Coroa norueguesa
A coroa (en noruegués krone) é a moeda nacional de Noruega. Divídese en 100 øre e o seu código ISO 4217 é NOK. Normalmente abreviase como kr. HistoriaA coroa introduciuse por primeira vez en 1875 para substituír o speciedaler noruegués cunha taxa de cambio de 4 coroas por speciedaler. Ao introducir a nova moeda Noruega uniuse á Unión Monetaria Escandinava, creada en 1873. Esta Unión durou até 1914 mais despois da súa disolución, Dinamarca, Noruega e Suecia decidiron manter o nome da moeda dos seus respectivos territorios. Dentro da Unión Monetaria, a coroa mantíñase dentro dunha base en ouro de 2.480 NOK = 1 quilo de ouro puro (1 NOK = 403,226 miligramos de ouro). Esta base restaurouse entre 1916 e 1920, e de novo en 1928 mais suspendeuse permanentemente en 1931, cando se estableceu unha taxa de cambio fronte á libra esterlina de 19,90 NOK por libra. En 1939, Noruega fixou a taxa de cambio da coroa ao dólar en 4,40 NOK por dólar. Durante a ocupación alemá na segunda guerra mundial, a coroa fixou a súa taxa de cambio ao reichsmark en 1 NOK = 0,60 marcos, pero despois reduciuse a 0,57 marcos. Trala guerra, introduciuse unha nova taxa de cambio de 20 NOK = 1 GBP (4.963 NOK = 1 USD). A fixación con líbraa esterlina mantívose en 1949 cando esta devalouse fronte ao dólar, chegando a unha taxa de cambio de 7.142 NOK por dólar. En decembro de 1992, o Banco Central de Noruega abandonou a taxa de cambio fixa en favor dunha taxa de cambio flutuante debido ás duras especulacións contra a divisa norueguesa a principios dos anos 90, o que lle fixo perder ao Banco Central máis de 2 billóns de coroas para defender a compra de coroas norueguesas utilizando reservas das divisas estranxeiras nun curto período de tempo. MoedasEn 1875, introducíronse as primeiras moedas (algunhas datadas en 1874) en denominacións de 10, 50 øre, 1, 10 e 20 coroas. Estas moedas tamén reflectían a denominación das moedas previas á coroa: 3, 15, 30 skilling, 2½ e 5 speciedaler. Entre 1875 e 1878, introduciuse a nova moeda completamente en denominacións de 1, 2, 5, 10, 25, 50 øre, 1, 2, 10 e 20 coroas. As moedas de 1, 2 e 5 øre cuñáronse en bronce, as de 10, 25, 50 øre, 1 e 2 coroas en prata, e as de 10 e 20 coroas en ouro. As últimas moedas de ouro cuñáronse en 1910, e en 1920 o cuproníquel substituíu a prata. Entre 1917 e 1921, o ferro substituíu temporalmente ao bronce. Tamén nesta data cuñáronse as últimas moedas de 2 coroas. Durante a ocupación alemá utilizouse o zinc no canto do cuproníquel nas moedas de 10, 25 e 50 øre, e a produción de moedas de 1 coroa suspendeuse. En 1963, introducíronse moedas de 5 coroas, mentres que en 1972, a produción de moedas de 1 e 2 øre cesou. En 1973 o tamaño das moedas de 5 øre reduciuse, e en 1982 a súa produción terminou xunto coas de 25 øre. En 1983 introducíronse moedas de 10 coroas, e en 1992 cuñáronse as últimas moedas de 10 øre. Entre 1994 e 1998 introduciuse un novo cono monetario composto de moedas de 50 øre, 1, 5, 10 e 20 coroas.
BilletesEn 1877 o Banco de Noruega introduciu billetes de 5, 10, 50, 100, 500 e 1.000 coroas. En 1917, engadíronse billetes de 1 e 2 coroas que se emitiron entre 1918 e 1922. Debido á escaseza de metais, os billetes de 1 e 2 coroas volveron imprimirse entre 1940 e 1950. En 1963, as moedas de 5 coroas substituíron os billetes da mesma denominación, e o mesmo pasou cos de 10 coroas en 1984. En 1994 engadíronse as denominacións de 200 coroas.
Taxas de trocoO valor da coroa norueguesa, comparado co doutras moedas, varía considerablemente dun ano polo outro, maioritariamente a consecuencia das flutuacións dos prezos do petróleo e pola variación do tipo de xuro. En 2002 a coroa empezou a subir até niveis marca en comparación co euro e o dólar estadounidense, e continuaron a niveis moi altos se os comparamos cos de antes do ano das subidas continuadas. As taxas de cambio a 10 de decembro de 2009 foron: NotasVéxase taménOutros artigos
Ligazóns externas
|