Milango katedrala
Milango Duomoa, ofizialki, Andre Maria Birjinaren Natibitatearen Metropoli Katedrala (milanieraz, Dòmm de Milan IPA: [ˈdɔm de miˈlãː], Milango artxielizbarrutia da. Lonbardiar hiriburuaren sinboloa, metropoliaren erdian kokatutako izen bereko plazan kokatua, Santa Maria nascenteri (natibitatea) eskainia da. Italiako elizarik handiena da[1] [2](San Pedroko basilika handiena izanik, Vatikano Hirian dagoena), munduko hirugarrena azalerari dagokionez eta seigarrena bolumenari dagokionez[3]. Milango Duomoko Santa Tekla parrokiako egoitza da.[4] Duomo hitza latinezko Domus Dei izenetik dator, Jainkoaren Etxea esan nahi duena) Italiako Milan hirian dagoen katedral gotiko bat da. 157 metroko luzera du eta bere barnean 40.000 pertsona sar daitezke. Koruko leiho nagusiek munduko handienak izatearen ospea dute. HistoriaMilango hiriaren planoak Duomotik erradio eran irteten diren edo berau inguratzen duten kaleekin, hau Erromatar Inperioaren garaian jada hiriaren erdigunea zela adierazten du, garai hartan Mediolanum izena zuena. San Ambrosioren katedrala toki honetan bertan eraiki zen V. mendearen hasieran, 836an gertu basilika bat gehitu zitzaiolarik. Suak bi eraikinak 1075ean kaltetu zituenean Duomoagatik ordezkatuak izan ziren. Eraikuntzaren hasiera1386an Antonio da Saluzzo artzapezpikuak proiektu berria gotiko distiratsu berantiar estilo batekin hasi zuen. Eraikinean Italian ez ohikoak diren ezaugarri ugari daude, Frantziako Bourges hiriko tradizio arkitektonikokoak direnak, alboko nabe bikoitzekin eta leiho txikiz errematatutako arku multzo oso altu bat. Bere arkuek sailkatzeko oso zailak diren kapitelak dituzte. Erreferentziak
Kanpo estekak |