Δύο παράλληλες ευθείες
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{1}}
και
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{2}}
.
Στην γεωμετρία , παράλληλες ευθείες είναι δύο ευθείες του ίδιου επιπέδου που δεν έχουν κοινά σημεία.[ 1] :36-38 [ 2] :16 [ 3] :41-43
Δύο ευθείες
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{1}}
και
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{2}}
που είναι παράλληλες συμβολίζονται ως
ε
1
∥
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{1}\parallel \varepsilon _{2}}
.
Ιδιότητες
Έστω
ε
{\displaystyle \varepsilon }
μία ευθεία και
P
{\displaystyle {\rm {P}}}
ένα σημείο εξωτερικό αυτής. Υπάρχει μοναδική ευθεία που διέρχεται από το
P
{\displaystyle {\rm {P}}}
και είναι παράλληλη στην
ε
{\displaystyle \varepsilon }
.
Αν
ε
1
∥
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{1}\parallel \varepsilon _{2}}
, τότε και
ε
2
∥
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{2}\parallel \varepsilon _{1}}
(συμμετρική ιδιότητα ).
Αν
ε
1
∥
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{1}\parallel \varepsilon _{2}}
και
ε
2
∥
ε
3
{\displaystyle \varepsilon _{2}\parallel \varepsilon _{3}}
, και επιπλέον
ε
1
≠
ε
3
{\displaystyle \varepsilon _{1}\neq \varepsilon _{3}}
, τότε
ε
1
∥
ε
3
{\displaystyle \varepsilon _{1}\parallel \varepsilon _{3}}
.
Για καμία ευθεία
ε
{\displaystyle \varepsilon }
δεν ισχύει ότι
ε
∥
ε
{\displaystyle \varepsilon \parallel \varepsilon }
(μη-ανακλαστική ιδιότητα ).
Αν
ε
1
⊥
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{1}\perp \varepsilon _{2}}
και
ε
1
⊥
ε
3
{\displaystyle \varepsilon _{1}\perp \varepsilon _{3}}
, και επιπλέον
ε
2
≠
ε
3
{\displaystyle \varepsilon _{2}\neq \varepsilon _{3}}
τότε
ε
2
∥
ε
3
{\displaystyle \varepsilon _{2}\parallel \varepsilon _{3}}
.
Αν
ε
1
∥
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{1}\parallel \varepsilon _{2}}
και
ε
3
⊥
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{3}\perp \varepsilon _{1}}
, τότε
ε
3
⊥
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{3}\perp \varepsilon _{2}}
Αν
ε
1
∥
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{1}\parallel \varepsilon _{2}}
και η
ε
3
{\displaystyle \varepsilon _{3}}
τέμνει την
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{1}}
, τότε τέμνει και την
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{2}}
.
Αν δύο γωνίες έχουν τις πλευρές τους παράλληλες, τότε είναι ίσες ή παραπληρωματικές .
Δύο παράλληλες ευθείες και μία τέμνουσα
Οι ίσες γωνίες που δημιουργούνται όταν δύο παράλληλες τέμνονται από μία τρίτη ευθεία.
Έστω δύο παράλληλες ευθείες
δ
{\displaystyle \delta }
και
ε
{\displaystyle \varepsilon }
που τέμνονται από την ευθεία
ζ
{\displaystyle \zeta }
στα σημεία
A
{\displaystyle {\rm {A}}}
και
B
{\displaystyle {\rm {B}}}
. Τότε,
οι εντός εναλλάξ γωνίες είναι ίσες (
A
^
3
=
B
^
1
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{3}={\hat {\rm {B}}}_{1}}
και
A
^
4
=
B
^
2
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{4}={\hat {\rm {B}}}_{2}}
).
οι εντός εκτός και επί τα αυτά είναι ίσες (
A
^
1
=
B
^
1
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{1}={\hat {\rm {B}}}_{1}}
,
A
^
2
=
B
^
2
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{2}={\hat {\rm {B}}}_{2}}
,
A
^
3
=
B
^
3
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{3}={\hat {\rm {B}}}_{3}}
και
A
^
4
=
B
^
4
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{4}={\hat {\rm {B}}}_{4}}
)
οι εντός και επί τα αυτά είναι παραπληρωματικές (
A
^
3
=
180
∘
−
B
^
1
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{3}=180^{\circ }-{\hat {\rm {B}}}_{1}}
και
A
^
4
=
180
∘
−
B
^
2
{\displaystyle {\hat {\rm {A}}}_{4}=180^{\circ }-{\hat {\rm {B}}}_{2}}
).
Αναλυτική γεωμετρία
Συνθήκη παραλληλίας
y
=
m
1
x
+
c
1
(
ε
1
)
{\displaystyle y=m_{1}x+c_{1}\quad (\varepsilon _{1})}
,
y
=
m
2
x
+
c
2
(
ε
2
)
{\displaystyle y=m_{2}x+c_{2}\quad (\varepsilon _{2})}
,
είναι παράλληλες ανν
m
1
=
m
2
{\displaystyle m_{1}=m_{2}}
και
c
1
≠
c
2
{\displaystyle c_{1}\neq c_{2}}
.
a
1
x
+
b
1
y
+
c
1
=
0
(
ε
1
)
{\displaystyle a_{1}x+b_{1}y+c_{1}=0\quad (\varepsilon _{1})}
,
a
2
x
+
b
2
y
+
c
2
=
0
(
ε
2
)
{\displaystyle a_{2}x+b_{2}y+c_{2}=0\quad (\varepsilon _{2})}
,
είναι παράλληλες ανν
b
1
=
b
2
=
0
{\displaystyle b_{1}=b_{2}=0}
,
a
1
,
a
2
≠
0
{\displaystyle a_{1},a_{2}\neq 0}
και
c
1
a
2
≠
c
2
a
1
{\displaystyle c_{1}a_{2}\neq c_{2}a_{1}}
, ή
a
1
b
2
=
a
2
b
1
{\displaystyle a_{1}b_{2}=a_{2}b_{1}}
και
b
1
,
b
2
≠
0
{\displaystyle b_{1},b_{2}\neq 0}
.
