تصویری یا رنگ غیر واقعی متشکل از داده‌های سه منبع: قرمز داده‌های فروسرخ تلسکوپ فضایی اسپیتزر، طلایی داده‌های قابل مشاهده از تلسکوپ فضایی هابل، و آبی و سبز داده‌های رصدخانه پرتو ایکس چاندرا هستند. نقطهٔ کوچک، روشن و آبی مایل به کودکی که خارج از مرکز است، باقیمانده هسته ستاره است.
ذات الکرسی آ (به انگلیسی: Cassiopeia A)یک باقیمانده ابرنواختر (supernova remnant)است که در صورت فلکی ذات الکرسی و در فاصله ۱۱۰۰۰ سال نوری(۳٫۴ پارسک) زمین قرار دارد و بعد از خورشید قویترین چشمه رادیویی در آسمان است (در فرکانس بالاتر از ۱ گیگا هرتز).
انفجار این ابرنواختر بین سال‌های ۱۶۶۰ تا ۱۶۸۰ میلادی اتفاق افتاده است، با توجه به وجود ذرات غبار در نزدیکی ستاره منفجر شده و ازآنجاییکه این ابر نواختر از نوع IIb بوده و بعد از انفجار خیلی زود طی چند روز نورانیت خود را از دست داده است و با در نظر گرفتن احتمال وضعیت نامناسب آسمان برای رصد در محدوده زمانی انفجار، فقط یک ستاره‌شناس سلطنتی (فلامستید مؤسس رصدخانه سلطنتی گرینویچ) احتمالاً توانسته آن را در زمانی نزدیک به اوج نورانیت ستاره از قدر ۶ گزارش نماید، البته با ناپدید شدن ستاره، دیگر ستاره‌شناسان در سال‌های بعد آن را از نقشه حذف کردند.
پوسته انفجاری این ستاره با سرعتی بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ کیلومتر بر ساعت به بیرون پرتاب شده‌اند و از محل انفجار نخستین دور می‌شوند، دمای پوسته انفجاری در حدود ۳۰ مگاکلوین(۵۰ میلیون درجه فارنهایت) است.
↑Fesen, Robert A.; Hammell, Molly C.; Morse, Jon; Chevalier, Roger A.; Borkowski, Kazimierz J.; Dopita, Michael A.; Gerardy, Christopher L.; Lawrence, Stephen S.; Raymond, John C.; van den Bergh, Sidney (July 2006). "The expansion asymmetry and age of the Cassiopeia A supernova remnant". The Astrophysical Journal. 645 (1): 283–292. arXiv:astro-ph/0603371. Bibcode:2006ApJ...645..283F. doi:10.1086/504254. S2CID8999768.
