378 π.Χ.: Ο Πελοπίδας και άλλοι εξόριστοι από τη Θήβα εγκαταλείπουν την Αθήνα και απελευθερώνουν το φρούριο της Θήβας που το είχαν καταλάβει οι Λακεδαιμόνιοι.[2]
375 π.Χ.: Νίκη του Τιμόθεου και των Αθηναίων κατά των Λακεδαιμονίων στη Λευκάδα και κατάληψη της Κέρκυρας.[2]
374 π.Χ.: Ο Αρταξέρξης Β' ο Μνήμων της Περσίας κλείνει συμφωνία ειρήνης με τους Έλληνες.[2] Οι Λακεδαιμόνιοι αναλαμβάνουν την προστασία της ξηράς, οι Αθηναίοι της θάλασσας.[2]
372 π.Χ.: Ένας κομήτης κάνει την εμφάνισή του τον χειμώνα του 373-372 π.Χ.[2] Σεισμός στην Πελοπόννησο.[2] Καταστρέφονται οι πόλεις Ελίκη και Βούρα.[2] Οι Θηβαίοι καταστρέφουν τις Πλαταιές.[2]
357 π.Χ.: Εκστρατεία του Δίωνα στη Σικελία. Ξεκινάει τον Αύγουστο από τη Ζάκυνθο.[2] Ξεσπάει ο δεύτερος ιερός πόλεμος στους Δελφούς, όπου επιτίθενται οι Φωκείς.[2] Οι πόλεις Χίος, Ρόδος, Κως και Βυζάντιο αποχωρούν από τη συμμαχία με τους Αθηναίους.[2]
330 π.Χ.: Μάχη του Αλέξανδρου κοντά στην Ποσειδωνία.[1] Ο Τάρας και η Ηράκλεια κόβουν χάλκινα νομίσματα.[1]
327 π.Χ: Εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στις Ινδίες.[2]
323 π.Χ.: Θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου[4] (21 Απριλίου).[2] Η αυτοκρατορία του μοιράζεται σε τέσσερα βασίλεια.[2] Η Κύπρος περνάει στο βασίλειο του Αντίγονου.[3]
360 π.Χ.: Ο Φίλιππος γίνεται βασιλιάς της Μακεδονίας.[2]
358 π.Χ.: Ο Όχος, γιος του Δαρείου Γ' γίνεται βασιλιάς της Περσίας.[4]
356 π.Χ.: Γεννιέται ο Μέγας Αλέξανδρος.[2] Ο πατέρας του, Φίλιππος Β' τιμάται σε τελετή των Ολυμπιακών αγώνων.[2] Άνοδος των Βρούτων στην Ιταλία.[1]
354 π.Χ.: Θάνατος του Δίωνα από Ζακυνθινούς μισθοφόρους.[2] Οι Ιφικράτης και Τιμόθεος τιμωρούνται και εκδιώχνονται από τον στρατό.[2] Πρώτη δημόσια εμφάνιση του Δημοσθένη.[2]
353 π.Χ.: Θάνατος του Μαύσωλου, βασιλιά της Καρίας.[2][4] Τον διαδέχεται η αδελφή και σύζυγός του Αρτεμισία που θα κυβερνήσει δύο χρόνια.[2]
400 π.Χ. - Ο Ιπποκράτης περιγράφει διάφορες ασθένειες, όπως την κύφωση και τη σκολίωση της σπονδυλικής στήλης, τα κρεατάκια της μύτης, οδοντιατρικές παθήσεις και δίνει οδηγίες θεραπείας και εγχείρησης. Περιγράφει το εξωτερικό αυτί και το τύμπανο, καθώς και τις ασθένειες του αυτιού (ωτίτιδα).[6]
400 π.Χ. - Ο Κτησίας ο Κνίδιος περιγράφει τη γεωγραφία της Ινδίας, συμπεριλαμβανομένης της πανίδας και χλωρίδας της.[6]
398 π.Χ. - Ο Τιμόθεος εισάγει στην Ελλάδα την άρπα με 11 χορδές.[6]
390 π.Χ. - Ο Αρχύτας ο Ταραντίνος κάνει μαθηματικούς υπολογισμούς και λύνει το Δήλιο πρόβλημα με τη μέθοδο των ημικυλίνδρων.[6]
387 π.Χ. - Ο Πλάτων λύνει το πρόβλημα της Δήλου με μεθόδους αναλυτικής γεωμετρίας. Διατυπώνει τα κανονικά πολύεδρα.[6]
387 π.Χ. - Ο Πλάτων διατυπώνει τη διαφορά μεταξύ λεπτόρρευστων και παχύρρευστων υγρών. Αναφέρει για πρώτη φορά το διαμάντι ως σώμα μεγάλης σκληρότητας.[6]
330 π.Χ. - Ο Αριστοτέλης αναφέρει για πρώτη φορά τα μεταξένια υφάσματα της Κω, δηλαδή την επεξεργασία του μεταξιού από τον μεταξοσκώληκα στην Κω.[6]
330 π.Χ. - Ο Διάδης ο Πελλαίος, ένας από τους μηχανικούς του Μεγάλου Αλέξανδρου κατασκευάζει λυόμενους πύργους πολιορκίας και άλλα πολεμικά μηχανήματα.[6]
330 π.Χ. - Ο Πραξαγόρας διατυπώνει τη διαφορά μεταξύ αρτηρίας και φλέβας.[6]
