|
ΙβλίνΣυντεταγμένες: 48°50′N 1°55′E / 48.833°N 1.917°E
Οι Ιβλίν (γαλλικά: Yvelines) είναι γαλλικός νομός στη διοικητική περιοχή Ιλ-ντε-Φρανς, στο βορρά της Γαλλίας. Με τους νομούς Σεν-ε-Μαρν, Βαλ-ντ'Ουάζ και Εσόν αποτελούν τους 4 νομούς που απαρτίζουν την ευρύτερη περίμετρο του Παρισιού, γνωστή ως Γκραντ Κουρόν. Δημιουργήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1968, σύμφωνα με το νόμο της 10ης Ιουλίου 1964 και είναι ο πιο εκτεταμένος από τους νομούς που προέκυψαν από την κατάτμηση του παλαιού νομού Σεν-ε-Ουάζ και ένατος γαλλικός νομός πληθυσμιακά, με πληθυσμό 1.431.808 κατοίκους (2016). Πρωτεύουσα του νομού είναι οι Βερσαλλίες και υπονομαρχίες οι κοινότητες Μαντ-λα-Ζολί, Ραμπουγιέ και Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι. Το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών (INSEE) και το Ταχυδρομείο του αποδίδουν τον κωδικό 78. Οι κάτοικοι του νομού αναφέρονται ως Υβελινουά (ζ).[3] Γεωγραφικά στοιχεία  Ο νομός Ιβλίν αποτελεί τμήμα της περιοχής Ιλ-ντε-Φρανς. Έχει έκταση 2.284,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 1.431.808 κατοίκους (2016). Διοικητικά αποτελείται από 4 διαμερίσματα και περιλαμβάνει 262 κοινότητες. Συνορεύει στα βόρεια με το νομό Βαλ-ντ'Ουάζ, στα ανατολικά με το νομό Ω-ντε-Σεν, στα νοτιοανατολικά με το νομό Εσόν, στα νοτιοδυτικά με το νομό Ερ-ε-Λουάρ και στα δυτικά με το νομό Ερ. Με τους νομούς Σεν-ε-Μαρν, Βαλ-ντ'Ουάζ και Εσόν αποτελούν τους 4 νομούς που απαρτίζουν την ευρύτερη περίμετρο του Παρισιού, γνωστή ως Γκραντ Κουρόν. Το ανατολικό τμήμα του νομού, καθώς και το βόρειο τμήμα του κατά μήκος του Σηκουάνα, είναι μέρος της μητροπολιτικής περιοχής του Παρισιού, αλλά το υπόλοιπο τμήμα είναι αγροτικό. Μεγάλο μέρος του νομού καλύπτεται από το δάσος Ραμπουγιέ, γνωστό και ως δάσος Ιβλίν, από το οποίο προέρχεται το όνομα του νομού. Πρωτεύουσα είναι οι Βερσαλλίες, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 17 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά του Παρισιού [4], και υπονομαρχίες οι κοινότητες Μαντ-λα-Ζολί, Ραμπουγιέ και Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι. Οι Ιβλίν αποστραγγίζονται από τον Σηκουάνα που διασχίζει τα βόρεια του νομού για περίπου 100 χιλιόμετρα. Πολλοί δευτερεύοντες ποταμοί, πολλοί από τους οποίους πηγάζουν από το δάσος Ραμπουγιέ, που αποτελεί ένα πραγματικό «υδάτινο κάστρο» των Ιβλίν, αρδεύουν το νομό προς όλες τις κατευθύνσεις πριν φτάσουν στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, άμεσα ή έμμεσα. Στο νομό βρίσκονται δύο περιφερειακά φυσικά πάρκα, τα οποία συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος του μεγαλύτερου μέρους του νομού: το πάρκο Ωτ Βαλέ ντε Σεβρέζ και τμήμα του Γαλλικού φυσικού πάρκου του Βεξάν. Υπάρχουν επίσης πολλά φυσικά καταφύγια για την προστασία των δασών που αποτελούν το 30% της επιφάνειας του νομού ΚλίμαΤο κλίμα των Ιβλίν είναι εύκρατο, δεχόμενο ωκεάνιες επιρροές από τα δυτικά και ηπειρωτικές επιδράσεις προς τα ανατολικά, εξασθενισμένες εντούτοις από τη θέρμανση που οφείλεται στην Παρισινή μητροπολιτική περιοχή. Δεν είναι πολύ υγρό, με μέση ετήσια βροχόπτωση 673 mm. Οι επικρατούντες άνεμοι από τα δυτικά προστατεύουν σχετικά το νομό από τη ρύπανση που προέρχεται από το Παρίσι. Οι θύελλες είναι αρκετά συχνές το καλοκαίρι. Ιστορία  Οι αρχικοί νομοί της Γαλλίας δημιουργήθηκαν το 1790 όταν η γαλλική εθνοσυνέλευση χώρισε τη χώρα σε 83 νομούς (σήμερα 101) περίπου ίδιου μεγέθους και πληθυσμού, καταργώντας τις παλαιές επαρχίες. Αργότερα, οι συνθήκες επέβαλαν να γίνουν ορισμένες τροποποιήσεις, μία από τις οποίες αφορούσε τη δημιουργία του νέου νομού Ιβλίν. Ο νομός Ιβλίν δημιουργήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1968, σύμφωνα με το νόμο της 10ης Ιουλίου 1964, κατά τη διάρκεια της αναδιοργάνωσης τον νομών της μητροπολιτικής περιοχής του Παρισιού. Προήλθε από το δυτικό τμήμα του παλαιού νομού Σεν-ε-Ουάζ, ο οποίος κατατμήθηκε σε 3 νομούς: Ιβλίν, Βαλ-ντ'Ουάζ και Εσόν. Κράτησε