انتخابات مجلس خبرگان رهبری (۱۳۶۱)
انتخابات اولین دوره مجلس خبرگان رهبری همزمان با انتخابات میاندورهای مجلس شورای اسلامی در ۱۹ آذر ۱۳۶۱ برگزار شد. ثبت نام داوطلبان از ۱۶ آبانماه آغاز شده و با دو بار تمدید مهلت ثبت نام، اوایل آذرماه به پایان رسیده بود. در پایان مهلت قانونی، ۱۶۸ نفر برای شرکت در رقابتهای انتخاباتی ثبت نام کرده بودند که از این تعداد، ۱۲ نفر رد صلاحیت شدند. بر اساس نتایج حاصله که یک هفته بعد به صورت کامل مشخص شد در مجموع ۱۸٬۱۴۰٬۹۸۵ نفر در این انتخابات شرکت کردند. بر اساس آرای مردم ۷۶ نماینده تعیین شدند و در شش حوزه انتخابیه، جریان انتخابات به دور دوم کشیده شد و در دور دوم نیز ۷ نفر انتخاب شدند.[۳] شرایط صلاحیت کاندیداهاقانون اساسی به صراحت شرایط نمایندگان مجلس خبرگان رهبری را بیان نکردهاست و تعیین آن را مطابق اصل ۱۰۸ قانون اساسی برای نخستین دوره به فقهای شورای نگهبان و پس از آن به خود مجلس خبرگان رهبری واگذار کردهاست. جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در نخستین جلسه خود، بررسی شرایط و خصوصیات نمایندگی مجلس خبرگان را در دستور کار خود قرار داد. در این جلسه، پس از بحثهای فراوان در مورد مشخصات نمایندگان خبرگان، تصویب شد که انتخاب شوندگان لازم است معتقد به جمهوری اسلامی و ولایت فقیه و رهبری فقیه باشند و نیز لازم است لااقل چهل سال داشته باشند و نیز لازم است مجتهد باشند یعنی قدرت بر استنباط مقدار معتنابهی از مسائل فقه داشته باشند. بهطور کلی در قانون انتخابات مجلس خبرگان شرایطی به شرح زیر آمدهاست:[۴]
تشکیل فهرستهای انتخاباتیبا تصویب شرایط اولیه نمایندگان خبرگان، جلسهای با شرکت سران جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و حزب جمهوری اسلامی در تهران تشکیل شد و مقرر گردید اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برای ملاقات با آقایان خامنهای و هاشمی به تهران بروند. چندی بعد هاشمی رفسنجانی رسماً اعلام کرد از آنجا که معرفی خبرگان یک کار تخصصی روحانیت است، حزب جمهوری اسلامی کاندیدای مشخصی را برای مجلس خبرگان رهبری تعیین نکردهاست. بدین ترتیب کار انتخاب و معرفی کاندیداهای شایسته بر عهده جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز تهران گذاشته شد. جلسات مشترک نمایندگان دو جامعه کار خود را آغاز کرد و پس از چند جلسه بحث و تبادل نظر و نیز تحقیق و بررسی در مورد کاندیداها، نقطهنظر نهایی خود را روز شنبه ۸ آبان ماه ۱۳۶۱ مطرح کردد. در این جلسه در مورد تمام شهرستانها به جمعبندی رسیده و تصویب میگردد که جامعه مدرسین دربارهٔ کاندیداهای تهران هیچگونه دخالتی نکند. سرانجام جامعه مدرسین در تاریخ ۲ آذر ماه ۱۳۶۱ اسامی نامزدهای خود را در ۲۴ استان برای مجلس خبرگان اعلام کرد. در میان این ۷۱ نفر، نام ۳۱ نفر اعضای جامعه روحانیت نیز به چشم میخورد. چندی بعد نیز جامعه روحانیت مبارز اسامی ۷۹ نفر کاندیدای خود را در ۲۳ استان معرفی کرد. اسامی کاندیداهای جامعه مدرسین و روحانیت مبارز برای انتخابات، در ۱۴ مورد اختلاف داشته و در ۶۵ مورد مشترک بود.[۴] نتیجه انتخاباتحوزه انتخابیه استان تهراندر استان تهران به عنوان مهمترین و پرنمایندهترین استان در میان ۲۴ استان کشور، از مجموع ۳٬۱۸۹٬۵۳۰ رأی مأخوذه، ۱۳ نفر کاندیدای مشترک جامعتین شامل[۴] سید علی خامنهای، اکبر هاشمی رفسنجانی، عبدالکریم موسوی اردبیلی، علی مشکینی، محمد امامی کاشانی، محمد محمدی گیلانی، یوسف صانعی، محمدباقر باقری کنی، محمدباقر اسدی خوانساری، غلامرضا رضوانی، احمد آذری قمی، سید هادی خسروشاهی و حسین راستی حائز اکثریت آرا شدند و انتخاب نفر چهاردهم حوزه انتخابیه استان تهران از میان دو کاندیدا به نامهای صادق خلخالی و سید مجید مهاجری ایروانی (مورد حمایت جامعه روحانیت مبارز و حزب جمهوری اسلامی[۴]) به دور دوم کشیده شد.[۳]
منابع
|