Φίμωση
Φίμωση είναι η συγγενής ή επίκτητη στένωση του στομίου της ακροποσθίας (του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο, κεφαλή του πέους), με συνέπεια την αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου κατά την έλξη της ακροποσθίας. Η μη ανασυρόμενη ακροποσθία σε βρέφη δεν αποτελεί πρόβλημα. Κατά τη βρεφική ηλικία, η ακροποσθία είναι συνήθως προσκολλημένη στη βάλανο του πέους και συνεπώς δεν μπορεί να τραβηχτεί. Αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου συμβαίνει περίπου στο 11% των αγοριών ηλικίας 3 ετών. Η συχνότητα της φίμωσης είναι 8% σε αγόρια ηλικίας 6-7 ετών και 1% σε αγόρια ηλικίας 16-18 ετών. Φίμωση σε ενήλικες άνδρεςΤα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνδρας με φίμωση είναι:
ΘεραπείαΗ μη χειρουργική θεραπεία συνίσταται στη συντηρητική αντιμετώπιση και αφορά την τοπική εφαρμογή κορτικοστεροειδών σε μορφή κρέμας. Παρ΄ όλα αυτά, υπάρχει 17% πιθανότητα υποτροπής μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής.[1] Η χειρουργική θεραπεία της φίμωσης ονομάζεται περιτομή. Συγκεκριμένα, είναι η μερική ή πλήρης χειρουργική αποκοπή της ακροποσθίας, της πτύχωσης του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους. Παραπομπές
|