Auður LaxnessAuður Laxness (fædd Auður Sveinsdóttir 30. júlí 1918, dáin 29. október 2012) var íslensk handverkskona. Auður giftist á aðfangadag 1945 Halldóri Kiljan Laxness, rithöfundi og Nóbelsverðlaunahafa. Eftir það var hún ritari og nánasti samverkamaður Halldórs og stundaði húsmóðurstörf á heimili þeirra að Gljúfrasteini. Auður var lengst af útivinnandi ásamt því að reka heimilið, tók meðal annars próf sem handavinnukennari og stundaði kennslu um nokkurt skeið við skólann í Mosfellsbæ. Auður var meðal stofnenda kvennablaðsins Melkorku árið 1944. Einnig sat hún lengi í ritnefnd Hugar og handar, Heimilisiðnaðarfélags Íslands.[1] Auður skrifaði greinar um vefnað, prjón og fornar íslenskar listir í þessi rit, auk þess að vinna að hannyrðum og hönnun, m.a. í samstarfi við ullarverksmiðjuna Álafoss. Árið 2002 fékk Auður stórriddarakross hinnar íslensku fálkaorðu fyrir framlag til íslenskrar menningar.[2] Um uppruna íslensku lopapeysunnar hafa orðið til sögusagnir og ein þeirra segir að Auður hafi hannað hana og prjónað fyrst allra.[3] Sannleiksgildi sögunnar er umdeilt, þó Auður hafi án efa verið frumkvöðull í að prjóna peysur úr lopa í stað garns[4] og hafi átt þátt í að móta hefðina.[5] Auður og Halldór eignuðust dæturnar Sigríði og Guðnýju. Tilvísanir
Heimildir
Tenglar |