خسروآباد (آبادان)
خُسروآباد روستا و بندر کوچکی در کرانه اروندرود در استان خوزستان ایران. شهر خسروآباد در شهرستان آبادان قرار دارد. این بندر بعد از بندر آبادان و در ۲۱ کیلومتری آن بهوجود آمده.[۱] هوای خسروآباد گرمسیر و مرطوب و محصول عمده روستاهای آن خرما و مختصری یونجه است. شغل عمده مردان ماهیگیری و پرورش نخل و کارگری در شرکت نفت میباشد. روستای پیرامون خسروآباد، روستای نقشه حیر ، شهله توامر و شهله حاجیحسین نام دارند. ساکنان بومی آن از طایفه دریس آل بومعروف و نجاح هستند.[۲] در جنوب خسروآباد و در انتهای جزیره آبادان، شهر اروندکنار واقع شده است.[۱] جمعیتاین روستا در دهستان مینوبار قرار دارد و براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵)، جمعیت آن ۱۰۹ نفر (۵۰ خانوار) شامل ۶۱ مرد و ۴۸ زن بوده است.[۳] تاریخچهشرکت نفت ایران و انگلیس، در سال ۱۳۱۶ خورشیدی این بندر را بنیاد کرد.[۴] و میان سالهای ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۷ خورشیدی ساختمانهای بسیار، و همچنین چند اسکله و انبار نفت و گاز در آنجا ساخته شد.[۱] بندر خسروآباد تا سال ۱۳۳۰ برای صدور نفت استفاده میشد و ماهانه حدود ۲۰ کشتی در آنجا بارگیری میکردند. دولت وقت عراق مدعی بود که آبهای پیرامون خسروآباد متعلق به آن کشور است و برای گذر کشتیها به خسروآباد مزاحمتهایی ایجاد میکرد. این مسئله مورد اختلاف ایران و عراق باقیماند.[۴] لولههای نفتی پیش از این از آبادان به خسروآباد میرفت که پس از خلع ید از شرکت نفت ایران و انگلیس، این لولهها برچیده شد. پس از ملی شدن صنعت نفت، خسروآباد مورد استفاده یگانهای نیروی دریایی و گارد گمرک ایران قرار گرفت.[۴] نظامیان آمریکایی در عراق، در سال ۱۳۸۵ در کرانه روبروی خسروآباد یک فرودگاه بالگرد ساختند.[۵] منابع
|