|
جوایز گرمی
جوایز گرمی (انگلیسی: Grammy Awards) به‌وسیلهٔ آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط برای شناسایی دستاوردهای صنعت موسیقی ارائه می‌شود. نشان جایزه، یک گرامافون طلاکاری‌شده‌است. مراسم سالانه اهدای جوایز با اجرای هنرمندان برجسته و اهداء جوایزی که محبوبیت بیشتری دارند، همراه است. از بین سه مراسم بزرگ موسیقی جهان، گرمی بزرگ‌ترین آن‌ها است. گرمی به همراه جوایز اسکار (برای دستاوردهای سینمایی)، جوایز امی (برای دستاوردهای تلویزیونی) و جوایز تونی (برای دستاوردهای تئاتر و برادوی) یکی از چهار جایزه اصلی سالانه سرگرمی آمریکا محسوب می‌شود.[۱][۲] نخستین مراسم گرمی در ۴ مه ۱۹۵۹ برگزار شد. پس از مراسم سال ۲۰۱۱ آکادمی به بازنگری و بازسازی بسیاری از دسته‌بندی‌های جوایز پرداخت. پیشینهدر دهه ۱۹۵۰ کمیته‌ای که به دنبال پیدا کردن افراد شایسته برای حضور در فهرست پیاده‌روی مشاهیر هالیوود بودند دریافتند که بسیاری از موسیقی‌دان‌های برجسته، ستاره‌ای در بلوار هالیوود ندارند.[۳] از آنجا که توماس ادیسون با اختراع فونوگراف (نسخه اولیه گرامافون)، تاثیر بسیار چشمگیری در رشد صنعت موسیقی داشت در آغاز قرار بود نام جایزه، «اِدی» باشد. اما مسئولان کمیته، نامه‌های زیادی از مردم دریافت کردند که خواهان نام «گرمی» بودند.[۳] جایزه گرمی که به رسم یادبود به برندگان و منتخبین حوزه موسیقی اهدا می‌شود، تندیس طلایی دست‌ساز به شکل یک گرامافون است که توسط بیلینگز آرت ورکز ساخته شده‌است. تا سال ۲۰۰۶ برخلاف سایر جوایز، دوره اهدای جوایز گرمی در تاریخ ۱ اکتبر آغاز شده و آلبوم‌ها و ترانه‌های انتخاب شده برای شرکت در گرمی سال بعد انتخاب می‌شوند. برای نمونه آلبوم Double Fantasy از جان لنون و یوکو آنو در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۰ ساخته شد و ۱۶ روز دیرتر از جوایز گرمی سال ۱۹۸۱ ساخته شد؛ برای همین در جوایز گرمی سال ۱۹۸۲ نامزد شد و از قضا جایزه گرمی بهترین آلبوم سال را از آن خود کرد. این تاریخ چند ماه زودتر از تقویم جوایز اسکار بود و نتایج جالبی هم داشت. برای نمونه فیلم ری در سال ۲۰۰۵ برنده جایزه اسکار بهترین صداگذاری و همچنین برنده جایزه گرمی رده ۸۰ و رده ۸۱ (بهترین موسیقی متن فیلم) سال ۲۰۰۶ شد. گزینشهر کدام از اعضای آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط نامزدهای خود را به صورت آنلاین انتخاب می‌کنند. پس از آن ۱۵۰ نفر از کارشناسان ضبط موسیقی، نامزدهای هر بخش را از میان این افراد برمی‌گزینند. سپس نام افرادی که در فهرست نهایی قرار گرفتند برای رای‌گیری در اختیار اعضا قرار می‌گیرد. هر نامزد می‌تواند در ۴ بخش اصلی و حداکثر ۹ تا از ۳۰ بخش دیگر رقابت کند. پنج نفری که در هر بخش بیشترین رای را گرفتند در فهرست نهایی نامزدها قرار می‌گیرند. توجه شود که در برخی بخش‌ها کمیته برگزارکننده یک بار دیگر نامزدها را بازبینی می‌کند. پس از مشخص شدن فهرست نهایی، آخرین رای‌گیری از اعضای آکادمی انجام می‌شود. هر عضو آکادمی می‌تواند در ۴ بخش اصلی و حداکثر ۹ بخش از ۳۰ بخش دیگر رای دهد. معمولا از اعضای آکادمی خواسته می‌شود که در زمینه تخصصی خودشان رای دهند. اما این کار، اجباری نیست. پس از این مرحله، برنده هر بخش جایزه خود را در مراسم گرمی دریافت می‌کند.[۳] جوایز دیگری مانند جایزه بهترین موسیقی کانتری (از ۱۹۶۵)، جایزه بهترین موسیقی راک (از ۱۹۹۲) و جایزه بهترین موسیقی رپ (از ۲۰۰۴) نیز اهدا می‌شوند.[۳] ردههامراسم جایزهٔ گرمی دارای «چهار جایزهٔ اصلی» است که سبک‌بندی نشده‌اند:
جایزه‌های ویژهاین مراسم دارای ۶ جایزهٔ ویژه است:
جایزه بهترین آهنگ برای تغییر اجتماعی، جایزه‌ای است که از سال ۲۰۲۳ اهدا می‌شود. ترانه‌هایی می‌توانند در این بخش نامزد شوند که به یک موضوع اجتماعی در آن زمان می‌پردازند و تفاهم، صلح و همدلی را ترویج کنند. برنده این جایزه، نه با رای اعضای آکادمی، بلکه با رای مردم تعیین می‌شود.[۳] رکوردها
برای ۲۲ سال مراسم گرمی توسط گئورگ شولتی، رهبر ارکستر سمفونی شیکاگو اجرا شد. خود او برنده ۳۱ جایزه گرمی بود و تا پیش از مرگ در سال ۱۹۹۷، ۷۴ بار نامزد شده بود. پت متنی و گروهش جمعاً ۱۷ جایزه گرمی را از آن خود کردند که شامل هفت جایزه متوالی برای هفت آلبوم متوالی بوده‌است. رکورد متنی تا سال ۲۰۰۵ برای برنده شدن جایزه گرمی در رده‌های متفاوت نگه داشته شد:
هال بلین برنده شش جایزه متوالی بود که به عنوان رکورد سال مشخص شد:
الیسون کراوس برنده ۲۰ جایزه گرمی بود که بیشتر از هر خواننده زن و کانتری دیگر است. وی تاکنون همواره در رده هفتم فهرست برندگان بوده‌است. هنرمند موتاون، استیوی واندر برنده ۲۴ جایزه بوده که ۱۲تای آنرا در دهه ۱۹۷۰ برده‌است. ۳ جایزه آن‌ها هم برای آلبوم سال برای سه آلبوم متوالی وی بودند. رهبر افسانه‌ای اپرا لئونتین پرایس برنده ۱۸ جایزه بوده‌است. خواننده سول و R&B آریتا فرانکلین کلاً ۱۸ جایزه برد که ۱۱تای آن‌ها مربوط به بهترین اجرای وکال R&B زن بودند و ۸تای آن‌ها به صورت متوالی (۸ جایزه اول گرمی) بود:
کریستوفر کراس تنها خواننده‌ای بود که «چهار جایزه بزرگ» ضبط سال، آلبوم سال، ترانه سال و بهترین هنرمند جدید را در یک شب از آن خود کرد. همچنین نورا جونز هم جایزه ضبط سال، آلبوم سال، و بهترین هنرمند جدید را برنده شد و در آن سال نوازندهٔ گیتار او، جس هریس برنده ترانه سال برای Don't Know Why شد. علی‌رغم اینکه نورا جونز آن ترانه را خوانده بود برنده آن نشد، زیرا آن جایزه ترانه‌ساز است. بلا فلک بیشتر از همه خوانندگان دیگر نامزد جایزه‌های گرمی در رده‌های مختلف یعنی کانتری، پاپ، جاز، بلوگراس، کلاسیک و سخنرانی، و تصنیف و اقتباس شده‌است. کریستینا آگیلرا جوان‌ترین فرد برنده جوایز است. در سال ۲۰۰۰ و در ۱۹ سالگی برنده جایزه گرمی بهترین هنرمند جدید شد. او تاکنون برنده سه جایزه گرمی بوده‌است. جس استون در ۱۷ سالگی جوان‌ترین فرد نامزد شده جوایز بوده‌است. در سال ۲۰۰۵ نامزد جایزه گرمی بهترین هنرمند جدید، بهترین اجرای پاپ وکال زن و بهترین آلبوم پاپ وکال شد. ولی در هیچ‌کدام برنده نشد. یوتو بیش از هر گروه راک دیگر برنده جایزه گرمی شده است. آن‌ها تا امروز برنده ۲۲ جایزه شده‌اند. آن‌ها دو بار برنده بهترین آلبوم سال، دو بار برنده بهترین ضبط سال، دو بار بهترین ترانهٔ سال و دو بار بهترین آلبوم راک سال شدند. مکان‌های اجرا و میزبانی
هنرمندان ایرانی
جستارهای وابستهپانویس
منابع
پیوند به بیرونجوایز گرمیدر پروژههای خواهر ویکی‌پدیا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_(cropped).jpg)
_(cropped).jpg)
_(52153214339)_(cropped_3).jpg)
_(cropped).jpg)
