Alain Resnais

Alain Resnais
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Alain Pierre Marie Jean Georges Resnais
Jaiotza	Vannes, 1922ko ekainaren 3a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Neuilly-sur-Seine, 2014ko martxoaren 1a (91 urte)
Hobiratze lekua	Montparnasseko hilerria
Familia
Ezkontidea(k)	Florence Malraux  (1969 -  1980(e)ko hamarkada) Sabine Azéma  (1998 -  2014ko martxoaren 1a)
Hezkuntza
Heziketa	Institut des hautes études cinématographiques (en) Cours Simon (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	film-zuzendaria, gidoilaria, film-muntatzailea, argazki-zuzendaria, aktorea, zinema ekoizlea eta errealizadorea
Jasotako sariak	ikusi Urrezko Lehoia  (1961) : Last Year at Marienbad (en) United Nations Awards  (1961) : Hiroshima mon amour Sutherland Trophy  (1963) : Muriel (en) Louis Delluc saria  (1966) : The War Is Over (en) Zuzendari onenaren César Saria  (1978) : Providence Film onenaren César Saria  (1978) : Providence Honorary César  (1981) David di Donatello Luchino Visconti  (1987) Louis Delluc saria  (1993) : Smoking / No Smoking Zuzendari onenaren César Saria  (1994) : Smoking / No Smoking Film onenaren César Saria  (1994) : Smoking / No Smoking Louis Delluc saria  (1997) : On connaît la chanson Film onenaren César Saria  (1998) : On connaît la chanson European Film Academy Critics Award  (2007) : Private Fears in Public Places (en) Jean-Le-Duc award
Mugimendua	Nouvelle Vaguea
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	ateismoa

Alain Resnais (1922ko ekainaren 3a, Vannes, Morbihan – 2014ko martxoaren 1a, Paris) frantses zinemagilea da.

1953tik 1958ra bederatzi film labur egin zituen, bikainak eta ospe handia eman ziotenak. Horien artean: Van Gogh (1948), Gernika (1950) eta Nuit et Brouillard (1956'), zeinak nazien kontzentrazio-esparruak azaltzen baititu. Bere lehen film luzeak, Hiroshima mon amour (1959), fikzioa, dokumentala eta literatura nahasten ditu eta Nouvelle vague mugimenduaren erakusgarritzat hartu izan da. Marguerite Duras, Robbe-Grillet, Raymond Queneau eta Jorge Semprún izan ditu laguntzaile bere filmetan. Estilo berezi, berritzaile eta bere-berea du. Beste film batzuk: L´anné dernière à Marienbad (1961), La guerre est finie (1966), Je t´aime, je t´aime (1968), Providence (1976), Mon oncle d´Amérique (1980), Melo (1986), Je veux rentrer à la maison (1989), Contre l'oubli (1991), Gershwin (1992), Smoking (1993), No smoking (1993), On connaît la chanson (1997), Pas sur la bouche (2003), Cœurs (2006), Les Herbes folles (2009), Vous n'avez encore rien vu (2012).

.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Alain Resnais