τον επίσημο αριθμό του Σεν-ε-Ουάζ, το 78. Το 1969 από τον παρακείμενο νομό Εσόν αποκόπηκαν διοικητικά οι κοινότητες Σατωφόρ και Τουσύ-λε-Νομπλ και ενσωματώθηκαν στο νομό Ιβλίν. Η πρωτεύουσα του νομού είναι οι Βερσαλλίες, πόλη που αναπτύχθηκε γύρω από το κάστρο της και ήταν υπό το παλαιό καθεστώς η πρωτεύουσα του βασιλείου της Γαλλίας που εναλλάσσονταν με το Παρίσι, όπως επίσης και στην αρχή της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας από το 1871 έως το 1879. Έκτοτε, το ανάκτορο των Βερσαλλιών συνεχίζει να φιλοξενεί το Γαλλικό Κοινοβούλιο όταν συγκροτείται σε Κογκρέσο για να εγκρίνει αναθεώρηση του Συντάγματος ή, όπως συνέβη στις 22 Ιουνίου 2009, να ακούσει μια δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας.[5] Ο νομός φιλοξένησε δύο φορές τη συνάντηση της ομάδας των πλουσιότερων χωρών του κόσμου: το G6, πρώτη συνάντηση αυτού του είδους το 1975 στο κάστρο του Ραμπουγιέ και το G7 το 1982 στο ανάκτορο των Βερσαλλιών. Διοικητική διαίρεση Ο νομός Ιβλίν χωρίζεται σε 4 διοικητικά διαμερίσματα, 21 καντόνια και 259 κοινότητες:
Πόλεις Οι κυριότερες πόλεις του νομού Ιβλίν:
ΟικονομίαΗ οικονομία του νομού στηρίζεται σε τρεις άξονες:
Το 2010, το μέσο φορολογικό εισόδημα ανά νοικοκυριό ανερχόταν σε 40.560 ευρώ, καθιστώντας το νομό Ιβλίν τον πλουσιότερο νομό στη Γαλλία, μπροστά από την Εσόν (36.894 €) και τα Ω-ντε-Σεν (36.453 €).[6] Προστατευόμενες φυσικές περιοχέςΤο 30% της επιφάνειας του νομού καλύπτεται από δάση. Για την προστασία τους έχουν δημιουργηθεί δύο εθνικά φυσικά καταφύγια, πέντε περιφερειακά φυσικά καταφύγια καθώς και εννέα φυσικές τοποθεσίες που περιλαμβάνονται στο δίκτυο Natura 2000.[7] Πρόκειται για τόπους που θεωρούνται εξαιρετικοί λόγω της βιοποικιλότητας που περιέχουν και που πρέπει να διατηρηθεί. Βρίσκονται στα βορειοδυτικά του νομού στην κοιλάδα του Σηκουάνα και στα δασώδη υψώματα του Ραμπουγιέ. Αρχιτεκτονική κληρονομιά Λόγω του ιστορικού τους χαρακτήρα και της μεγάλης αρχιτεκτονικής τους κληρονομιάς, τα ιστορικά κέντρα του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι και των Βερσαλλιών έχουν ταξινομηθεί ως προστατευόμενες περιοχές. Επιπλέον, σε δύο άλλες πόλεις του νομού, το Ραμπουγιέ και το Σαιν-Κεντέν-αν-Ιβλίν έχει δοθεί η ετικέτα «Πόλεις και περιοχές τέχνης και ιστορίας».[8] Ο νομός διαθέτει 512 ιστορικά μνημεία. Μεταξύ αυτών, υπάρχουν 51 κάστρα και 94 θρησκευτικά μνημεία, πολλά από τα οποία είναι εγγεγραμμένα ως ιστορικά μνημεία. Το ανάκτορο των Βερσαλλιών και το πάρκο του είναι ένα από τα 33 γαλλικά μνημεία που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αξιοθέατα - ΤουρισμόςΟ τουρισμός στο νομό Ιβλίν, που ευνοείται από την εγγύτητα του Παρισιού, χαρακτηρίζεται από την παρουσία του ανακτόρου των Βερσαλλιών, το οποίο είναι ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα της Γαλλίας. Πέραν αυτού, ο νομός διαθέτει πλούσια ιστορική, αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική κληρονομιά με κάστρα, μοναστήρια και βασιλικές πόλεις. Έξι πόλεις έχουν τον τίτλο της «βασιλικής πόλης». Εκτός από τις Βερσαλλίες και το Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, οι κοινότητες Πουασί, όπου γεννήθηκε ο βασιλιάς Άγιος Λουδοβίκος, Μαντ-λα-Ζολί, Μαρλί-λε-Ρουά και Ραμπουγιέ. Πολλά κάστρα, πρώην βασιλικές κατοικίες ή κατοικίες ισχυρών οικογενειών κοντά στην εξουσία είναι ανοικτά στους επισκέπτες. Τα πιο γνωστά είναι αυτά των Βερσαλλιών, του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, του Ραμπουγιέ, του Μπρετέιγ, του Μαιζόν-Λαφίτ, του Τουαρί. Επιπλέον, υπάρχουν μερικά σπάνια κατάλοιπα παλαιότερων κάστρων, όπως το κάστρο της Μαντλέν στη Σεβρέζ. Ο νομός περιλαμβάνει επίσης εκτεταμένες φυσικές περιοχές. Τα 70.000 εκτάρια των δασών με τα μονοπάτια πεζοπορίας και τα όμορφα πάρκα και οι κήποι είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που ευχαριστούν τους επισκέπτες και λάτρεις των υπαίθριων δραστηριοτήτων αναψυχής.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
