Կարպիս Սուրենյան

Կարպիս Սուրենյան
Ծննդյան անուն	արմտ. հայ.՝ Կարպիս Յովհաննէս Սարկաւագեան
Ծնվել է	օգոստոսի 21, 1925(1925-08-21)
Ծննդավայր	Աթենք, Հունաստան
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 5, 2011(2011-10-05) (86 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Մասնագիտություն	թարգմանիչ և արձակագիր
Կրթություն	Մելքոնյան կրթական հաստատություն (1945) և Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ (1961)
Անդամակցություն	ՀԳՄ
Աշխատավայր	Հայաստանի ազգային ակադեմիական երգչախումբ և Խորհրդային արվեստ
Պարգևներ	և Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ շքանշան
Կարպիս Սուրենյան Վիքիքաղվածքում

Կարպիս Հովհաննեսի Սուրենյան (Սարկավագյան) (օգոստոսի 21, 1925(1925-08-21), Աթենք, Հունաստան - հոկտեմբերի 5, 2011(2011-10-05), Երևան, Հայաստան), հայ արձակագիր, թարգմանիչ։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1955 թվականից։

1945 թվականին ավարտել է Կիպրոսի Մելքոնյան կրթական հաստատությունը, 1967 թվականին՝ Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտը։ 1946 թվականին ներգաղթել է Խորհրդային Հայաստան։ 1946-1958 թվականներին աշխատել է որպես Հայաստանի պետական երգչախմբի երգիչ։ 1958-1959 թվականներին աշխատել է «Սովետական արվեստ» ամսագրում։ 1959-1961 թվականներին սովորել է Մոսկվայի գրական բարձրագույն դասընթացներում^[1]։ 1947-1958 թվականներին երգել է Հայաստանի պետական երգչախմբում։ 1961-1966 թվականներին՝ եղել է «Սովետական արվեստ» ամսագրի երաժշտական բաժնի վարիչ^[2]։

Հրատարակվել են Սուրենյանի «Մաքուր ձեռքեր» (1959), «Բնիկ ո՞րտեղացի եք» (1969), «Արևորդիներ» (1979), «Ոգու ամրոցներ» (1982) վիպակների, պատմվածքների, էսսեների ժողովածուները։ «Արևորդիներ» վիպակ-էսսեում, որի յուրօրինակ հերոսներն են Մարտիրոս Սարյանն ու Ավետիք Իսահակյանը, շոշափված է հայրենադարձության թեման։ Սուրենյանի էսսեները հատկանշվում են քնարա-փիլիսոփայական շնչով ու ոճով։ Գրել է «Դոստոևսկու մեծ հոգսը և մեծ նորարարությունը» էսսե-ուսումնասիրությունը։ Թարգմանել է Ֆ. Դոստոևսկու «Կարամազով եղբայրներ» վեպը, Ջ․ Գոլսուորսիի «Ֆորսայթների պատմությունը» վիպաշարը, Վիլյամ Սարոյանի պատմվածքներից («Պատերազմ է հայտարարվել», 1963)^[3]։

Պատանի հասակից Սուրենյանը օրագիր է պահել, որը հրատարակվել է նրա կյանքի վերջին տարիներին երկու հատորով («Սարգիս Խաչենց» հրատարակչություն, 2005 և 2007]թթ․)։ Օրագրությունը արտահայտում է նրա վաղ մանկությունը Աթենքում, պատանեկանությունը՝ Կիպրոսում և երկրորդ աշխարհամարտից հետո՝ կյանքը Խորհրդային Հայաստանում։ Ընդհանուր առմամբ ընդգրկում է գրեթե 60 տարվա ժամանակահատված։

• Մաքուր ձեռքեր (պատմվծքներ), Երևան, Հայպետհրատ, 1959։
• Բնիկ որտեղացի եք (էսսեներ), Երևան, «Հայաստան», 1969։
• Արևորդիներ, Երևան, «Սովետական գրող», 1979, 330^[4][5]։
• Ոգու ամրոցներ։ Սովետական գրող, 1982, 512 էջ^[6]։
• Հին պատմություն։ (Վիպակ և էսսեներ)։ Ազգ, 1999, 315 էջ^[7]։
• Դոստոևսկու գաղտնիքը։ ՀԳՄ հրատարակչություն, 2007, 224 էջ^[8]։
• Որագիր։ 1943-2001։ Սարգիս Խաչենց, 2005^[9]։

Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում

• Սարոյան Վ., Պատերազմ է հայտարարվել, Հայպետհրատ, 1963։
• Դոստոևսկի, Կարամազով եղբայրներ, հ. 1, Երևան, «Հայաստան», 1970, 544 էջ։
• Դոստոևսկի, Կարամազով եղբայրներ, հ. 2, Երևան, «Հայաստան», 1970, 696 էջ։
• Գոլսուորդի Ջոն, Ֆորսայթների պատմությունը, հ. 1, Երևան, «Հայաստան», 1975, 510 էջ։
• Գոլսուորդի Ջոն, Ֆորսայթների պատմությունը, հ. 2, Երևան, «Սովետական գրող», 1977, 740 էջ։
• Գոլսուորդի Ջոն, Ֆորսայթների պատմությունը, հ. 3, Երևան, «Սովետական գրող», 1979, 712 էջ։
• Գոլսուորդի Ջոն, Ֆորսայթների պատմությունը, հ. 4 Երևան, «Սովետական գրող», 1980, 424 էջ։

• Եղիշե Չարենցի անվան մրցանակ, 1982
• Մովսես Խորենացու» մեդալ, 2002
• «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ» շքանշան, 2004

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։