Juan Antonio Bardem

Juan Antonio Bardem
Persona informo
Naskonomo	Juan Antonio Bardem Muñoz
Naskiĝo	2-an de junio 1922; en Madrido
Morto	30-an de oktobro 2002 (80-jaraĝa); en Madrido
Mortokialo	Korinfarkto
Lingvoj	hispana
Ŝtataneco	Hispanio
Alma mater	Colegio Nuestra Señora del Pilar
Familio
Patro	Rafael Bardem
Patrino	Matilde Muñoz Sampedro
Frat(in)o	Pilar Bardem
Infano	Miguel Bardem
Parencoj	Javier Bardem (nevo)
Okupo
Okupo	filmreĝisoro ; scenaristo
	v • d • r

Juan Antonio BARDEM (n. Madrido; 2-a de junio de 1922 - m. Madrido; 30-a de oktobro de 2002) estis scenaristo kaj reĝisoro de kino hispana kaj membro de la Komunista Partio de Hispanio.

Biografio

Li estis la filo de la aktoroj Rafael Bardem kaj Matilde Muñoz Sampedro kaj frato de Pilar Bardem. Li edziĝis al María Aguado Barbado kaj havis kvar gefilojn: Miguel, Juan, Rafael kaj María. Li estis ankaŭ onklo de la aktoroj Javier Bardem, Carlos Bardem kaj Mónica Bardem.

Kiam li studis kinon li amikiĝis kaj ekkunlaboris kun Luis García Berlanga. Tiu rilato fruktodonis ĉe la filmo Esa pareja feliz (Tiu feliĉa paro), kiun ambaŭ kunreĝisoris, kaj pluis per Bienvenido, Mister Marshall, de 1953, ĉe kiu ambaŭ estis kunscenaristoj kaj ĝuis kunlaboron de Miguel Mihura por la dialoga verkado. Bienvenido, Mister Marshall, reĝisorita de Berlanga, akiris premion al plej bonkvalita scenararo kaj plej bonkvalita komedio en la Festivalo de Cannes.

En 1953 ekreĝisoras siajn proprajn filmojn, el kiuj elstaras Muerte de un ciclista (Morto de ciklisto, 1955, Premio de la Internacia Kritikistaro en la Festivalo de Cannes) kaj Calle Mayor (Ĉefa Strato, 1956, Premio de la Kritikistaro en la Festivalo de Venecio). Dume li estis arestita kaj spite siaj internaciaj sukcesoj, Bardem havis problemojn en Hispanio pro la cenzuro de la frankismo, pro sia membreco en la Kompartio, kaj apenaŭ li povis fari sian kinan laboron. Li estas la plej politikigita el la Tri Boj de la hispana kino (Bardem, Berlanga kaj Buñuel).^[1]

Per sia filmo Siete días de enero (Sep januaraj tagoj, 1979, premio Golden Price en la Moskva festivalo) li rakontis la mortigon de kvar laboralistadvokatoj apartenantaj al la Komunista Partio de Hispanio fare de teroristaro de la Dekstra ekstremismo de Hispanio, dum la plej streĉa epoko de la Hispana transiro.

Mortiĝis en Madrido la 30-a de oktobro de 2002 80-jaraĝa pro malsano de hepato. Li estis verkinta memorlibron titole Y todavía sigue.

Filmaro

Kiel reĝisoro

Paseo por una guerra antigua (kurta filmo kunreĝisorita kun Luis García Berlanga, 1948)
Esa pareja feliz (1951)
Cómicos (1954)
Felices pascuas (1954)
Muerte de un ciclista (1955)
Calle Mayor (1956)
La venganza (1957)
Sonatas (1959)
Los inocentes (1962)
Nunca pasa nada (1963)
Los pianos mecánicos (1965)
El último día de la guerra (1968)
Varietés (1971)
La corrupción de Chris Miller (1973)
La isla misteriosa (1973)
El puente (1976)
Siete días de enero (1979)
Die Mahnung (La averto) (1982)
Lorca, muerte de un poeta (1987)
El joven Picasso (1993)
Resultado final (1997)