ალდოსტერონიალდოსტერონი-მთავარი მინერალოკორტიკოიდული, სტეროიდული ჰორმონი, რომელიც გამოიმუშვებს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის გლომერულოზის ზონას.[1][2] ის აუცილებელია თირკმელებში, სანერწყვე ჯირკვლებში, საოფლე ჯირკვლებსა და მსხვილ ნაწლავში ნატრიუმის შესანარჩუნებლად. ის თამაშობს ძირითად როლს არტერიული წნევის, პლაზმის ნატრიუმის (Na+) და კალიუმის (K+) დონის ჰომეოსტატიურ რეგულირებაში.[3] ის ამას აკეთებს ძირითადად დისტალურ მილაკებში მინერალოკორტიკოიდულ რეცეპტორებზე მოქმედებით და ნეფრონის სადინრების შეგროვებით.[3] ის გავლენას ახდენს თირკმელების ნატრიუმის რეაბსორბციაზე და კალიუმის ექსკრეციაზე (შესაბამისად, მილაკოვანი სითხეებიდან და შიგნით), რითაც გავლენას ახდენს წყლის შეკავებაზე ან დაკარგვაზე, არტერიულ წნევასა და სისხლის მოცულობაზე.[4] როდესაც ალდოსტერონი დაქვეითებულია, პათოგენურია და ხელს უწყობს გულ-სისხლძარღვთა და თირკმელების დაავადების განვითარებას და პროგრესირებას.[5] ალდოსტერონს აქვს გულის მიერ გამოყოფილი, წინაგულების ნატრიურეზული ჰორმონის საპირისპირო ფუნქცია.[4] სქოლიო
|