327 π.Χ. - Ο Μέγας Αλέξανδρος έχει μαζί του μια ακολουθία από επιστήμονες που καταγράφουν τη φύση, τη χλωρίδα και την πανίδα των τόπων που επισκέπτονται και τα στέλνουν στον Αριστοτέλη και τον Θεόφραστο για επεξεργασία.[6]
327 π.Χ. - Ο Νέαρχος, ναύαρχος του Αλέξανδρου ανακαλύπτει τις εκβολές των δύο ποταμών Ευφράτη και Τίγρη.[6]
320 π.Χ. - Ο Δικαίαρχος από τη Μεσσήνη επιτυγχάνει με διοπτρικά εργαλεία την καταμέτρηση του ύψους λόφων. Σχεδιάζει ένα γεωγραφικό χάρτη των τόπων που πέρασε ο Μέγας Αλέξανδρος στην εκστρατεία του.[6]
Ο Πυθέας από τη Μασσαλία ταξιδεύει από τα Γάδειρα έως τη Σκωτία και τα Νησιά Σέτλαντ, όπου και ακούει για το νησί Θούλη του Πολικού Κύκλου. Κάνει αστρονομικές μετρήσεις και καθορίζει την έγκλιση της Γης (24°) και το γεωγραφικό πλάτος του τόπου που γεννήθηκε. Περιγράφει τις μικρές καλοκαιρινές νύχτες του Βόρειου Πόλου και το Πολικό Σέλας. Ορίζει το σημείο του Βόρειου Πόλου (με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον Εύδοξο) και διατυπώνει την άμεση σχέση μεταξύ της Σελήνης και του φαινομένου της παλίρροιας.[6]
312 - Ο Άππιος Κλαύδιος κατασκευάζει τον πρώτο τεχνητό δρόμο, την ονομαζόμενη Αππία Οδό (Via Appia) που αρχικά συνέδεε τη Ρώμη με την Καπύη (Κάπουα). Στο τέλος του έργου, η πλήρης Via Appia είχε συνολικό μήκος 540 χλμ. και πλάτος 8 μέτρων.[5][6] Οι Ρωμαίοι κατασκευάζουν υδραγωγεία.[5]
305 π.Χ. - Ο Άππιος Κλαύδιος (Appius Claudius) κατασκευάζει το πρώτο Ρωμαϊκό υδραγωγείο, το Aqua Appia.[6]
305 π.Χ. - Ο Επίκουρος διατυπώνει τη θεωρία ότι τα άτομα είναι δομικά υλικά για όλα τα αντικείμενα της φύσης.[6]
304 π.Χ. - Ο Επίμαχος από την Αθήνα κατασκευάζει έναν πανύψηλο πύργο πολιορκίας για την κατάληψη της Ρόδου από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή. Ο πύργος άντεχε βολές λίθων βάρους 150 κιλών.[6]
Λογοτεχνία και καλές τέχνες
399 π.Χ.: Η ιωνική ζωγραφική σχολή[5] με εκπροσώπους της τον Ζεύξι[5] και τον Παρράσιο.[5]
350 π.Χ. - Συντάσσεται η ελληνική στενογραφική, η λεγόμενη «μαρμορινή» γραφή.[6] Ο Αριστόξενος συγγράφει το έργο του Στοιχεία Αρμονίας περί μουσικής.[6]
336 π.Χ.: Ο Αλέξανδρος διαδίδει τον Ελληνικό πολιτισμό στην Ασία.[5] Ο Αριστοτέλης διδάσκει στο Λύκειο της Αθήνας (περιπατητική σχολή).[5] Ο Διογένης ο κυνικός.[5] Οι στήλες του Λύσιππου,[5] και οι ζωγραφιές του Απελλή.[5]
330 π.Χ.: Ο Αριστοτέλης συντάσσει πλήθος συγγραμμάτων φιλοσοφικού και επιστημονικού περιεχομένου.[6] Ο γλύπτης Λυσίστρατος ο Σικυώνιος επινοεί την τέχνη του καλουπιού από το πρόσωπο και τα μέλη του σώματος των ανθρώπων που θέλει να κάνει άγαλμα.[6]
326 π.Χ.: Ο Φιλήμων γράφει τις πρώτες του κωμωδίες.[2]
320 π.Χ. - Ο Θεόφραστος από την Ερεσό συντάσσει τη «Δοξογραφία» (ιστορία των Φυσικών από τον Θαλή ως τον Πλάτωνα). Φτιάχνει επίσης έναν βοτανικό κήπο για να παρατηρήσει και να περιγράψει όλα τα φυτά της εποχής του.[6] Ο Εύδημος από τη Ρόδο καταγράφει για πρώτη φορά την ιστορία της Γεωμετρίας, της Αριθμητικής και της Αστρονομίας.[6]
310 π.Χ. - Ο Αυτόλυκος από την Πιτάνη της Μικράς Ασίας συντάσσει την πρώτη «Σφαιρική» εργασία στην οποία αναλύει με μαθηματικούς υπολογισμούς την κίνηση «της ουράνιας σφαίρας».[6]
Αθλητισμός
384 π.Χ.: Ο Δίκων από την Καυλωνία Ολυμπιονίκης.[1]
364 π.Χ.: Οι Πισάτες προεδρεύουν των Ολυμπιακών αγώνων αποκλείοντας τους Ηλείους.[2]
