آغاز کودکی

آغاز کودکی (به انگلیسی: Early childhood)، مرحله‌ای از رشد انسان پس از نوزادی و پیش از دوران کودکی میانی است. به‌طور کلی شامل دوران کودک نوپا و مدتی پس از آن می‌شود. سن بازی یک نام نامشخص است که تقریباً در محدوده آغاز کودکی قرار دارد.

• حسی-حرکتی، سن تولد تا ۲ سالگی.
  

- در این مرحله، کودکان با استفاده از مهارت‌هایی مانند شنیدن، دیدن، لمس کردن و رسیدن، تصوری از جهان پیدا می‌کنند. این به آنها اجازه می‌دهد تا درک کنند که چیزها وجود دارند و به توسعه سریع کمک می‌کند.

• پیش‌عملگرایی، سنین ۲ تا ۷ سال.
  

- کودکان می‌توانند بدون منطق افکار خود را شکل دهند، اما به آنها کمک می‌کند تا درک بهتری از جهان پیرامون خود داشته باشند.

• عملیاتی سخت، سنین ۷ تا ۱۱.
  

- شامل افکار رشدیافته و همچنین عقلانی است. این مرحله همچنین به کودکان اجازه می‌دهد تا افکاری مانند سازماندهی و هدف موقعیت‌ها را به دست آورند.

• عملیاتی رسمی، سنین ۱۱ سال به بالا.
  

- در طی این مرحله، افراد توانایی ایجاد افکار، منطقی کردن، ایجاد ایده در موقعیت‌ها و در مجموع نظرهایی را دارند که مورد حمایت قرار می‌گیرد. در بزرگسالی، این مهم‌ترین مرحله رشد از نظر یادگیری است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Early childhood». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ آذر ۱۴۰۲.