واحد حرکتیواحد حرکتی (به انگلیسی: Motor unit) کوچکترین واحد عملکردی عصبی-عضلانی در فرایند انقباض عضلات اسکلتی است. هر واحد حرکتی از یک نورون حرکتی آلفا، آکسون آن و همچنین تمامی فیبرهای عضله اسکلتی که توسط این نورون عصب دهی میشوند، تشکیل میگردد. هر واحد حرکتی میتواند بزرگ، متوسط یا کوچک باشد که اندازه آن بر اساس تعداد فیبرهای عضلانی(فیبرهای خارج دوکی[۱])که از طریق نورون حرکتی آلفا عصب دهی میشوند، مشخص میگردد. عضلاتی که در حرکات ظریف و دقیق نقش دارند، دارای آلفا موتور نورونهای بیشتری بوده که هر کدام تعداد کمی از فیبرهای عضلانی را عصب دهی میکنند. به عنوان مثال در عضلات حنجره، هر واحد حرکتی دارای ۲ الی ۳ فیبر عضلانی است. در عضلات کوچک دست(مثلاً لومبریکالها)، هر نورون حرکتی آلفا به ده فیبر عضلانی عصب رسانی میکند. هر واحد حرکتی در عضلات چشم دارای ۳ تا ۱۰ فیبر عضلانی است. واحدهای حرکتی عضلات قوی، هر یک به عنوان نمونه از ۵۰۰ الی ۲۰۰۰ فیبر عضلانی تشکیل میگردند[۲]. در عضله گاستروکنمیوس که در حرکات با دقت کم نقش دارد، هر واحد حرکتی ممکن است ۱۰۰۰ الی ۲۰۰۰ فیبر عضلانی داشته باشد. انواع واحد حرکتیهر واحد حرکتی تنها دارای یکی از سه نوع فیبر عضلانی است و نوع فیبر عضلانی در یک واحد حرکتی بر اساس ماهیت آمد و رفت جریان عصبی در نورون حرکتی آلفا ی مربوطه تعیین میشود. سه نوع فیبر عضلانی به گروه I، IIB و IIA تقسیم میشوند. Burke و همکارانش در سال ۱۹۷۳ سه نوع اصلی واحد حرکتی را شناسایی کردند. واحدهای حرکتی اصلی عبارتنداز:
رابطه واحد حرکتی و نورون حرکتی آلفاآلفا موتور نورونهای بزرگ(نوع دینامیک)، تحریکات سریعی ایجاد میکنند و بنابراین واحدهای حرکتی آنها از نوع FF و FR است. آلفا موتور نورونهای کوچک(نوع استاتیک)، تحریکات کندی را به وجود میآورند و واحدهای حرکتی آنها از نوع S است. واحدهای حرکتی نوع S بیشتر در ارتباط با فعالیتهای پیوسته(ثابت یا ممتد)هستند، درحالیکه واحدهای حرکتی نوع FF و FR بیشتر در فعالیتهای سریع و مورد نیاز در مدت زمانهای کوتاهتری از طریق آلفا موتور نورونهای دینامیک خود فعال میشوند. پانویسجستارهای وابستهمنابع
|