Վարդը, գերմանացի բանաստեղծ Յոհան Վոլֆգանգ Գյոթեի համանուն բանաստեղծության բառերով հայկական դասական երգ, որի հայերեն թարգմանությունը կատարել է Հովհաննես Թումանյանը, իսկ երաժշտությունը գրել է Ռոմանոս Մելիքյանը[1][2][3]։
Պատմություն
Ռոմանոս Մելիքյանը երգի երաժշտությունը գրել է 1911 թվականին։ Իր երաժշտության մասին Մելիքյանը ասել է, որ փորձել է ստեղծել պարզ, դյուրահաղորդ մեղեդի, բայց ոչ շաբլոն[4][5][6]։
Կատարումներ
Բառեր
Փոքրիկ տղան մի վարդ տեսավ,
Տեսավ մի վարդ դաշտի միջին.
Վարդը տեսավ, ուրախացավ,
Մոտիկ վազեց սիրուն վարդին.
Սիրուն վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։
|
Տղան ասավ.— Քեզ կըպոկեմ,
Ա՛յ կարմիր վարդ դաշտի միջին։
Վարդը ասավ.— Տե՜ս, կըծակեմ,
Որ չըմոռնաս փըշոտ վարդին.
Փըշոտ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։
|
Ու անհամբեր տըղան պոկեց,
Պոկեց վարդը դաշտի միջին.
Փուշը նըրա ձեռքը ծակեց,
Բայց էլ չօգնեց քընքուշ վարդին.
Քնքուշ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։
|
Արտաքին հղումներ
Ծանոթագրություններ
