|
Κατώτατος μισθόςΟ κατώτατος μισθός είναι η χαμηλότερη ωριαία, ημερήσια ή μηνιαία αμοιβή που οι εργοδότες υποχρεούνται, βάσει του νόμου, να καταβάλλουν στους εργαζομένους τους. Ισοδύναμα, είναι ο χαμηλότερος μισθός με τον οποίο οι εργαζόμενοι μπορούν να πωλούν την εργασία τους. Κατάλογος κατώτατων αμοιβών ανά χώραΣτο διάγραμμα εμφανίζεται ο κατώτατος μηνιαίος μισθός σε ισοδύναμα Ευρώ κυρίως για χώρες της Ευρώπης, και στο χάρτη παρουσιάζεται το κατώτερο ωρομίσθιο για περισσότερες χώρες του πλανήτη σε ισοδύναμα Δολάρια. .png)
Πηγή: Eurostat (2ο εξάμηνο '24) Eurofound; Μερικές χώρες της Ευρώπης ενδεικτικά η Ιταλία, η Δανία, η Σουηδία, η Αυστρία, η Ελβετία, η Φιλανδία, η Νορβηγία δεν έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό. Αναγκαιότητα θέσπισης κατώτατου μισθούΗ συζήτηση για την αναγκαιότητα νομοθετικά κατοχυρωμένης κατώτατης αμοιβής ξεκίνησε ήδη από τον 17ο αι., από εμποροκράτες οικονομολόγους της μερκαντιλιστικής περιόδου. Κατά την κλασική περίοδο της πολιτικής οικονομίας, οικονομολόγοι όπως ο Άνταμ Σμιθ, ο Τζον Στιούαρτ Μιλ και ο Καρλ Μαρξ συμφώνησαν στην ανάγκη θεσμοθέτησης μιας κατώτατης αμοιβής για τον εργαζόμενο. Η πρώτη θεσμοθετημένη κατώτατη αμοιβή έγινε στην Αυστραλία το 1894 για να ακολουθήσουν, το Ηνωμένο Βασίλειο το 1909, η Γαλλία το 1915, η Αυστρία το 1918 και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στις ΗΠΑ ο κατώτατος μισθός δεν καθιερώθηκε παρά το 1938 ειδικά και μόνο για τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα προκειμένου να εμποδίσει τη μετάπτωση σε συνθήκες ακραίας φτώχειας (Fair Labor Standards). [1] Υποστηρικτές του κατώτατου μισθού ισχυρίζονται ότι βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο, μειώνει τη φτώχεια, εξαλείφει την ανισότητα μεταξύ των εργαζομένων,[2] αυξάνει την αποδοτικότητά τους και υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να είναι πιο αποτελεσματικές, βελτιώνοντας την τεχνολογία.[3] Επίσης αναπτύσσεται η οικονομία, εφ' όσον αυξάνεται η κυκλοφορία του χρήματος[4], δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας [5], μειώνονται τα έξοδα του κράτους για επιδόματα, ενισχύονται οι μικρές βιομηχανίες και επιχειρήσεις.[6] Οι επικριτές του κατώτατου μισθού ισχυρίζονται ότι αυξάνει τις τιμές των προϊόντων [7] καθώς είναι επιζήμιο μέτρο για τις μεγάλες εταιρίες[8], και επιπλέον οδηγεί σε μείωση προσωπικού, αυξάνοντας την ανεργία σε ανειδίκευτους ή χωρίς προϋπηρεσία εργαζομένους.[9] Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εφαρμογής του, στις περισσότερες χώρες ο κατώτατος μισθός είναι σε ισχύ. Βασικός λόγος είναι και τα κοινωνικά οφέλη, καθώς επηρεάζει σημαντικά την υγεία[10] και την εκπαίδευση των φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας[11], ενώ τους αποθαρρύνει από την εμπλοκή σε παράνομες δραστηριότητες προς βιοπορισμό ή τη δημιουργία εξεγέρσεων.[12][13] Δείτε επίσηςΠαραπομπές
|
