Τενναντίτης
Ο τενναντίτης (αγγλ. tennantite) είναι θειούχο / αρσενικούχο ορυκτό κυρίως του χαλκού και του σιδήρου. Αποτελεί σημαντικό μετάλλευμα του χαλκού. Το όνομά του οφείλει στον Άγγλο Σμίθσον Τένναντ (Smithson Tennant, 1761-1815), ο οποίος και τον εντόπισε πρώτος στην Κορνουάλη όπου αποτελεί χαρακτηριστικό ορυκτό (type locality, TL)[2]. Απαντάται σε υδροθερμικές φλέβες και σε αποθέσεις προερχόμενες από μεταμόρφωση επαφής. Σχηματίζει παραμικτική σειρά με τον τετραεδρίτη. Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι όλα τα μικτά θειούχα του μολύβδου, του ψευδαργύρου και του χαλκού καθώς και ο σιδηροπυρίτης, ο ασβεστίτης, ο δολομίτης, ο σιδηρίτης, ο βαρύτης, ο φθορίτης και ο χαλαζίας. Αν και είναι σπανιότερος ως ορυκτό από τον τετραεδρίτη, απαντάται σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Σημαντικές αποθέσεις του βρίσκονται στην Κορνουάλη, στην Ιρλανδία, στη Σαξονία και άλλες περιοχές της Γερμανίας, στην Πολωνία (Σιλεσία), την Αυστρία, τη Βουλγαρία, τη Χιλή, το Zacatecas στο Μεξικό, το Περού, την Αυστραλία, την Κίνα, το Τσουμέμπ στη Ναμίμπια και τις ΗΠΑ (πολλές περιοχές στο Κολοράντο και στο Μπιουτ της Μοντάνα). Στην Ελλάδα απαντάται στα μεταλλεία Λαυρίου (Καμάριζα), τη Μαρώνεια Ροδόπης, στην Ξάνθη, την Τήνο (Πάνορμος) και τη Λήμνο. ΠηγέςΔείτε επίσηςΒιβλιογραφία
Σημειώσεις |