سردربه دروازههای بزرگ ورود به ساختمانها یا محوطههای ویژه، سَردَر میگویند. در محل سردر نهادها و مراکز مهم معمولاً سازههای ویژهای ساخته میشود تا بتوان ورودی اصلی آنها را به راحتی پیدا کرد.[۱] بسیاری از مراکز آموزشی مهم در دنیا دارای سردرهای مشخص با معماری زیبا هستند که با نام خود بین افراد شناخته شدهاند. این سازهها معمولاً نقش نمادینی نیز دارند و شکل آنها با موضوع فعالیت مربوطه سازمان ارتباط دارد. معمولاً برای نهادهایی مانند مسجدهای مهم، کلیساها، ساختمانهای دولتی، وزارتخانهها، دادگستریها و همچنین مدارس دینی و مساجد و کاروانسراها سردرهای بزرگ ساخته میشوند.[۲] از مشهورترین سردر اماکن در ایران میتوان به سردر دانشگاه تهران، سردر باغ ملی و سردر قیصریه اشاره کرد. کارل گوستاو یونگ، روانشناس شناخته شده در نگره «انسان و سمبلهایش» میگوید: نمادهایی که انسانها از دیدگاه نوع معماری، ساختمان نما، سردر، و تندیسها میسازند و برپا میکنند، نماد از باورها و اعتقادات آنهاست.[۳] سردرها به عنوان نمایهای از مراکز مهم شهر، در ذهن افراد شکل بستهاند. اکثر اماکن مهم دنیا به شکل سردرهایشان معروفاند.[۴] سردرها در انواع مختلف و کاربری گوناگونی ساخنه میشوند. معماری آنها اغلب منحصر به فرد و مفهومی است به گونهای که از سایر سازهها متمایز باشند. نگارخانه
جستارهای وابستهمنابع
|