Հորաս Գրիլի
Հորաս Գրիլի (անգլ.՝ Horace Greeley, փետրվարի 3, 1811[1][2][3][…], Amherst, Հիլսբորու շրջան, Նյու Հեմփշիր, ԱՄՆ - նոյեմբերի 29, 1872[1][2][3][…], Pleasantville, Վեստչեստեր շրջան, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4]), ամերիկացի լրագրող, քաղաքական գործիչ, 1872 թվականի նախագահական ընտրություններում Լիբերալ-Հանրապետական և Դեմոկրատական կուսակցությունների համատեղ թեկնածու։ ԿենսագրությունՀորաս Գրիլին ծնվել է աղքատ ֆերմերների ընտանիքում, 1831 թվականից ապրել է Նյու Յորքում, որտեղ 1834 թվականին սկսել է հրատարակել New Yorker թերթը[5]։ 1838 թվականից հրատարակել է նաև Jeffersonian վիգերի կուսակցության թերթը, իսկ 1840 թվականից՝ Log Cabin թերթը, որի հայտնիությունը նպաստել է ամերիկյան վիգերի կուսակցության թեկնածու Ուիլյամ Հարիսոնի հաղթանակին նախագահական ընտրություններում։ 1841 թվականին Գրիլի թերթերը միավորվել են New York Tribune-ում, որի խմբագիրը մնացել է մինչև իր օրերի ավարտը։ Գրիլին առանձնանում էր արմատական հայացքներով՝ աջակցելով ուտոպիստական սոցիալիզմին Շառլ Ֆուրիեի և ամերիկացի սոցիալիստ Ալբերտ Բրիսբենի ոգով, ստրկության վերացմանը, ագրարային բարեփոխումներին (ներառյալ հոմստեդների մասին օրենքը), Արևմուտքի զարգացմանը (1865 թվականի հուլիսի 13-ին նրա խմբագրական սյունակում հայտնվել է հայտնի դարձած արտահայտությունը Go West, young man, go West and grow up with the country՝ գնա Արևմուտք, երիտասարդ, գնա Արևմուտք և մեծացիր քո երկրի հետ)։ Գրիլին խոշոր կապիտալի հակառակորդ էր, դեմ էր մենաշնորհներին և հողերի փոխանցմանը երկաթուղիների սեփականատերերին, աջակցում էր սակագների բարձրացմանը։ 1851-1862 թվականներին Գրիլիի թերթում համագործակցել են Կարլ Մարքսը և Ֆրիդրիխ Էնգելսը։ Գրիլին աշխույժ անձնավորություն էր, որը հայտնի էր իր էքսցենտրիկ պահվածքով. միշտ իր հետ անձրևանոց է տարել և նույնիսկ ամենաշոգ եղանակին վերարկու է հագել, զբաղվել է սպիրիտիզմով և գանգագուշակությամբ։ 1848 թվականի դեկտեմբերի 4-ից մինչև 1849 թվականի մարտի 3-ը Գրիլին նիստ է անցկացրել Կոնգրեսում[6]։ Երբ 1854 թվականին ստեղծվում է Հանրապետական կուսակցությունը, New York Tribune-ը դարձել է նրա ոչ պաշտոնական մարմինը (և այդ դերը կատարել է դեռ շատ տասնամյակներ)։ Այն դեռ առանձնացել է արմատականությամբ՝ պնդելով, որ երկրում կա ստրկատերերի դավադրություն՝ ուղղված առաջադեմ ուժերի դեմ, քաղաքացիական պատերազմի սկսվելուց հետո Գրիլին կոչ է արել կառավարությանը հնարավորինս շուտ պաշտոնապես հայտարարել ստրկության վերացումը, բայց 1863-1864 թվականներին անցել է ավելի փոխզիջումային դիրքերի՝ աջակցելով Համադաշնության հետ խաղաղության գաղափարին։ Պատերազմից հետո Գրիլին հիմնականում հանդես է եկել արմատական հանրապետականների կողմից նախագահ Էնդրյու Ջոնսոնի դեմ, բայց արմատական հանրապետականների շրջանում նրա հայտնիությունը թուլացել է այն բանից հետո, երբ 1867 թվականին գրավ է դրել Կոնֆեդերացիայի նախկին նախագահ Ջեֆերսոն Դևիսին ազատ արձակելու համար։ Նախագահական ընտրություններ1868 թվականին Գրիլին պաշտպանել է հանրապետական Ուլիսես Գրանթի թեկնածությունը, բայց շուտով անցել է նրա քննադատների թվին, վերջնականապես խզել է կապերը արմատականների հետ և 1872 թվականին միացել է հանրապետականներից անջատված Լիբերալ-Հանրապետական կուսակցությանը[7]։ Ի զարմանս բոլորի, Գրիլին հաստատվել է լիբերալ հանրապետականների կողմից որպես նախագահի թեկնածու և, որ ավելի զարմանալի է, աջակցվել է Դեմոկրատական կուսակցության կողմից, որը չէր ցանկանում ցրել Գրանթի դեմ պայքարող ընտրազանգվածը։ Գրիլին արդեն հանդես է եկել Վերակառուցման շուտափույթ դադարեցման և հարավային նահանգներից զորքերի դուրսբերման օգտին։ Պարզ է դարձել, որ նա անհաջող թեկնածու է. 1848 թվականից հետո Գրիլին երբեք չի կարողացել հաղթել ընտրություններում, հայացքների կտրուկ փոփոխությունը նրան տվել է դավաճանի և անվստահելի մարդու համբավ։ Գրանթի կողմնակիցները Գրիլիին ներկայացնում էին որպես խենթ էքսցենտրիկ։ Գրիլիին ծաղրելիս հատկապես աչքի է ընկել հայտնի ծաղրանկարիչ Թոմաս Նաստը։ Չնայած Գրանթի հակառակորդների միավորմանը, Գրիլիին հաջողվել է ստանալ ձայների միայն 43,8%-ը, հաղթել է 6 նահանգներում, ինչը պետք է նրան տա 66 ընտրական ձայն։ Ընտրություններից առաջ մահացել է Գրիլիի կինը, ինչի հետևանքով խելագարության մեջ է ընկել և մահացել ընտրություններից անմիջապես հետո (բայց ընտրական քվեարկությունից առաջ)։ Ջորջիայի 3 ընտրողներ, այնուամենայնիվ, քվեարկել են Գրիլիի օգտին (սակայն նրանց ձայները Կոնգրեսի կողմից որակազրկվել են, այլ աղբյուրների համաձայն՝ նրանց քվեաթերթիկները դատարկ են մնացել), մյուսների ձայները բաժանվել են Դեմոկրատական և Լիբերալ-Հանրապետական կուսակցությունների 4 ներկայացուցիչների միջև։ Ավելի շատ անվանվել են փոխնախագահի թեկնածուներ՝ 8 (չնայած Գրիլիի հետ զուգակցված փոխնախագահի թեկնածու Բենջամին Բրաունը ողջ է մնացել)։ ՀիշատակԳրիլիի անունով է կոչվել Նյու Յորքի հրապարակը։ Նյու Յորքի կողքին՝ պուրակում, հուշարձան է կանգնեցված։ Հորաս Գրիլիի կերպարը կինոյում
Մատենագիտություն
Ծանոթագրություններ
Գրականություն
|