آفت (خواننده)
ملوک آغوز[۱] (۱۳۱۳ – ۲۰ دی ۱۳۸۶) که با نام آفَت شناخته میشد، بازیگر و خوانندهٔ ایرانی در سبک موسیقی کوچهبازاری بود. آفت در طول سالهای دههٔ ۱۳۳۰، همراه با مهوش و شهپر، یکی از سه خوانندهٔ عامهپسند و پرطرفدار ایران بود. آفت را رقیب مهوش خوانندهٔ مردمی کافههای تهران میدانستند، اما لقب بلبل شرق در تئاترها و کافه کابارهها فقط متعلق به آفت بود. کار خوانندگی را در کافههای ساز و ضربی لالهزار شروع کرد.[۱] زندگیآفت در سال ۱۳۱۳ در تهران متولد شد. وی در سالهای دور به خوانندهٔ لالهزاری یا مردمی شهرت داشت. او در کودکی پدرش را از دست داد و زندگی سختی را میگذارند و با توجه به سن کمی که داشت، مجبور شد در یک کارخانه کار کند تا بتواند امورات خود و مادرش را بگذراند. آفت از کودکی عاشق بازیگری و خوانندگی بود و همیشه صفحه خوانندگان آن دوران را گوش میکرد و برای دوستانش آنها را اجرا میکرد. در نوجوانی مادرش را از دست داد و سرپرستیاش را داییاش (که بعدها آفت ترانهٔ بابا کرم را برای وی خواند) به عهده گرفت و به آفت کمک کرد تا بتواند به رؤیاهایش جامهٔ واقعیت بپوشاند و ابتدا آفت در تئاتر پارس به همراه ستارههای تئاتر آن زمان لرتا، شهلا و… نمایشهایی اجرا کرد که در آن ترانههای «میان پرده» میخواند، صدایش بسیار مورد توجه عموم قرار گرفت و اسمش بر سر زبانها افتاد و به کابارهٔ «شبهای تهران» دعوت شد که در آن زمان مهوش ستارهٔ نو پا در آنجا میخواند. آفت در بسیاری از فیلمها بازی داشته یا آواز خوانده که میتوان از آنجمله از آتشپارهی تهران، آقای هفترنگ و… نام برد. آفت همچنین در تبلیغهای تلویزیونی هم بهعنوان یک چهرهٔ معروف حضوری فعال داشت که از آنجمله میتوان به تبلیغ آدامس خروس نشان اشاره کرد. آفت در اواخر دههٔ ۱۳۴۰ که سفری به آلمان داشت و برای دیدار پسرش به سوریه رفته بود در آنجا وقتی به اصرار دوستان به زیارت رفته بودند توبه کرد و دیگر هیچ وقت نخواند و از عالم هنر کناره گرفت و به جمع درویشان پیوست و تا هنگام مرگ، یکی از درویشان بلندپایه بوده و کتابی در دست چاپ داشت به نام «از فقر تا فقر» که هنوز مجوز انتشار نگرفتهاست. آفت بعد از انقلاب نیز درویش ماند و در امور خیریه و کمک به مستمندان فعالیت داشت.[نیازمند منبع] قاسم جبلی یکی از نزدیکترین دوستهای آفت میباشد که این دوستی تا هنگام مرگ آفت هم دوام داشته و ترانههای دو صدایی زیادی در گذشته با هم خواندهاند که اکنون در دسترس نیستند. در روزهای آخر عمر مهوش در کنار وی بوده و مهوش وصیتش را به وی کرده (که گویا در مورد تقسیم اموالش بین فقرا و یتیمان بودهاست).[۲] از آفت دو پسر به نامهای حسین و حسن و ۷ نوه و یک نتیجه بهجا مانده که در آلمان زندگی میکنند. آفت در ۷۳ سالگی در هنگام خواب در تهران درگذشت.[نیازمند منبع] آهنگهااز آهنگهای معروف آفت که قدیمیها هنوز آنها را زمزمه میکنند «دم گاراژ بودم»، «مامان»، «کوه نور»، «عشق پوشالی»، «دل منو شکستی» و «غریبه» را باید نام برد.[نیازمند منبع] آی تاکسی، بگیر منو، کله پاچه، بلالی، شیرفروش، من خودم میدونم که زشتم، آفت جونم، یه بوس بده، گل بانو، و قناری از دیگر آهنگهای او هستند.[نیازمند منبع] آلبومهامبارک باد
کاست ۵
آفت ۹
ترانههای منتشر شده بر روی صفحه گرامافون
فیلمشناسیبازیگری
خوانندگی
رقص
پانویس
منابعپیوند به بیرون |