υπουργός Πολέμου της χώρας του. ΒιογραφίαΉταν ο τέταρτος γιος του Φρειδερίκου Β΄ Ευγενίου δούκα της Βυρτεμβέργης και της Φρειδερίκης των Χοεντσόλερν, κόρης του Φρειδερίκου-Γουλιέλμου μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Σβετ. Το 1779 εισήλθε στον Δανικό στρατό και έγινε λοχαγός. Το 1781 διοικούσε το δικό του Σύνταγμα και το 1783 προήχθη σε υποστράτηγο. Το 1801 έγινε διοικητής της Κοπεγχάγης και αντιμετώπισε τη μάχη της Κοπεγχάγης το ίδιο έτος. Πλήρωσε 10.000 ράιχσταλερ το 1806 για να αφήσει τον στρατό της Δανίας· ο μεγαλύτερος αδελφός του Φρειδερίκος Α΄ είχε μόλις γίνει βασιλιάς και όταν ο Γουλιέλμος-Φρειδερίκος-Φίλιππος επέστρεψε στη Στουτγάρδη έγινε στρατάρχης και υπουργός Πολέμου της Βυρτεμβέργης. Ζούσε στο Χίρρλινγκεν του Ρόττενμπουρκ και στο ανάκτορο Στέττεν του Ρέμσταλ. Το 1811 προσέλαβε υφυπουργό Πολέμου τον Φρήντριχ βαρόνο φον Φουλ ως βοηθό του και de facto υπουργό. Το 1815 αποσύρθηκε και μελέτησε ιατρική και το 1817 το Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν του έδωσε τιμητικά πτυχίο του ιατρού. Συμμετείχε στην Άνω Βουλή του Κοινοβουλίου της χώρας του το διάστημα 1819-30. Το 1830 απεβίωσε στο ανάκτορο φον Στέττεν ιμ Ρέμσταλ σε ηλικία 69 ετών. Το 1921 εξέλιπε ο πρεσβύτερος κλάδος του Φρειδερίκου Α΄, αλλά ήδη τρία έτη πριν είχαν καταργηθεί οι ηγεμονίες στη Γερμανία. Ο κλάδος του Γουλιέλμου-Φρειδερίκου-Φιλίππου, λόγω του μοργανατικού του γάμου είχε αποκλειστεί της διαδοχής και έτσι επόμενος διάδοχος έγινε ο νεότερος κλάδος τού Αλεξάνδρου. ΟικογένειαΝυμφεύτηκε μοργανατικά το 1800 την κυρία των τιμών της μητέρας του Βιλελμίνη, κόρη του Καρλ-Άουγκουστ-Βίλχελμ βαρόνου του φον Τούνντερφελντ-Ρόντις και είχε τέκνα:
Πρόγονοι
ΔιακρίσειςΤου απονεμήθηκε η διάκριση του Τάγματος του Στέμματος[7], της Στρατιωτικής Αξίας[7] (και τα δύο από τη Βυρτεμβέργη) και του Ελέφαντος (από τη Δανία)[7]. Επίσης της Λεγεώνος της τιμής[7]. Παραπομπές
Βιβλιογραφία
|