این اندیشه بر خلاف ادیان که بر ایمان دینی استوارند، بر تحقیق و پژوهش علمی، جستجو در میان یافته‌های علمی، تفکر انتقادی و شک و تردید استوار است.[۱]
تفاوت عمده‌ای میان خداناباوری علمی و فلسفی وجود دارد. برهان‌هایی که ازطرف خداناباوران علمی مطرح می‌شوند، اغلب برگرفته از تحلیل و بررسی مطالب علمی و درک نظریه‌های فیزیک نوین و زیست‌شناسی فرگشتی است؛ و جدا از استدلال‌های فلسفی، تاریخی و اجتماعی است.[۱][۲] از استدلال‌های عقلانی و فلسفی‌ای که خداناباوران فلسفی مطرح می‌کنند، می‌توان به نبود شواهد تجربی برای موجودیت خدا(یان)،[۳][۴]برهان شر، برهان وحی‌های متناقض، رد مفاهیمی که قابل ابطال‌پذیری نیستند و برهان اختفای الهی اشاره کرد.[۳][۵]
بر اساس اندیشه خداناباوری علمی، دین پدیده‌ای خطرناک و مضر برای صلح و آینده بشریت است، که نه تنها نباید تحمل شود، بلکه باید در بحث با دینداران، مورد نقد و انتقاد قرار گیرد و با استناد به علم و استدلال‌های منطقی، افشا گردد. از دید خداناباوری علمی و همچنین خداناباوری نو، تأکید دین روی حاکمیت الهی، اندیشه مخربی است که نتیجه‌ای جز جزم‌اندیشی، تعصب و دگماتیسم ندارد؛ تاریخ نیز نشان داده‌است که بسیاری از جنگ‌ها و کشتارها در سرتاسر جهان، منشأ دینی داشته و به همین دلیل، می‌توان با رد کردن دین و جایگزینی‌اش با علم، به صلحی پایدار دست یافت.[۱][۲]
اندیشه خداناباوری علمی در سال‌های اخیر، رشد بسیاری در جوامع مختلف داشته، و چهار نفر بیشترین سهم را در رشد آن دارند: سم هریس، عصب‌شناس، ریچارد داوکینز، زیست‌شناس فرگشتی، کریستوفر هیچنز، منتقد دین و نویسنده و دنیل دنت، فیلسوف و نویسنده. این چهار نفر با انتشار کتاب‌های پرفروش خود، باعث رشد خداناباوری علمی و همچنین پدید آمدن خداناباوری نو در جهان شدند. پس از انتشار کتاب‌ها، آن‌ها در محل اقامت خصوصی هیچنز گرد هم آمده و به بحث پیرامون خداناباوری پرداختند. این رویداد ضبط، و به‌عنوان «چهارسوار» نام‌گذاری شد.[۷][۸][۹][۱۰] در «مناظرهٔ خدا» در سال ۲۰۱۰ با حضور کریستوفر هیچنز در مقابل دنیش دسوزا، از مجموعهٔ این چهار نفر به عنوان «چهار سوار ناآخرالزمان» نام برده شد.[۱۱] این عبارت به چهار سوار در مکاشفهٔ یوحنا اشاره دارد.[۱۲]
↑ ۱٫۰۱٫۱۱٫۲«گسترش آتئیسم در ایران». آتئیست ایران. 2019-08-02. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اكتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در 2020-10-09. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
↑"New Atheists". The Internet Encyclopedia of Philosophy. Retrieved April 14, 2016. The New Atheists are authors of early twenty-first century books promoting atheism. These authors include Sam Harris, Richard Dawkins, Daniel Dennett, and Christopher Hitchens. The “New Atheist” label for these critics of religion and religious belief emerged out of journalistic commentary on the contents and impacts of their books.
↑"The Four Horsemen DVD". Richard Dawkins Foundation (به انگلیسی). Archived from the original on 11 June 2017. Retrieved April 13, 2016. On the 30th of September 2007, Richard Dawkins, Daniel Dennett, Sam Harris and Christopher Hitchens sat down for a first-of-its-kind, unmoderated 2-hour discussion, convened by RDFRS and filmed by Josh Timonen.
↑Hoffman, Claire (September 2, 2014). "Sam Harris is Still Railing Against Religion—Los Angeles Magazine". Los Angeles Magazine (به انگلیسی). Retrieved April 13, 2016. As Western society grappled with radical Islam, Harris distinguished himself with his argument that modern religious tolerance had placated us into allowing delusion rather than reason to prevail. Harris upended a discussion that had long been dominated by cultural relativism and a hands-off academic intellectualism; his seething contempt for the world’s faiths helped launch the “New Atheist” movement, and together with Christopher Hitchens, Richard Dawkins, and Daniel Dennett, he became known as one of the "Four Horsemen of the Non-Apocalypse."
↑The Oxford Handbook of Atheism; Stephen Bullivant, Michael Ruse; Oxford University Press; Pg. 254
