|
| Ստիրոլ |
|---|
 | | Քիմիական բանաձև | C₈H₈ |
|---|
| Մոլային զանգված | 1,7E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ |
|---|
| Խտություն | 0,91 ± 0,01 գ/սմ³[2] գ/սմ³ |
|---|
| Իոնիզացման էներգիա | 8,4 ± 0,1 Էլեկտրոն-վոլտ[2] և 1,4E−18 ջոուլ[3] կՋ/մոլ |
|---|
| Հալման ջերմաստիճան | −23 ± 1 ℉[2] և −31 °C[4][3] °C |
|---|
| Եռման ջերմաստիճան | 293 ± 1 ℉[2] և 145 °C[3] °C |
|---|
| Այրման ջերմաստիճան | 88 ± 1 ℉[2] |
|---|
| Գոլորշու ճնշում | 5 ± 1 mm Hg[2] |
|---|
| Քիմիական հատկություններ |
|---|
| Դասակարգում |
|---|
| CAS համար | 100-42-5 |
|---|
| PubChem | 7501 |
|---|
| EINECS համար | 202-851-5 |
|---|
| SMILES | C=CC1=CC=CC=C1 |
|---|
| ЕС | 202-851-5 |
|---|
| RTECS | WL3675000 |
|---|
| ChEBI | 7220 |
|---|
| IDLH | 2982 ± 1 mg/m³[2] |
|---|
| Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Ստիրոլ, ֆենիլէթիլեն, վինիլբենզոլ, արոմատիկ ածխաջրածին, բնորոշ հոտով անգույն հեղուկ, հալման ջերմաստիճանը՝ -30,6°C, եռմանը՝ 145,2 °C, խտությունը՝ 906 կգ/մ³ (20 °C)։ Ջրում քիչ է լուծվում (0,05%), խառնվում է օրգանիզմի լուծիչների մեծ մասի հետ։ Հեշտությամբ օքսիդանում է, պոլիմերվում կամ համապոլիմերվում է տարբեր մոնոմերների հետ։ Պոլիմերումը կատարվում է սենյակի ջերմաստիճանի պայմաններում (երբեմն պայթյունով), այդ պատճառով ստիրոլը կայունացնում են հակաօքսիդիչներով (օրինակ՝ հիդրոքինոնով և այլն)։ Արդյունաբերության մեջ ստիրոլ ստանում են էթիլբենզոլի դեհիդրմամբ, ջրային գոլորշիների հոսքում՝ 500-600 °C։ Կիրառվում է հիմնականում պոլիստիրոլի, ինչպես նաև տարբեր համապոլիմերների, այդ թվում բուտադիեն-ստիրոլային կաուչուկների, պոլիէսթերային խեժերի, և այլնի ստացման համար։ Ստիրոլի գոլորշիները գրգռում են լորձաթաղանթները, սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան օդում 5 մգ/մ³ է։
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 STYRENE
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 http://www.cdc.gov/niosh/npg/npgd0571.html
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals: A CRC quick reference handbook — CRC Press, 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5
- ↑ 4,0 4,1 Bradley J., Williams A. J., Andrew S.I.D. Lang Jean-Claude Bradley Open Melting Point Dataset // Figshare — 2014. — doi:10.6084/M9.FIGSHARE.1031637.V2
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 141)։ 
|
|