Απόσταση δύο παράλληλων ευθειών
Η απόσταση μεταξύ δύο παράλληλων ευθειών
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{1}}
και
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{2}}
είναι το μήκος του κόκκινου ευθυγράμμου τμήματος.
Δύο παράλληλες ευθείες με εξισώσεις
a
x
+
b
y
+
c
1
=
0
(
ε
1
)
{\displaystyle ax+by+c_{1}=0\quad (\varepsilon _{1})}
,
a
x
+
b
y
+
c
2
=
0
(
ε
2
)
{\displaystyle ax+by+c_{2}=0\quad (\varepsilon _{2})}
,
έχουν απόσταση
d
=
|
c
2
−
c
1
|
a
2
+
b
2
{\displaystyle d={\frac {|c_{2}-c_{1}|}{\sqrt {a^{2}+b^{2}}}}}
.
Κατασκευή με κανόνα και διαβήτη
Κατασκευή παράλληλης στην
ε
{\displaystyle \varepsilon }
που διέρχεται από δοσμένο σημείο
A
{\displaystyle {\rm {A}}}
.
Μπορούμε να κατασκευάσουμε με κανόνα και διαβήτη μία ευθεία που διέρχεται από ένα σημείο
A
{\displaystyle {\rm {A}}}
και είναι παράλληλη στην ευθεία
ε
{\displaystyle \varepsilon }
ως εξής:
Διαλέγουμε ένα τυχόν σημείο
B
{\displaystyle {\rm {B}}}
της
ε
{\displaystyle \varepsilon }
.
Διαγράφουμε τον κύκλο με κέντρο το
B
{\displaystyle {\rm {B}}}
και ακτίνα
A
B
{\displaystyle {\rm {AB}}}
και εντοπίζουμε ένα κοινό του σημείο
Γ
{\displaystyle {\rm {\Gamma }}}
με την
ε
{\displaystyle \varepsilon }
.
Με την ίδια ακτίνα, διαγράφουμε κύκλους με κέντρο το
Γ
{\displaystyle {\rm {\Gamma }}}
και
A
{\displaystyle {\rm {A}}}
, οι οποίοι τέμνονται στο
B
{\displaystyle {\rm {B}}}
και σε ένα άλλο σημείο, έστω
Δ
{\displaystyle \Delta }
.
Η ευθεία που διέρχεται από τα
A
Δ
{\displaystyle {\rm {A\Delta }}}
είναι η παράλληλος (καθώς το
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }}}
είναι ρόμβος ).
Θεωρήματα και σχετικές έννοιες
Το θεώρημα τομής του Θαλή λέει ότι
Σ
A
A
B
=
Σ
Γ
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {{\tfrac {\Sigma A}{AB}}={\tfrac {\Sigma \Gamma }{\Gamma \Delta }}}}}
.
(Θεωρημα Θαλή ) Έστω
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{1}}
και
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{2}}
δύο παράλληλες ευθείες, και
Σ
{\displaystyle \Sigma }
ένα τυχόν σημείο του επιπέδου, τότε για οποιεσδήποτε δύο ευθείες που διέρχονται από το
Σ
{\displaystyle \Sigma }
τέμνουν την
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{1}}
στα σημεία
A
{\displaystyle {\rm {A}}}
και
Γ
{\displaystyle {\rm {\Gamma }}}
, και την
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{2}}
στα
B
{\displaystyle {\rm {B}}}
και
Δ
{\displaystyle {\rm {\Delta }}}
, ισχύει ότι
Σ
A
A
B
=
Σ
Γ
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {{\frac {\Sigma A}{AB}}={\frac {\Sigma \Gamma }{\Gamma \Delta }}}}}
.
Αντίστροφα, ισχύει ότι αν
Σ
A
A
B
=
Σ
Γ
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {{\frac {\Sigma A}{AB}}={\frac {\Sigma \Gamma }{\Gamma \Delta }}}}}
,
τότε οι ευθείες
ε
1
{\displaystyle \varepsilon _{1}}
και
ε
2
{\displaystyle \varepsilon _{2}}
είναι παράλληλες.
Ένα παραλληλόγραμμο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }}}
.
Η μεσοπαράλληλη
μ
{\displaystyle \mu }
δύο παράλληλων ευθειών
ϵ
1
{\displaystyle \epsilon _{1}}
και
ϵ
2
{\displaystyle \epsilon _{2}}
αποτελείται από όλ τα σημεία που ισαπέχουν από τις δύο ευθείες.
(Μεσοπαράλληλη ευθεία ) Η μεσοπαράλληλος δύο παράλληλων ευθειών είναι η ευθεία που είναι παράλληλη στις δύο άλλες και ισαπέχει από αυτές.
Δείτε επίσης
Παραπομπές
↑ Ντάνης, Γιάννης. Γεωμετρία: Η θεωρία της επιπέδου γεωμετρίας . Gutenberg.
↑ Πάμφιλος, Πάρις (2016). Γεωμετρικόν (PDF) .
↑ Ταβανλης, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία . Αθήνα: Ι. Χιωτελη.
Σχετικές έννοιες Είδη ζευγών ευθειών Γεωμετρικοί τόποι Στο τρίγωνο Στο τετράπλευρο Στον κύκλο