Ούμπερτ ντε Μπεργκ, 1ος κόμης του Κεντ

Ούμπερτ ντε Μπεργκ, 1ος κόμης του Κεντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Hubert de Burgh (Αγγλικά)
Γέννηση	1160 (περίπου) ή 1165 (περίπου)
Θάνατος	12  Μαΐου 1243 Banstead
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	δικαστής πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαργαρίτα του Κεντ (1221–1243)[1][2] Ισαβέλλα, Κόμισσα του Γκλόστερ (Σεπτέμβριος 1217 – Οκτώβριος 1217)[2] Beatrice de Warenne[2]
Τέκνα	John de Burgh[3] Margaret de Burgh[3][1]
Γονείς	unknown de Burgh[3] και Alice (?)[3]
Αδέλφια	Geoffrey de Burgh Γουίλιαμ ντε Μπεργκ Thomas de Burgh, Castellan of Norwich
Οικογένεια	Οίκος του Μπεργκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	chief governor of Ireland (Ιουνίου 1232 – Αύγουστος 1232) Justiciar (1215–1232, Αγγλία) σενεσάλος (1212–1215, Πουατού) High Sheriff of Somerset (1200–1204) High Sheriff of Berkshire (1202–1204) High Sheriff of Cornwall (1202) Lord Warden of the Cinque Ports (1215–1220) High Sheriff of Kent (1216–1225) High Sheriff of Surrey (1215–1216) αντιβασιλιάς (1219–1227)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ούμπερτ ντε Μπεργκ, 1ος κόμης του Κεντ (περί το 1170 - 5 Μαΐου 1243), δικαστής της Αγγλίας και της Ιρλανδίας ήταν ένας από τους ισχυρότερους άντρες στην Αγγλία την περίοδο που ήταν βασιλείς ο Ιωάννης της Αγγλίας και ο ανήλικος γιος του Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας.

Οι Ντε Μπεργκ ήταν μεγάλοι γαιοκτήμονες στο Νόρφολκ και στο Σάφοκ που κληρονόμησαν τουλάχιστον τέσσερις βίλες, ο πατέρας του λεγόταν Γουόλτερ και η μητέρα του Αλίκη.^[4] Ο μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Γουίλιαμ ντε Μπεργκ ιδρυτής του Οίκου του Μπεργκ στην Ιρλανδία.^[5] Οι μικρότεροι αδελφοί του ήταν ο Γοδεφρείδος αρχιδιάκονος του Νόριτς και κατόπιν επίσκοπος του Έλι και ο Τόμας Καστελάνος του Νόριτς.^[4] Ο Ντε Μπεργκ μπήκε στην υπηρεσία του Ιωάννη του Ακτήμονα και είχε σημαντικό ρόλο στη διοίκηση την περίοδο 1198 - 1202. Διορίστηκε κόμης του Μορτέν, καγκελάριος στο βασιλικό νοικοκυριό, πρέσβης στην Πορτογαλία, σερίφης αρχικά στο Ντόστερ και το Σόμερσετ και στη συνέχεια στο Μπέρκσαϊρ και την Κορνουάλη, επιστάτης στα κάστρα του Ντόβερ και του Γουίντσορ και επιστάτης στις Δυτικές Μαρς.^[4] Ο Ιωάννης του παραχώρησε για τις υπηρεσίες του πολλές βίλες, κάστρα και βαρονίες και έγινε ένας από τους ισχυρότερους άνδρες στην Αγγλία.^[4]

