جایزه اسکار بهترین پویانمایی کوتاه (انگلیسی: Academy Award for Best Animated Short Film) یکی از جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینما (اسکار) است که از پنجمین دوره جوایز اسکار (۱۹۳۱-۱۹۳۲) تاکنون، بهصورت سالانه اهدا شدهاست.
این بخش پیشتر (از ۱۹۳۲ تا ۱۹۷۰) با نام پویانمایی موضوعات کوتاه و پس از آن (از ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳) با نام فیلمهای پویانمایی موضوعات کوتاه شناخته میشد. عنوان کنونی از جوایز ۱۹۷۴ مرسوم شد. در فهرستی که در ادامه میآید، برندگان به صورت برجسته نمایش داده شدهاند و نامزدهای آن سال، پس از آن آمده است. یکی از علل شهرت این بخش، قرار داشتن ۱۲ جایزه اسکار والت دیزنی از مجموع ۲۲ جایزهاش در این بخش است که شامل یک جایزه پس از مرگ او نیز میشود (۱۹۶۸). همینطور ۱۰ جایزه از ۱۱ جایزه اول این بخش، به والت دیزنی تعلق گرفتهاست. پیش از سال ۱۹۵۲، تنها انیمیشنهای ساخت آمریکا میتوانستند نامزد این بخش شوند.
انیمیشن ساخت کمپانی امجیام، یعنی تام و جری، پرافتخارترین انیمیشن سریالی این بخش است که از ۱۳ بار نامزدی، توانسته ۷ جایزه اسکار برنده شود. از میان استودیوهای انیمیشنسازی خارجی، هیئت ملی فیلم کانادا با ۶ جایزه اسکار، پرافتخارترین است. شاخصترین فرد بریتانیایی در این بخش، نیک پارک است که سه اسکار برای مجموعه کریچر کامفورتس و دو اسکار برای مجموعه والاس و گرومیت برده است.
در پنج دهه اولیه اهدای جایزه این بخش، تهیهکننده جایزه را دریافت میکرد. طبق قوانین فعلی آکادمی، جایزه به فردی تعلق میگیرد که بهطور مستقیم مسئول مفهوم و اجرای خلاقانه فیلم باشد. در صورتی که بیش از یک فرد در فرایند خلاقانه طرحپردازی و ساخت فیلم دخیل باشند، تندیس دیگری نیز ممکن است اهدا شود.[۱] آکادمی کوتاهبودن پویانمایی را به معنای کوتاهتر از ۴۰ دقیقه بودن (به همراه تیتراژ و پایانبندی)، تعریف کردهاست.[۲]