رشتهکوه آتشگاه
آتشگاه، آتشکده یا هاتشگاه، رشتهکوهی جداشده از شاهو و از جملهٔ رشتهکوههای زاگرس است که در جنوب شهر پاوه و در روستای خانقاه قرار دارد. این کوه از روستای شمشیر شروع میگردد و به رودخانهٔ سیروان منتهی میگردد. در جنوب کوه، شهرهای باینگان و بانهوره، در شمال آن پاوه و خانقاه و در شرق آن روستای شمشیر واقع گشتهاست. قله آتشگاه به عنوان بلندترین قله دامنه جنوبی شاهو (۲۴۶۵ متر) دیدگاهی بسیار جالب و دیدنی دارد که منطقهای وسیع تا نزدیکی کرمانشاه و روانسر و جوانرود و ثلاث باباجانی و حلبچه و شهرزور و مناطقی از کردستان و مریوان را تحت منظر خود قرار دادهاست. بههمین علت در زمان زردشتیان جای روشن کردن آتش بوده که به آن وسیله پیام آیین خودرا اعلام می کرده اند.[۱] آتشکده این کوه حدود ۷۵۰–۸۰۰ سال مداوم دائر بوده و از قدیمالایام جایگاه زیارت و آتشکدهٔ زرتشتیان بوده و در آن به مدت ۸۰۰ سال آتش روشن شدهاست. آثار بسیار زیادی از دورههای قبل از اسلام در کوهستانهای روستای خانقاه یافت شدهاست که نشان از وجود امکانی جهت پشتیبانی تجهیزاتی و عذایی از کوه آتشگاه میباشد. از جمله وجود کورهها و دخمههای بسیار بزرگی در منطقه بیار و قلعه گاورهای روستای خانقاه میباشد.[۲] آتشکده تا فتح ایران توسط مسلمانان، دایر بوده و پس از ان اطلاعات درست و مستندی دربارهٔ نحوه تخریب یا متروک شدن آن وجود ندارد. مسیرهای اصلی صعود به این قله به شرح زیر است:
منابع
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ رشتهکوه آتشگاه موجود است. |