Ο Ούμπερτ απεστάλη στη Γαλλία από τον Ιωάννη (1202) για να υπερασπιστεί το Πουατού από τον Φίλιππο Αύγουστο, διορίστηκε επιστάτης του κάστρου της Σινόν στην Τουραίν και φύλακας του μικρού Αρθούρου Α΄ της Βρετάνης. Ο Γάλλος βασιλιάς κατέλαβε σχεδόν ολόκληρο το Πουατού αλλά ο ντε Μπεργκ κράτησε το κάστρο έναν χρόνο, συνελήφθη ύστερα από επιτυχή έφοδο στο κάστρο (1205).^[4] Παρέμεινε αιχμάλωτος περίπου δυο χρόνια, το διάστημα αυτό ο βασιλιάς παραχώρησε τους τίτλους του σε άλλον άνδρα, μετά την επιστροφη του στην Αγγλία του παραχωρήθηκαν νέα εδάφη και τίτλοι και είχε ξανά ενεργό ρόλο στην κυβέρνηση. Απέκτησε πολλά διάσπαρτα εδάφη στην ανατολική και στη νοτιοδυτική Αγγλία και έγινε ξανά ένας από τους ισχυρότερους βαρόνους.^[4] Ο Ντε Μπεργκ επέστρεψε στη Γαλλία (1202) αρχικά έγινε αναπληρωτής επιστάτης του Πουατού και στη συνέχεια επιστάτης, βοήθησε σημαντικά τον Ιωάννη τον Ακτήμονα να ανακτήσει τα εδάφη που έχασε από τον Φίλιππο Αύγουστο μέχρι την εποχή που οι δυο βασιλείς υπέγραψαν ειρήνη μετά την αποτυχημένη εκστρατεία του Ιωάννη (1204).^[4]

Ο Ντε Μπεργκ έμεινε πιστός στον Ιωάννη όταν εξεγέρθηκαν οι βαρόνοι τα τελευταία χρόνια, απεστάλη στην αρχή με τον επίσκοπο του Κόβεντρι στο Λονδίνο σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να πείσει τον λαό της πόλης να μείνει πιστός στον βασιλιά. Ο Ούμπερτ και ο Φίλιππος ντ'Ωμπινί μετέφεραν τα βασιλικά στρατεύματα στο Ρότσεστερ αλλά ο Ιωάννης έκλεισε ειρήνη με τους επαναστάτες. Στην υπογραφή της Μάγκνα Κάρτα που ακολούθησε ο Ούμπερτ ήταν ένας από τους βαρόνους που έπεισαν τον βασιλιά να υπογράψει, μάρτυρας ήταν ο αδελφός του Γοδεφρείδος επίσκοπος του Έλι. Ο Ντε Μπεργκ ήταν αντικαταστάτης του βασιλιά στην απουσία του και μετά την υπογραφή τη Μάγκνα Κάρτα έγινε αρχιδικαστής της Αγγλίας.^[6]

Όταν ξέσπασε ο Α΄ Πόλεμος των Βαρόνων (1215 - 1217) ο Ούμπερτ υπηρέτησε τον βασιλιά σαν σερίφης του Κεντ και του Σάρρεϋ και σαν επιστάτης του Καντέρμπερι και του Ντόβερ. Υπερασπίστηκε το κάστρο του Ντόβερ στην πολιορκία που κράτησε μέχρι την εποχή που πέθανε ο Ιωάννης ο Ακτήμονας και στέφτηκε νέος βασιλιάς ο ανήλικος Ερρίκος Γ΄. Ένας Γαλλικός στόλος έφτασε στο νησί Σάντουιτς του Κεντ (24 Αυγούστου 1217) στην υπηρεσία του δελφίνου Λουδοβίκου που διεκδικούσε τον Αγγλικό θρόνο με πολλούς στρατιώτες, πολιορκητικές μηχανές και προμήθειες.^[7][8] Οι Άγγλοι υπό την ηγεσία του Ούμπερτ συνέτριψαν τους Γάλλους, λεηλάτησαν το μεγάλο πλοίο της Μπαγιόν και ο κυβερνήτης Ευστάθιος ο Μοναχός εκτελέστηκε αμέσως.^[9] Ο δελφίνος Λουδοβίκος όταν έμαθε τα δυσάρεστα νέα ζήτησε ειρήνη.^[9]

