Πεπλοφόρος κόρη

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|1|02|2025}}

Πεπλοφόρος Κόρη
Καλλιτεχνική αναδημιουργία της πεπλοφόρου κόρης στα πλαίσια της έκθεσης «Bunte Götter»
Ονομασία	Πεπλοφόρος Κόρη
Έτος δημιουργίας	περ. 530 π.Χ.
Διαστάσεις	117 εκ.
Μουσείο	Μουσείο της Ακρόπολης
Αριθμός καταλόγου	679
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Πεπλοφόρος κόρη της Ακροπόλεως είναι αριστουργηματικό έργο γλυπτικής τέχνης της αρχαίας Ελλάδας. Βρέθηκε το 1886 στο Ερέχθειο της Ακρόπολης και εκτίθεται στο Μουσείο της Ακρόπολης, ενώ αντίγραφό της εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Βασιλείας.

Η κόρη είναι κατασκευασμένη από μάρμαρο Πάρου. Φέρει ίχνη της αρχικής διακόσμησής της που ήταν έγχρωμη. Το άγαλμα βρέθηκε τεμαχισμένο σε τρία κομμάτια. Έχει μέγεθος λίγο μικρότερο του φυσικού. Η στάση του σώματος ακολουθεί το αρχαίο ιδανικό. Τα πόδια είναι σε στάση προσοχής. Ο δεξιός βραχίονας είναι κρεμάμενος με το χέρι σφιγμένο σε γροθιά που ακουμπάει τον μηρό. Ο αριστερός βραχίονας είναι τεταμένος, και δυστυχώς δεν διασώζεται. Η ενδυμασία της κόρης είναι ένα ιωνικό λινό πλισέ υποϊμάτιο κάτω από έναν δωρικό μάλλινο πέπλο. Η μέση της κόρης σφίγγεται από ζώνη που κουμπώνει μπροστά με τα άκρα της να κρέμονται.

Η κεφαλή και το πρόσωπο διακρίνονται από λεπτά χαρακτηριστικά και για την φυσική τους έκφραση. Η κόμη είναι διαμορφωμένη με πολλή λεπτομέρεια, ενώ μια κορδέλα στολίζει τα μαλλιά. Το χρώμα των μαλλιών πρέπει να ήταν κόκκινο, τουλάχιστον αυτό συμπεραίνουμε από τα λίγα υπολείμματα χρωστικής ουσίας που υπάρχουν. Άλλες χρωστικές που ανακαλύπτουμε στην επιφάνεια του μαρμάρου είναι το κόκκινο στα μάτια, το κόκκινο και το πράσινο στην φορεσιά, ενώ μεγάλα τμήματα της φορεσιάς, καθώς και η επιδερμίδα της κόρης είχαν το φυσικό χρώμα του μαρμάρου.

Οι κόρες δεν είναι αναπαραστάσεις κάποιας θεάς, αλλά νεαρές γυναικείες μορφές αφιερωμένες στη θεά Αθηνά.

Η τεχνική είναι καθαρά ιωνική. Η διαμόρφωση των ιματίων είναι πολύ λιτή, αν και την εποχή της κατασκευής του αγάλματος αυτού η δεξιοτεχνία των γλυπτών ήταν τόσο εξελιγμένη, που κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν προσθέσει περισσότερες διπλώσεις. Ο δημιουργός του όμως προτίμησε τη λιτότητα για να διατηρήσει την αρχαιότερη παράδοση και να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στις λεπτομέρειες του προσώπου.

Η κόρη βρέθηκε στα ερείπια της Ακρόπολης που καταστράφηκε το 480 π.Χ. από τους Πέρσες. Χρονολογείται στο έτος 530 π.Χ. περίπου.

• Κόρες της Ακρόπολης

• Άντολφ Φουρτβένγκλερ και Heinrich Ludwig Urlichs, επιμ. (1904). Denkmäler griechischer und römischer skulptur (στα Γερμανικά). Μόναχο: F. Bruckmann a. g. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2009. 
• Ούτε Γκόττσαλλ, Skulpturhalle Basel (2004). Skulptur des Montats Februar 2004: Die Peploskore (στα Γερμανικά). σελίδες 1-2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016. CS1 maint: Unfit url (link)
• Ισμήνη Τριάντη (1998). Το Μουσείο Ακροπόλεως. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ. σελίδες 102–103. ISBN 960-7169-84-0. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011. CS1 maint: Unfit url (link)