آزادی اجتماع که گاهی به جای آزادی انجمن به کار میرود، حقی فردی برای جمع شدن و ابراز، ترویج و تعقیب و دفاع کردن از علایق مشترک بهطور دسته جمعی است.[۱] آزادی اجتماع به عنوان یکی از حقوق بشر، حقوق سیاسی و آزادیهای مدنی شمرده میشود.[۲]
آزادی اجتماعات و آزادی انجمنها ممکن است برای تمایز بین آزادی برای تجمع در مکانهای عمومی و آزادی برای پیوستن به یک انجمن مورد استفاده قرار گیرد. آزادی اجتماعات اغلب در زمینه حق اعتراض مورد استفاده قرار میگیرد، در حالی که آزادی همکاری در زمینه حقوق کار و در قانون اساسی ایالات متحده به معنی آزادی برای تجمع و آزادی برای پیوستن به یک اتحادیه تلقی میشود.[۳]
قانون اساسی ایالات متحده آمریکا صراحتاً حق مردم را برای گردهمایی فراهم میکند و دولت را برای جبران نارضایتی در متمم اول درخواست میکند.
↑See: NAACP v. Claiborne Hardware Co. , 458 U.S. 898 (1982); Healey v. James, 408 U.S. 169 (1972); Brotherhood of Railroad Trainmen v. Virginia, 377 U.S. 1 (1964); United Mine Workers v. Illinois State Bar Assn. , 389 U.S. 217 (1967).
نکته: مواردی که بهعنوان حقوق بشر ( غیر از حقهای بنیادین حقوق بشری ) مورد مناقشه هستند و تمامی مواردی که در اینجا فهرست شدهاند، ممکن است در همهجا حقوق بشر نباشند.