Ιωάννα, Λαίδη της Ουαλίας
Η Ιωάννα, Λαίδη της Ουαλίας (1191 - 2 Φεβρουαρίου 1237) σύζυγος του Λιουέλιν του Μέγα, πρίγκιπα της Ουαλίας και του Γκουινέθ, ήταν νόθη κόρη του Ιωάννη του Ακτήμονα, δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με την ετεροθαλή αδελφή της Ιωάννα της Σκωτίας. Ελάχιστα είναι γνωστά για την παιδική της ηλικία, η μόνη πληροφορία για τη μητέρα της προέρχεται από τα Χρονικά του Τιουκέσμπουρι, καταγράφεται ως "Βασίλισσα Κλημεντία" αλλά δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι ήταν βασιλικής καταγωγής. Η Ιωάννα έζησε τα παιδικά χρόνια στη Γαλλία, ο πατέρας της τη μετέφερε στην Αγγλία από τη Νορμανδία τον Δεκέμβριο του 1203 για να παντρευτεί τον πρίγκιπα Λιουέλιν Δε Γκρέιτ. Ο φυσιοδίφης Τόμας Πέναντ (1726 - 1798) στο έργο του "Γύρος της Ουαλίας, Τόμος Β΄" που δημοσιοποιήθηκε στο Λονδίνο (1810) γράφει : "Ακούγεται ότι σε αυτή τη θέση στο Τρέφριου ο Λιουέλιν ο Μέγας έκτισε ανάκτορα, η εκκλησία του Τρέφριου χτίστηκε από τον Λιουέλιν για χάρη της πριγκίπισσας επειδή ήταν υποχρεωμένη να περπατά μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στα βουνά". Γάμος με τον Λιουέλιν τον ΜέγαΗ Ιωάννα παντρεύτηκε τον Λιουέλιν τον Μέγα την περίοδο (Δεκέμβριος 1203 - Οκτώβριος 1204) στο αβαείο της Σάντα Γουέρμπουργκ στο Τσέστερ, μαζί του απέκτησε :
Άλλα παιδιά τους πιθανότατα ήταν :
Τον Απρίλιο του 1226 ο Πάπας Ονώριος Γ΄ νομιμοποίησε την Ιωάννα σαν παιδί του Ιωάννη του Ακτήμονα επειδή οι γονείς της δεν είχαν παντρευτεί, δεν είχε όμως κανένα δικαίωμα στον Αγγλικό θρόνο.[5] Το Πάσχα του 1230 ο Γουίλιαμ ντε Μπραόζ που ήταν αιχμάλωτος του Λιουέλιν συνελήφθη με την Ιωάννα στην κρεβατοκάμαρα, ο Γουίλιαμ θανατώθηκε με απαγχονισμό σύμφωνα με τον τοπικό θρύλο στο Άμπερ (2 Μαΐου 1230).[6] Η Ιωάννα μετά το περιστατικό έμεινε υπό περιορισμό 11 μήνες και στη συνέχεια συγχωρέθηκε από τον Λιουέλιν, πιθανότατα γέννησε άλλη μια κόρη (1231). Η Ιωάννα ποτέ δεν πήρε τον τίτλο της "πριγκίπισσας της Ουαλίας", ονομάστηκε "λαίδη της Ουαλίας". Το τέλοςΠέθανε στα βασιλικά ανάκτορα του Άμπερ στις βόρειες ακτές του Γκουινέθ (1237), η θλίψη της Λιουέλιν για τον θάνατο της συζύγου του ήταν τεράστια και ίδρυσε προς τιμή της μια Φραγκισκιανή μονή στις ακτές του Λάνφλις στην απέναντι πλευρά των ανακτόρων πριν τον θάνατο του (1240). Η μονή καταστράφηκε από τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας την εποχή της "Διάλυσης των Μοναστηριών". Το πέτρινο φέρετρο της Ιωάννας βρέθηκε άδειο στην ενοριακή εκκλησία της Σαιν Μαρί και του Σαιν Νικολά στο Μπωμαρί του Άνγκλεσι, μια επιγραφή πάνω στον φέρετρο του Τόμας Τζέιμς Μπαλκέλει, υποκόμη του Μπαλκέλει (Οκτώβριος 1808) γράφει : "Η άδεια σαρκοφάγος περιείχε κάποτε τα οστά της Ιωάννας, της κόρης του Ιωάννη του Ακτήμονα και της συζύγου του Λιουέλιν Δε Γκρέιτ που πέθανε το 1237 που μεταφέρθηκαν από τη μονή του Λάνφλις. Το φέρετρο αλίμονο χρησιμοποιήθηκε πολλά χρόνια σαν εργαλείο σε σταύλους για να πίνουν τα άλογα νερό και μεταφέρθηκε εδώ μόνιμα για τη συντήρηση του". Τα τελευταία χρόνια πολλοί υποστήριξαν την άποψη ότι η γυναίκα που απεικονίζεται στο φέρετρο δεν ήταν η Ιωάννα, χρονολόγησαν την επιγραφή πολλές δεκαετίες αργότερα από όταν πέθανε η Ιωάννα τη δεκαετία του 1230. Η Ελεονώρα του Μόντφορτ προτάθηκε εναλλακτική λύση.[7] Τέχνη
Πρόγονοι
Παραπομπές
Πηγές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι |