زبان آینو (به آینو: ئهینۇ) یک زبان ترکتبار با تأثیرات عمیق از زبان پارسی است. این زبان توسط عشایر علوی آینو در حوضه تاریم و بیابان تکله مکان گویش میشود و در آستانه نابودی است. برخی زبانشناسان آینو را یک زبان مختلط متشکل از دستور زبان یوغوری (زبانی نزدیک به اویغوری ) و واژگان ایرانی میدانند.[ ۳]
پراکندگی جغرافیایی
آینو در حاشیه بیایان تکلهمکان در حوضه تاریم سینکیانگ در غرب چین در میان مسلمانان علوی آینو رایج است.[ ۴] [ ۵] [ ۶]
واژگان
بیشتر واژگان پایهای در آینو از زبانهای ایرانی هستند و به همین دلیل حدس زده میشود که این زبان در اصل یک زبان ایرانی بوده و پس از مدت طولانی به یک زبان ترکی تبدیل شدهاست.[ ۷] در زبان آینو سه نوع واژه از نظر ساخت وجود دارد: ساده، مشتق و مرکب. واژگان مشتق با افزوده شدن وند به واژگان ساده و واژگان مرکب از ترکیب چند واژه ساده ایجاد میشوند. وندها در آینو ریشه اویغوری و فارسی دارند. افراد مسن بیشتر از واژگان و وندهای فارسی و جوانان از واژگان و وندهای اویغوری استفاده میکنند.[ ۸]
واجشناسی
همخوانها
آینو دارای ۲۲ همخوان است:
واکهها
آینو دارای ۸ واکه به شرح زیر است:
واکههای آینو
اعداد
اعداد آینو از زبان فارسی گرفتهشدهاند:
یک: yäk
دو: du
سه: si
چهار: čar
پنج: pänǰ
شش: šäš
هفت: häp(t)
هشت: häš(t)
نه: noh
ده: dah
بیست: bist
صد: säd
هزار: hazar
جستارهای وابسته
منابع
↑ آینو at اتنولوگ (18th ed., 2015)
↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Ainu (China)" . Glottolog 2.2 . Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
↑ Bakker, Peter (2003). "Mixed Languages as Autonomous Systems". In Matras, Yaron; Bakker, Peter (eds.). The Mixed Language Debate: Theoretical and Empirical Advances . Trends in Linguistics. Berlin: Mouton de Gruyter. pp. 107 –150. ISBN 978-3-11-017776-3 .
↑ Louie, Kam (2008). The Cambridge Companion to Modern Chinese Culture . انتشارات دانشگاه کمبریج . p. 114. ISBN 978-0-521-86322-3 .
↑ Starr, S. Frederick (2004). Xinjiang: China's Muslim Borderland: China's Muslim Borderland . روتلج . p. 303. ISBN 978-0-7656-1318-9 .
↑ "Mummy dearest: questions of identity in modern and ancient Xinjiang Uyghur Autonomous Region" . Alyssa Christine Bader Whitman_College p31. 9 May 2012. Retrieved 19 November 2020 .
↑ Zhao Xiangru, (2011), Ainu Studies 1st Edition, p. 21
↑ Zhao Xiangru; Asim. The language of the Ainu people in Xinjiang. Linguistic research. 1982, (1): p. 259-279.
کد زبانهای معرفیشده در
ایزو ۳–۶۳۹ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف
A است