کاربر:رامین راد

من دانشجوی رشته تاریخ هستم. از کودکی به تاریخ علاقه مند بودم و مستند های جنگ جهانی که از تلویزیون پخش میشد میدیدم. همین علاقه به جنگ جهانی باعث شد وقتی به کتابخانه محله میرفتم کتاب های مصور جنگ جهانی را بگیرم و بخوانم . بعد ها به سراغ کتاب های دیگر رفتم و آن ها را نیز مطالعه کردم. کتاب های تاریخی که من خوانده ام و آن ها را مفید یافتم عبارتند از :

مجموعه کتاب های تاریخ تمدن یا داستان زندگی انسان نوشته محمود حکیمی که برای نوجوانان و جوانان نوشته شده است .

کتاب 5 جلدی هزاره های گمشده از پرویز رجبی ؛ درباره تاریخ باستان ایران

کتاب 6 جلدی سده های گمشده از پرویز رجبی ؛ درباره تاریخ ایران بعد از اسلام

کتاب ایران بین دو انقلاب اثر یرواند آبراهامیان

کتاب های ارباب حلقه ها به نام های : یاران حلقه ، دو برج ، بازگشت پادشاه ؛ نوشته جی .ار.ار . تالکین

به کتاب های جامعه شناسی نیز علاقه مند هستم.

از دیگر علایق من خواندن جملات قصار از کتاب ها یا بزرگان جهان است . دراین زمینه قرآن کریم و نهج البلاغه برای من آرامش بخش است .

به کوهنوردی علاقه دارم و کوشش میکنم هفته ای یکبار به کوه بروم.

به اشعار نو به ویژه سهراب سپهری علاقه دارم.

به سخنرانی های استاد الهی قمشه ای علاقه دارم.

به شهر کوچک خودم و مردم آن علاقه دارم و خواهان پیشرفت آن هستم.

ای انسان ! تو در راه پروردگارت تلاش میکنی و نتیجه آن را خواهی دید .《 سوره انشقاق آیه 6 》

او شنوای دعای محتاجان و دانا به احوال بندگان است .

《عنکبوت آیه 60》

مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند .《آل عمران آیه 60》

بسا چیزی را ناخوش داشته باشید که آن به سود شماست و بسا چیزی را دوست داشته باشید که به زیان شماست ، و خدا میداند و شما نمیدانید . 《بقره آیه 216》

و چون بندگان من از تو درباره من بپرسند ، بگو که من نزدیکم و به ندای کسی که مرا بخواند پاسخ میدهم.《بقره آیه 186》

تمام اعمالی که انجام میدهیم ، حتی اگر ذره ای و مثقالی باشد ، به خودمان باز میگردد و بازتابش آن ها را در زندگی خواهیم دید . 《زلزال آیه 7》

دل ها به یاد خدا آرام میگیرد. 《رعد آیه 27》

برای کسی که دو چشم بینا دارد ، صبح روشن است.《حضرت علی (ع)》

هر که با حق پنجه در افکند ، حق او را بر زمین زند.《حضرت علی (ع)

هر کجا هستم باشم ، آسمان مال من است

پنجره ، فکر ، هوا ، عشق ، زمین مال من است

چه اهمیت دارد ، گاه اگر میرویند ، قارچ های غربت؟

《سهراب سپهری》