Andêr a Canòsa

Al dét andêr a Canòsa l'é nasû in riferimèint a l'umiliasiòun ed Canòsa e, da alōra, al vîn druvê, ind al parlêr comûn, in êtri légui cme in tedèsch: nach Canossa gehen, o inglèiş : go to Canossa, o francèiş: aller à Canossa.

Al môd ed dîr al deşvîn dal famōş fât ed la stôria e a vōl dîr "umiliêres, pighêres ed frûnt a un nemîgh, deşdîr còl ch' a's é dét, cunfsêr 'd avèir şbaliê, fêr ât ed sotomisiòun", cun riferimèint al fât sucès a Canòsa, int al dûr invêren dal 1077 quând l'imperadōr Enico IV l'à spetê per trî dé e trèi nôt, deschêlsa e vistî sōl cun 'na tònga da frê, préma 'd èser ricevû e perdunê dal pêpa Gregorio VII cun la mediasiòun ed Matélda ed Canòsa. Mó la guêra tra i dû (la lôta p'r al j invistidûri) l'ēra destinêda a impiêres incòra dôp pôch.

• Carlo Lapucci. Il dizionario dei modi di dire della lingua italiana. 1ª ed. Milano, Garzanti Editore - A. Vallardi, 1993. p. 316. ISBN 88-11-91707-7

• Umiliasiòun ed Canòsa
• Matélda ed Canòsa

• Colesiòun ed pruvêrbi e môd ed dîr