Σάτιρα
Η σάτιρα[1] (εσφαλμένα σάτυρα)[2] επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή γεγονότος που χαρακτηρίζει ένα πρόσωπο, που ο σατιρικός καλλιτέχνης θεωρεί ότι αξίζει τέτοια αντιμετώπιση με σκοπό συχνά τη βελτίωση του αντικειμένου. Γίνεται μέσω μεθόδων όπως η παρωδία, η υπερβολή, η σύγκριση, η αναλογία και η ειρωνεία. Ο σατιριστής εστιάζει σε γεγονότα και στιγμές προσώπων χωρίς να έχει προσβλητική διάθεση απέναντι στην προσωπικότητα και στα χαρακτηριστικά των σατιριζόμενων. Σάτιρα στην ΕλλάδαΑρχαία ΕλλάδαΝεότερη Ελλάδα
20ος και 21ος αιώνας
Σατιρικές Ιστοσελίδες
Διαφορά Σάτιρας και ΚωμωδίαςΗ απλή κωμωδία σαν βασικό και μοναδικό της στόχο έχει το γέλιο και τη διασκέδαση του κοινού, ενώ η σάτιρα πρέπει να γεννά τον προβληματισμό και αρκετές φορές προδίδει μια μάλλον πικρή διάθεση ("πικρή σάτιρα"). Ο λογοτέχνης με το σατιρικό του έργο έχει την δυνατότητα να στραφεί ενάντια στην ανθρώπινη συμπεριφορά, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Μπορεί να επικρίνει και στηλιτεύει τόσο τα ανθρώπινα ελαττώματα όσο και τα κακώς κείμενα της κοινωνίας, ενώ συχνά καυτηριάζει ξεπερασμένες καταστάσεις, ιδέες ή αντιλήψεις, που έχουν σαν αποτέλεσμα να κρατούν δέσμιο τον άνθρωπο και την κοινωνία του.[3] Επιρροή της Σάτιρας κοινωνικάΕνώ η σάτιρα μπορεί να αποτελέσει μέσο διασκέδασης, γι' αυτό και συχνά είναι βάση του χιούμορ και συνεπώς συστατικό της κωμωδίας, δεν περιορίζεται στον τομέα της ψυχαγωγίας. Η αθηναϊκή δημοκρατία θεωρείται ότι αναπτύχθηκε σε υγιέστερη μορφή λόγω της κοινωνικής σάτιρας της θεατρικής κωμωδίας του Αριστοφάνη. Παραπομπές σημειώσεις
Δείτε επίσης |