Στάνλεϊ Μπάλντουιν

Ο Εντιμότατος Στάνλεϊ Μπάλντουιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Stanley Baldwin (Αγγλικά)
Γέννηση	3  Αυγούστου 1867[1][2][3] Bewdley
Θάνατος	14  Δεκεμβρίου 1947[4][1][2] Bewdley
Τόπος ταφής	Worcester Cathedral
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1927)
Θρησκεία	Εκκλησία της Αγγλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[5]
Σπουδές	Κολέγιο Τρίνιτι Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ Σχολή Χάροου Πανεπιστήμιο του Λονδίνου Hawtreys
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός[6]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Συντηρητικό Κόμμα
Οικογένεια
Σύζυγος	Lucy Baldwin, Countess Baldwin of Bewdley (1892–άγνωστη τιμή)[7][8]
Τέκνα	Oliver Baldwin, 2nd Earl Baldwin of Bewdley[7] Arthur Baldwin, 3rd Earl Baldwin of Bewdley[9] Lady Diana Lucy Baldwin[9] Lady Leonora Stanley Baldwin[9][7] Lady Pamela Margaret Baldwin[9] Lady Esther Louisa Baldwin[9]
Γονείς	Alfred Baldwin[9][7] και Louisa Baldwin[9][7]
Συγγενείς	Catherine Pullein (ξάδελφος)[10]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Βρετανικός Στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1935–1937) Λόρδος Προεδρεύων του Συμβουλίου (1931–1935) Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1929–1931) Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος (έως 1937) Υπουργός των Οικονομικών της Μεγάλης Βρετανίας (1922–1923) Πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου (1921–1922) μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1924–1929) Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1923–1924) μέλος της 37ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1935–1937, Bewdley) μέλος της 36ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1931–1935, Bewdley)[11] μέλος της 35ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1929–1931, Bewdley)[11] μέλος της 34ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1924–1929, Bewdley)[11] μέλος της 33ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1923–1924, Bewdley)[11] μέλος της 32ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1922–1923, Bewdley)[11] μέλος της 31ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1918–1922, Bewdley)[11] μέλος της 30ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1910–1918, Bewdley)[11] μέλος της 29ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (Ιανουάριος 1910 – Νοέμβριος 1910, Bewdley)[11] μέλος της 28ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1908–1910, Bewdley)[11] Financial Secretary to the Treasury (1917–1921)[12] Leader of the House of Commons (1923–1924)[13] Leader of the House of Commons (1924–1929)[13] Leader of the House of Commons (1935–1937)[13] Άρχοντας της ιδιωτικής σφραγίδας (1932–1933)[14] Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (Ιανουάριος 1924 – Νοέμβριος 1924)
Βραβεύσεις	Knight of the Garter Μετάλλιο της Στέψης του βασιλιά Γεωργίου Στ΄
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Στάνλεϊ Μπάλντουιν (3 Αυγούστου 1867 – 14 Δεκεμβρίου 1947) ήταν Βρετανός Συντηρητικός πολιτικός που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός σε τρεις κυβερνήσεις, από τον Μάιο του 1923 έως τον Ιανουάριο του 1924, από τον Νοέμβριο του 1924 έως τον Ιούνιο του 1929 και από τον Ιούνιο του 1935 έως τον Μάιο του 1937.

Γεννημένος σε μια ευημερούσα οικογένεια στο Bewdley του Worcestershire, ο Baldwin σπούδασε στο Hawtreys, στο σχολείο Harrow και στο Trinity College του Κέιμπριτζ. Εργάστηκε στην οικογενειακή επιχείρηση παραγωγής σιδήρου και χάλυβα και εισήλθε στη Βουλή των Κοινοτήτων το 1908 ως βουλευτής του Bewdley, διαδεχόμενος τον πατέρα του, Άλφρεντ. Υπηρέτησε ως Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών (1917-1921) και Πρόεδρος του Συμβουλίου Εμπορίου (1921-1922) στο υπουργείο συνασπισμού του Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ. Το 1922, ο Μπάλντουιν ήταν ένας από τους κύριους κινητήριους παράγοντες στην απόσυρση της υποστήριξης των Συντηρητικών από τον Λόιντ Τζορτζ. Στη συνέχεια έγινε Γραμματέας του ΥΠΟΙΚ επί κυβερνήσεως του Μπόναρ Λω. Μετά την παραίτηση του Λω για λόγους υγείας τον Μάιο του 1923, ο Μπάλντουιν έγινε πρωθυπουργός και ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος. Προκήρυξε εκλογές τον Δεκέμβριο του 1923 τις οποίες έχασε.

Αφού κέρδισε τις εκλογές του 1924, ο Baldwin σχημάτισε τη δεύτερη φορά κυβέρνηση του, στην οποία υπηρέτησαν μετέπειτα πρωθυπουργοί, όπως ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στο ΥΠΟΙΚ και ο Νέβιλ Τσάμπερλεν στο Υπουργείο Υγείας, ενισχύοντας την εικόνα των Συντηρητικών με μεταρρυθμίσεις σε τομείς που παλαιότερα συνδέονταν με το Φιλελεύθερο Κόμμα.

Ο Μπάλντουιν έχασε οριακά τις γενικές εκλογές του 1929 και η συνεχιζόμενη ηγεσία του στο κόμμα έγινε αντικείμενο εκτεταμένης κριτικής από τον Λόρδο Ρότερμερ και Λόρδο Μπίβερμπρουκ. Το 1931, με την έναρξη της το κραχ του 29, ο Εργατικός Πρωθυπουργός Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ σχημάτισε Κυβέρνηση, οι περισσότεροι υπουργοί της οποίας ήταν Συντηρητικοί, και η οποία κέρδισε με τεράστια πλειοψηφία στις γενικές εκλογές του 1931. Ο Μπάλντουιν ανέλαβε πολλά από τα καθήκοντα τουπρωθυπουργού όταν η υγεία του ΜακΝτόναλντ επιδεινώθηκε. Η κυβέρνηση πέρασε Νόμο που παρείχε αυξημένη αυτοδιοίκηση για την Ινδία, ένα μέτρο στο οποίο αντιτάχθηκαν ο Τσόρτσιλ και πολλοί Συντηρητικοί. Το Καταστατικό του Westminster το 1931 έδωσε καθεστώς Ντομίνιον στον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Νότιο Αφρική.

Το 1935, ο Μπάλντουιν αντικατέστησε τον Μακντόναλντ ως πρωθυπουργός και κέρδισε τις εκλογές του 1935 με ευρεία πλειοψηφία. Η τρίτη κυβέρνηση του Μπάλντουιν είδε μια σειρά από κρίσεις στις εξωτερικές υποθέσεις, την Επαναστρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας και το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Το 1937 τον διαδέχθηκε ο Νέβιλ Τσάμπερλεν. Εκείνη την εποχή, ο Μπάλντουιν θεωρούταν δημοφιλής και επιτυχημένος πρωθυπουργός^[15], αλλά αργότερα κατηγορήθηκε ότι ευθυνόταν για την υψηλή ανεργία και ότι λόγω της πολιτικής του κατευνασμού που ακολουθούσε έναντι του Χίτλερ, η Βρετανία δεν εξοπλίστηκε επαρκώς. Σήμερα, κατατάσσεται ως ένας από τους πιο δημοφιλείς Βρετανούς πρωθυπουργούς.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Stanley Baldwin στο Wikimedia Commons