Εδμόνδος Κράουτσμπακ

Εδμόνδος Κράουτσμπακ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Edmund Crouchback (Αγγλικά)
Γέννηση	16 Ιανουαρίου 1245; Λονδίνο
Θάνατος	5 Ιουνίου 1296; Μπαγιόν
Τόπος ταφής	Αββαείο του Ουέστμινστερ
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Λευκή του Αρτουά; Άβελιν του Φορζ (από 1269)
Τέκνα	Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ; Ερρίκος, 3ος κόμης του Λάνκαστερ; John of Lancaster; Mary Plantagenet
Γονείς	Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας και Ελεονώρα της Προβηγκίας
Αδέλφια	Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας; Μαργαρίτα της Αγγλίας; Βεατρίκη της Αγγλίας; Αικατερίνη της Αγγλίας
Οικογένεια	Οίκος του Ανζού
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Θ΄ Σταυροφορία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Lord High Steward
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Εδμόνδος Κράουτσμπακ (Edmund Crouchback, Λονδίνο, 16 Ιανουαρίου 1245 - Μπαγιόν, 5 Ιουνίου 1296) από τον Οίκο του Ανζού ήταν 1ος Κόμης του Λάνκαστερ και 1ος Κόμης του Λέστερ από τη δεύτερη δημιουργία, ήταν δεύτερος γιος του Ερρίκου Γ' της Αγγλίας και της Ελεονώρας της Προβηγκίας. Τα μεγαλύτερα αδέλφια του Εδμόνδου ήταν ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας, η Μαργαρίτα της Αγγλίας και η Βεατρίκη της Αγγλίας, μικρότερη αδελφή του Εδμόνδου ήταν η Αικατερίνη της Αγγλίας. Ο Εδμόνδος Κράουτσμπακ ήταν διεκδικητής του θρόνου της Σικελίας αλλά δεν βασίλευσε εκεί ποτέ, κληρονόμησε όλα τα εδάφη του Σίμον ντε Μόντφορτ (1267), έγινε κόμης του Λέστερ (1267) και του κόμης του Λάνκαστερ. Την περίοδο (1276 - 1284) κυβέρνησε τις κομητείες της Καμπανίας και του Μπρι με τη δεύτερη σύζυγο του Λευκή του Αρτουά στο όνομα της κόρης της Ιωάννας της Ναβάρρας, το προσωνύμιο του Κράουτσμπακ σχετίζεται με τη συμμετοχή του στην Θ' Σταυροφορία. ^[4]

Διεκδικητής του θρόνου της Σικελίας

Το 1255 ο Εδμόνδος χρίστηκε βασιλιάς της Σικελίας και της Απουλίας από τον επίσκοπο της Ρωμανίας στο όνομα του πάπα Ιννοκέντιου Δ'. Ο πατέρας του επιστρέφοντας όταν πήρε την υπόσχεση στρατιωτικής βοήθειας για την ανατροπή του Μαμφρέδου της Σικελίας από τον Οίκο των Χοχεστάουνεφ πλήρωσε τον απεσταλμένο του πάπα 135.541 λίρες. Μετά τον θάνατο του Ιννοκέντιου Δ' ο νέος πάπας Αλέξανδρος Δ' επικύρωσε την παραχώρηση της Σικελίας στον Εδμόνδο, οι βαρόνοι του Ερρίκου Γ' αρνήθηκαν να προσφέρουν βοήθεια για την εκστρατεία στη Σικελία και ο Άγγλος βασιλιάς πλήρωσε επιπλέον 60.000 μάρκα.^[5] Ο Στήβεν Ράνσιμαν αντίθετα τονίζει ότι ο πάπας Αλέξανδρος Δ' ακύρωσε την παραχώρηση της Σικελίας στον Εδμόνδο στις 18 Δεκεμβρίου 1258, άλλοι συγγραφείς όπως όπως ο Μπέινς και ο Χάρλαντ τονίζουν ότι η ακύρωση έγινε από τον επόμενο πάπα Ουρβανό Δ' (1263). ^[6]