Μετά την ενηλικίωση του Ερρίκου Γ΄ (1227) ο Ντε Μπεργκ έγινε κυβερνήτης στο κάστρο του Ρότσεστερ, λόρδος στο κάστρο του Μοντγκόμερυ, στις Ουαλικές Μαρς και την κομητεία του Κεντ, παρέμεινε ένας από τους ισχυρότερους άντρες στη βασιλική αυλή. Διορίστηκε ισόβια Δικαστής (27 Απριλίου 1228).^[6] Από το 1232 οι συνωμοσίες των εχθρών του άρχισαν να πετυχαίνουν, έχασε τα αξιώματα του και φυλακίστηκε στο κάστρο του Ντιβάιζ. Δραπέτευσε και υποστήριξε την επανάσταση του Ρίτσαρντ Μαρσάλ, 3ου κόμη του Πέμπροκ (1233) αλλά την επόμενη χρονιά ο Έντμουντ Ριτς, αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι μπόρεσε να τους συμφιλιώσει. Παραιτήθηκε από το αξίωμα του αρχιδικαστή αλλά δεν μπόρεσε να πάρει τα αξιώματα του πριν από τον Σεπτέμβριο του 1232.^[6] Η κρίση τερματίστηκε όταν ο Γουίλιαμ του Ράλεϊ επανήλθε για σύντομο χρονικό διάστημα στην κομητεία του (1234).^[10] Ο γάμος της κόρης του Ούμπερτ Μαργαρίτας με τον νεαρό κόμη του Γκλόστερ Ρίτσαρντ ντε Κλερ δημιούργησε νέα προβλήματα επειδή ο κόμης ήταν πολύ μικρός σε ηλικία και η συμφωνία έγινε χωρίς βασιλική άδεια. Ο Ούμπερτ ωστόσο δικαιολογήθηκε ότι η συμφωνία έγινε χωρίς να το γνωρίζει και έγινε αποδεκτό, η κρίση έληξε με τον θάνατο της Μαργαρίτας.^[11][12][13]

Το 1206 αγόρασε στο Κεντ τη βίλα του Τάνσταλ από τον Ρόμπερτ ντε Άρσιτς, το κληρονόμησε ο γιος του Τζων ντε Μπεργκ.^[14][15] Διορίστηκε Κοντόσταυλος στο κάστρο του Ντόβερ και στη συνέχεια έγινε στο Φαλαίζ δεσμοφύλακας του μικρού Αρθούρου ανιψιού του Ιωάννη του Ακτήμονα που διεκδικούσε τον Αγγλικό θρόνο, δολοφονήθηκε πιθανότατα μετά την απομάκρυνση του Ντε Μπεργκ. Ο Ούμπερτ διορίστηκε πριν το 1215 λόρδος Φύλακας των Τσίνκουε Πορτς και μετά τον Πόλεμο των Βαρόνων διορίστηκε Κοντόσταυλος στο κάστρο του Ντόβερ, μεσολάβησε μάλλον πολύ χρόνος ανάμεσα στους δυο διορισμούς.^[16] Λίγο μετά το 1215 ο Ντε Μπεργκ άρχισε να κτίζει ένα κάστρο στο Χάντλεγκ από εδάφη που του είχε παραχωρήσει ο βασιλιάς Ιωάννης, η άδεια του δόθηκε όταν το κάστρο ολοκληρώθηκε.^[17] Μετά την πτώση του Ούμπερτ ο Ερρίκος Γ΄ έκανε κατάσχεση στο κάστρο και παρέμεινε στον βασιλιά μέχρι την πώληση του (1551).^[18] Οι περισσότερες από τις πέτρες που ήταν κτισμένο το κάστρο πουλήθηκαν και τα ερείπια του αργότερα υπέστησαν κατολισθήσεις, τα υπολείμματα του σήμερα είναι επισκέψιμα σαν τμήματα της Αγγλικής κληρονομιάς.^[18]

