تاریخچه پیدایش بلورد که اعیان‌نشین سعیدآباد (شهر قدیم سیرجان بوده) به زمان ساسانیان برمی‌گردد. برخی مورخان از بلورد به عنوان منطقه‌ای خوش آب و هوا که شاهزادگان ساسانی برای اسکان از آن استفاده می‌کردند یاد می‌کنند. گفته شده گروهی از ساسانیان پس از درگیری‌های داخلی از سمت شیراز و فارس به سیرجان آمدند و بلورد که در آن زمان «باغ گل» نام داشت پذیرای سکونت آنها شد. در آن زمان به دلیل وجود گل‌های فراوان طبیعی این منطقه به باغ گل و در برخی نوشته‌ها به «دوگل» معروف بوده است. اما پس از ساسانیان و حمله اعراب که به تدریج همه جا را فتح کردند به دلیل اینکه حرف «گ» در الفبای عربی نیست باغ گل به بل ورد تغییر نام یافت. (بل یعنی باغ و ورد هم یعنی گل) شغل مردم منطقه در آن زمان غالباً کشاورزی و برخی نیز به دامپروری و شکار می‌پرداختند و علاقه زیادی نیز به تیراندازی و سوارکاری داشته‌اند. وجود عشایر مبارز و سوارکار نظیر تیره‌های مختلف از اطراف و روستاهای مجاور، انگیزه پرورش اسب، سوارکاری و تیراندازی را در مردم آن زمان افزایش داده بود بگونه‌ای که برخی طوایف برای تهیه اسب‌های خوب به این محل مراجعه می‌کردند. شرایط آب و هوایی که کمتر جایی در استان کرمان اینگونه آب و هوای مطلوبی دارد برای آمد و شد اعیان طوایف و حتی شهرنشین‌ها ویژگی خاصی به بلورد بخشیده است بگونه‌ای که ایل بچاقچی پس از جابجایی از آذربایجان به استان کرمان، مناطق اطراف بلورد و چهارگنبد را برای سکنای خود برمی‌گزینند. بلورد از زمان اسکان فرماندهان عشایر بچاقچی بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد و حتی پس از انتصاب رستم‌خان سعدلو از بلورد به حاکمیت کرمان بیشتر مورد توجه قرار گرفت. درگیری عشایر بچاقچی با طوایف دیگر بر سر حاکمیت سیرجان و کرمان و نیز نبرد با انگلیسی‌ها و انتقال اسرای رها شده آلمانی به این منطقه، از بلورد به عنوان یک دژ مستحکم برای ایل بچاقچی ساخته بود. احداث چهار برج مدور با ارتفاع بلند در اطراف قلعه قدیمی بلوردکه به منظور دیده‌بانی و نگهبانی از مقر فرماندهان ایل از جمله حسین‌خان ساخته شده به بلورد نمای زیبایی بخشیده بود. از احداثات بعدی بود. برج‌های مرتفعی که اگرچه به مرور زمان تخریب شدند اما هنوز آثار آنها برجاست. علاوه بر آن خانه شجاع‌السلطان و شکوه سلطان از فرمانداران ایل بچاقچی با درختان سرو و صنوبر بلند قامت‌شان باقی است. بلورد پس از گذشت سالیان سال اما اکنون به یکی از مراکز تفریحی سیرجان بدل شده به گونه‌ای که باغ سنگی پس از ثبت در آثار ملی ایران مورد توجه جهانگردان قرار گرفته است.[۱]
.jpg)