Κόμης του Λέστερ και του Λάνκαστερ

Ο Εδμόνδος Κράουτσμπακ δέχτηκε σημαντικά αξιώματα και μεγάλη περιουσία και έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Αγγλία, μετά την κατάσχεση της περιουσίας του Σιμόν του Μόντφορτ, 6ου κόμη του Λέστερ (25 Οκτωβρίου 1265) δέχτηκε την κομητεία του Λέστερ (1267). Ο πατέρας του τον όρισε κόμη του Λέστερ και Κοντόσταυλο του κάστρο του Λέστερ, από τότε ο Εδμόνδος έγινε ο πολύ άγριος και σκληρός πολεμιστής. Την ίδια χρονιά (1267) του δόθηκε η διοίκηση της δυτικής Ουαλίας κάτι ήρθε σε σύγκρουση με τον τελευταίο Ουαλό πρίγκηπα Λιουέλιν απ Γκρίφιντ ενώ του παραχωρήθηκε η Μονμάουθ και πολλές πόλεις και κάστρα στη γύρω περιοχή, την ίδια χρονιά διορίστηκε υψηλός σερίφης του Λάνκασαιρ.

Συμμετοχή του Εδμόνδου στην Θ' Σταυροφορία

Ο Εδμόνδος Κράουτσμπακ με τον Άγιο Γεώργιο - έγγραφο του 14ου αιώνα.

Το 1271 συνόδευσε τον μεγαλύτερο αδελφό του Εδουάρδο Α΄ στην Θ΄ Σταυροφορία, οι περισσότεροι ιστορικοί και οι συντάκτες Εγκυκλοπαίδειας Μπριτάνικα ισχυρίζονται ότι πήρε τότε το προσωνύμιο "Κράουτσμπακ" επειδή συνήθιζε να δένει τον σταυρό στο πίσω μέρος των ενδυμάτων του. Έμεινε πάντα πιστός στον αδελφό του επικυρώνοντας τις παραχωρήσεις στο Κοινοβούλιο (1265, 1267, 1269, 1284) και τον μεγάλο χάρτη του Λέστερ, συχνά εκπροσωπούσε τον Άγγλο βασιλιά στο εξωτερικό και στάλθηκε κυβερνήτης του Πονθιέ στο πλευρό της δεύτερης συζύγου του Λευκής του Αρτουά.^[7] Μετά την επιστροφή του από τη Σταυροφορία (1271 - 1272) επέλεξε ως τόπο μόνιμης κατοικίας του το κάστρο του Γκρόσμοντ που ανακαίνισε σημαντικά, εκεί γεννήθηκε και ο γιος του Ερρίκος, 3ος κόμης του Λάνκαστερ (1281). ^[8]

Στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γαλλία και θάνατος

Ο Εδμόνδος Κράουτσμπακ έκανε σημαντικές προσφορές στην εκκλησία όπως η ίδρυση των μοναχών της Κλάρας στο Μινορί, πλήρωσε την κατασκευή του παρεκκλησίου της Σαβοΐας στη μνήμη της μητέρας του (1291) στον Άγιο Κλήμεντα τον Δανό. Η ευσέβεια του συμβάδιζε με τους κανόνες και τους κώδικες του ιπποτισμού στην εποχή του, χρηματοδότησε γενναία το μοναστήρι του Γκρέις Ντιέ στο Λέστερσιρ. Ανέλαβε την ηγεσία του Αγγλικού στρατού στο Μπορντό εκ μέρους του αδελφού του μαζί με τον κόμη του Λίνκολν και άλλους 26 ευγενείς, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Μπαγιόν ο στρατός του έμεινε από χρήματα και αποδεκατίστηκε από τον καύσωνα, σοκαρισμένος ο Εδμόνδος πέθανε από ανακοπή. ^[9] Το σώμα του μεταφέρθηκε στο Λονδίνο όπου έγινε η ταφή του στο Λονδίνο στο Αββαείο του Ουέστμινστερ (15 Ιουλίου 1296).