Ο Ούμπερτ αρραβωνιάστηκε την Ιωάννα ντε Ρέντβερς, κόρη του Γουίλιαμ ντε Ρέντβερς, 5ου κόμη του Ντέβον (πέθανε το 1217) αλλά ο γάμος δεν έγινε ποτέ. Η Ιωάννα παντρεύτηκε τον Γουίλιαμ Β΄ Μπρούερ (πέθανε το 1232) μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του Γουίλιαμ Μπρούερ (πέθανε το 1226) ενός διακεκριμένου δικαστή την εποχή του Ριχάρδος του Λεοντόκαρδου, του Ιωάννη του Ακτήμονα και του Ερρίκου Γ΄. Ο Ούμπερτ ντε Μπεργκ παντρεύτηκε τρεις φορές :

• Πρώτη σύζυγος του ήταν η Βεατρίκη ντε Γουάρεν, κόρη του Γουίλιαμ ντε Γουάρεν
• Δεύτερη σύζυγος του ήταν η Ισαβέλλα του Γκλόστερ, κόμισσα του Γκλόστερ (1217) κόρη και διάδοχος του Γουίλιαμ Φιτς Ρόμπερτ, 2ου κόμη του Γκλόστερ.^[19]
• Τρίτη σύζυγος του ήταν η Μάργκαρετ, αδελφή του Αλεξάνδρου Β΄ της Σκωτίας.^[20]

Ο Ούμπερτ ντε Μπεργκ πέθανε στο Σάρρεϋ (1243) και τάφηκε στην εκκλησία των Μπλάκ Φρίαρς στο Χόλμπορν του Λονδίνου.^[11][21]

Ο Ούμπερτ ντε Μπεργκ είναι ένας από τους πρωταγωνιστές στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ "Βασιλιάς Ιωάννης". Στην οθόνη παριστάνεται από τον ηθοποιό Φράνκλυν Μκλέει (1864 - 1900) στη σιωπηλή σειρά μικρής διάρκειας "Βασιλιάς Ιωάννης" (1899), από τον ηθοποιό Τζόναθαν Άνταμς (γεν. 1967) στη δραματική τηλεοπτική σειρά του "BBC" "Το στέμμα του διαβόλου" (1978) και από τον ηθοποιό Τζων Θο (1942 - 2002) στη Σαικσπηρική έκδοση του "BBC" "Η ζωή και ο θάνατος του βασιλιά Ιωάννη"(1984). Η ιστορία του γάμου της κόρης του περιγράφεται στο μυθιστόρημα της Ίντιθ Πάρτζετερ (1913 - 1995) "Ο γάμος της Μεγκότας" (1979).

• Burke, Eamon "Burke People and Places", Dublin, 1995.
• Carpenter, D. A. "The Fall of Hubert De Burgh", Journal of British Studies, vol. 19 (1980)
• Carpenter, D. A. (1990). The Minority of Henry III. Berkeley, US and Los Angeles, US: University of California Press.
• Wikisource Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Burgh, Hubert de". Encyclopædia Britannica. 4 (11th ed.). Cambridge University Press.
• Ellis, C. Hubert de Burgh, A Study in Constancy (1952)
• Harwood, Brian, "Fixer & Fighter The Life of Hubert de Burgh, Earl of Kent, 1170 - 1243. Published by Pen & Sword (2016)
• Hunt, William (1886). "Burgh, Hubert de". In Stephen, Leslie. Dictionary of National Biography. 7. London: Smith, Elder & Co.
• Johnston, S.H.F. "The Lands of Hubert de Burgh", English Historical Review, vol. 50 (1935)
• Powicke, F. Maurice and E. B. Fryde Handbook of British Chronology 2nd. ed. London:Royal Historical Society 1961
• Remfry, P.M., Grosmont Castle and the families of Fitz Osbern, Ballon, Fitz Count, Burgh and Braose
• Ridgeway, H. W. (2004). "Henry III (1207–1272)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
• Weiss, Michael "The Castellan: The Early Career of Hubert de Burgh", Viator, vol. 5 (1974)
• West, F. J. (2004). "Hubert de Burgh". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hubert de Burgh, 1st Earl of Kent στο Wikimedia Commons