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα την Άβελιν του Φορζ κόμισσα του Ωμάλ & κυρία του Χόλντερνες· δεν απέκτησαν απογόνους.

Με τον γάμο του με τη δεύτερη σύζυγο του Λευκή του Αρτουά (1276) απέκτησε:

Τόμας π.1278-1322, 2ος κόμης του Λάνκαστερ.
Ερρίκος π.1281-1345, 3ος κόμης του Λάνκαστερ.
Ιωάννης, κύριος του Μπωφόρ 1282-1327.
Μαίρη, δεν καταγράφονται ημερομηνίες γι' αυτήν, μάλλον απεβίωσε μικρή.^[10]

Πρόγονοι

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 «Kindred Britain»
↑ ^2,0 ^2,1 p10193.htm#i101927. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ ^3,0 ^3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
↑ Simon Lloyd, "Edmund, first earl of Lancaster and first earl of Leicester (1245–1296)", Oxford Dictionary of National Biography (Oxford University Press, 2004; online edition, January 2008).
↑ https://books.google.gr/books?id=GSc5AQAAMAAJ&pg=PA32&dq=edmund+crouchback&hl=en&sa=X&ei=-KrCVOPKF8nUgwTtiYDQDA&redir_esc=y#v=onepage&q=edmund%20crouchback&f=false
↑ Runciman, Steven (1958). The Sicilian Vespers. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 59–63.
↑ "Fourteenth century England" vol. VII, p.137.
↑ "The Scottish and Welsh Wars 1250-1400", (1984), p.32
↑ E. Baines, "History of the County Palatine and Duchy of Lancaster", (1836) p.123.
↑ See: Foundations 1(3) (2004): 198–199.

Πηγές

Remfry, P.M., Grosmont Castle and the families of Fitz Osbern, Ballon, Fitz Count, Burgh, Braose and Plantagenet of Grosmont. SCS Publishing, Worchester, 2003
Edmund Crouchback at Find a Grave
W.E.Rhodes, "Edmund, Earl of Lancaster", English Historical Review, x (1895)
R.Somerville, History of the Duchy of Lancaster, i, 1953

Εδμόνδος Κράουτσμπακ Οίκος του Λάνκαστερ Νεότερος κλάδος του Οίκος των Πλανταγενετών Γέννηση: 16 Ιανουαρίου 1245 Θάνατος: 5 Ιουνίου 1296
Προκάτοχος Δημιουργία του τίτλου	Κόμης του Λάνκαστερ 1265 - 1296	Διάδοχος Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ
	Κόμης του Λέστερ 1267 - 1296

[e6596ed0d2b81634d4a2b94f1bd23a5d26a198cf-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 «Kindred Britain»

[0a09409dae45f78387c629b37c608958c8948bb1-2] 2,0 ^2,1 p10193.htm#i101927. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[3913844e06e055e8cd81608f22bad0e604d89d2d-3] 3,0 ^3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

[4] Simon Lloyd, "Edmund, first earl of Lancaster and first earl of Leicester (1245–1296)", Oxford Dictionary of National Biography (Oxford University Press, 2004; online edition, January 2008).

[5] ttps://books.google.gr/books?id=GSc5AQAAMAAJ&pg=PA32&dq=edmund+crouchback&hl=en&sa=X&ei=-KrCVOPKF8nUgwTtiYDQDA&redir_esc=y#v=onepage&q=edmund%20crouchback&f=false

[6] Runciman, Steven (1958). The Sicilian Vespers. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 59–63.

[7] "Fourteenth century England" vol. VII, p.137.

[8] "The Scottish and Welsh Wars 1250-1400", (1984), p.32

[9] E. Baines, "History of the County Palatine and Duchy of Lancaster", (1836) p.123.

[10] See: Foundations 1(3) (2004): 198–199.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]